Νίκος Γρηγοριάδης

Το γλέντι

Το Γλεντι Ειναι το πέμπτο ποίημα της ενότητας «Φωτογραφία» και ανήκει στη συλλογή Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα (1998). Τα ποιήματα της ενότητας «Φωτογραφία» απεικονίζουν τη ζωή λίγο πριν από τον πόλεμο και κατά τη διάρκεια του πολέμου, της Κατοχής και της Αντίστασης. Το συγκεκριμένο ποίημα αναπαριστά ένα προπολεμικό γλέντι σ' ένα προσφυγικό χωριό που κατοικούνταν εξ ολοκλήρου από Πόντιους.

Και βαθιά, κάτω από τα επιχρίσματα του χρόνου

το γλέντι να κρατάει καλά

ακοίμητο σε φωτεινά μερόνυχτα κι άφεγγες βδομάδες,

ανεξήγητο σαν θαύμα ή αυτό που λέμε επεμβάσεις

του αόρατου, επειδή και το φεγγαρόφωτο

σήκωνε σε σκοτεινά κύματα το 'να σπίτι

και τ' ακουμπούσε απαλά πάνω στο άλλο ξανά και ξανά,

ωσότου όλο το χωριό γέμιζε Μαύρη Θάλασσα

με τα δελφίνια να γλιστρούν δοξαριές στις χορδές της λύρας.

Και να προβάλλουν τότε ένας ένας στη σειρά οι γλεντοκόποι

και ν' ανεβαίνουν με τους ατμούς της νοσταλγίας τους

στον ουρανό,

αμίλητοι αγναντεύοντας μέσ' απ' τα κλωνάρια του

την ομίχλη του μούστου σ' όλο το μήκος των ακτών.

Κι ύστερα να πέφτουν με αργές κινήσεις τυλιγμένοι σε σύννεφα,

που μπορεί να 'ταν σεντόνια κατάλευκα ονείρου,

κι εκεί να βυθίζονται στον ύπνο, τύφλα στο μεθύσι,

όχι απ' το γλυκό κρασί, μα απ' το άλλο το πιο βαρύ

που το 'χει αναμείξει μ' αγιάτρευτο μαράζι το τραγούδι.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Σε ποιους χρόνους κινείται το ποίημα; Ο ένας είναι ο χρόνος της αφήγησης. Ποιοι είναι οι άλλοι; Ποιες συναισθηματικές καταστάσεις εκφράζονται σε κάθε χρονική βαθμίδα;
Στο ποίημα παρατηρούμε μια επανάληψη του να; «το γλέντι να κρατάει καλά», «Και να προβάλλουν τότε...», «και ν' ανεβαίνουν», «Κι ύστερα να πέφτουν. ..». Ποια ψυχική κατάσταση υποδηλώνουν;
Τι προκαλούν οι «επεμβάσεις του αόρατου»;