Τάσος Δενέγρης

Οι κατάσκοποι

Το Ποιημα Περιλαμβανεται στην ποιητική συλλογή Θάνατος στην πλατεία Κάνιγγος (1975), την πρώτη συλλογή του ποιητή, που ρέποντας σε μια γραφή λιτή και συγκινησιακά αποφορτισμένη, αντιμετωπίζει την πραγματικότητα και της δίνει προεκτάσεις που ανταποκρίνονται στην εξαιρετικά οξυμμένη ευαισθησία του. Έτσι, υπό την επήρεια αυτής της ευαισθησίας, τα ποιήματά του μεταφέρουν το κλίμα ενός ψυχολογικού τρόμου και μιας ατμόσφαιρας απειλητικής και διαβρωτικής.

Δεν φοβάμαι το ρεύμα των ποταμών την αγρύπνια και το λεπίδι

Μόνον τους κλητήρες

Και τις κυρίες που πίσω από καρότσια νηπίων κατασκοπεύουν

στο διάβα σου.

Όσο για τις αράχνες τρομάζω το σιωπηλό τους περπάτημα

Κι εκείνη τη μεταφυσική ικανότητα να στέκονται στο ταβάνι

Παρακολουθώντας με σκοτεινό μάτι τη σκέψη σου

Δίχως να βγάζουν τον παραμικρό ήχο φωνής.

9 Μαΐου 1962

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Όπως θα παρατηρήσετε, τo ποίημα διαιρείται σε δύο στροφικές ενότητες. Βασιζόμενοι στις επισημάνσεις του εισαγωγικού σημειώματος, να επικεντρώσετε το ενδιαφέρον στα εξής:

Πώς εξηγείτε την (φαινομενική) αντίφαση της πρώτης ενότητας: Ο ποιητής δεν φοβάται το ρεύμα των ποταμών κτλ. (καταστάσεις δηλαδή αντικειμενικά υπαρκτές και φοβερές), αντίθετα περισσότερο φοβάται τους κλητήρες και τις κυρίες που κατασκοπεύουν. Στην απάντησή σας ας συνυπολογίσετε και α) το ρόλο των κλητήρων και των κυριών στη δημόσια και κοινωνική ζωή αντίστοιχα και β) τις τρομακτικές διαστάσεις που η ευαισθησία του ποιητή τούς προσδίδει, δημιουργώντας την ατμόσφαιρα αστυνομικού θρίλερ.
Η δεύτερη ενότητα επεκτείνει και εντείνει τον τρόμο του ποιητή: ποια ψυχολογική κατάσταση υπονοεί η εικόνα της ενότητας; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας.