4. Η ιταλική και η βαλκανική πολιτική των Κομνηνών α. Οι σχέσεις με τις ιταλικές ναυτικές δημοκρατίες Η Βενετία είχε προσφέρει στον Αλέξιο Α' βοήθεια
για την απόκρουση της νορμανδικής απειλής. Σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια
αυτή, το Βυζάντιο παραχώρησε τίτλους και χρηματικές χορηγίες σε
βενετούς αξιωματούχους. Σημαντικότερα ήταν τα εμπορικά προνόμια. Με το χρυσόβουλλο* του έτους 1082 οι Βενετοί απέκτησαν το δικαίωμα να εμπορεύονται
ελεύθερα στην Κωνσταντινούπολη και τις υπόλοιπες περιοχές της
Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, χωρίς να πληρώνουν καθόλου δασμούς. Επί πλέον
τους παραχωρήθηκαν πολλά καταστήματα και τρεις αποβάθρες στην
Κωνσταντινούπολη. Η συμφωνία του 1082 έθεσε τα θεμέλια του αποικιακού
κράτους της Βενετίας στην Ανατολή, αλλά συγκλόνισε το εμπορικό σύστημα
της αυτοκρατορίας, η οποία έπαυσε να κυριαρχεί στις μεσογειακές αγορές
και έχασε το ρόλο του μεσάζοντα στο εμπόριο με την Ανατολή. Ο Ιωάννης Β' Κομνηνός επιχείρησε να αντιδράσει, αλλά οι Βενετοί επιτέθηκαν στα νησιά του Αιγαίου και ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να επικυρώσει στο ακέραιο τη συνθήκη του 1082. Το δυσβάστακτο για το βυζαντινό εμπόριο βάρος των προνομίων προς τους Βενετούς προσπάθησε να αποσείσει και ο Μανουήλ Α' Κομνηνός. Ο φιλόδοξος αυτοκράτορας, ο οποίος εμπνεόταν από το όραμα της οικουμενικής κυριαρχίας, έκλεισε συνθήκες με τη Γένουα και την Πίζα, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει σφοδρή διαμάχη με τη Βενετία το 1171. Μέσα σε μια μέρα όλοι οι βενετοί κάτοικοι της αυτοκρατορίας συνελήφθησαν και οι περιουσίες, τα πλοία και τα εμπορεύματά τους κατασχέθηκαν. Η διαμάχη προκάλεσε τη διακοπή των σχέσεων των δύο κρατών για μια δεκαετία. Οι σφαγές και οι λεηλασίες σε βάρος των Λατίνων επαναλήφθηκαν και το 1182, ύστερα από μια αυθόρμητη εξέγερση των λαϊκών μαζών της πρωτεύουσας κατά των Δυτικών.
Εμπορικά προνόμια στους Βενετούς Και παραχώρησε στους Βενετούς όλα τα εμπορικά καταστήματα που υπήρχαν από την παλιά εβραϊκή σκάλα μέχρι τη Βίγλα καθώς και όλες τις ενδιάμεσες σκάλες (αποβάθρες). Ακόμη τους χάρισε πολλά ακίνητα στη Βασιλεύουσα και στο Δυρράχιο και όπου αλλού του ζητήσανε. Αλλά το σπουδαιότερο απ' όλα πως τους επέτρεψε το ελεύθερο εμπόριο σ' όλες τις περιοχές που βρίσκονταν στην εξουσία των Ρωμαίων, ώστε να εμπορεύονται άνετα και όπως ήθελαν, χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα νόμισμα για δασμούς (κομμέρκιον) και άλλους φόρους και να είναι έξω από κάθε έλεγχο Αννα Κομνηνή, Αλεξιάς VI, 10, έκδ. Β. Leib, τόμ. II, Παρίσι, 1943, 54-55. Ομοίωμα μεσαιωνικού βενετικού εμπορικού πλοίου ( Βενετία, Ναυτικό Μουσείο). |