Α16
Η ΣΕΛΗΝΗ
Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής
ΣΧΟΛΙΟ
Παρότι ο Σέλλεϋ είναι ένας γνήσιος ρομαντικός ποιητής και παρότι τα δύο στοιχεία της παρομοίωσης που συνθέτουν αυτό το σύντομο ποίημα (η χλωμή άρρωστη γυναίκα και η σελήνη) είναι τυπικά ρομαντικά μοτίβα, η τολμηρή σύζευξή τους υπερβαίνει την τυπολογία της ρομαντικής παρομοίωσης και δίνει στους στίχους έναν ελαφρά ειρωνικό τόνο, που θα τον συναντήσουμε με συχνότητα μόνο στην έπειτα από το ρομαντισμό ποίηση. Η πραγμάτευση του μοτίβου της σελήνης σ’ αυτό το ποίημα μπορεί να παραβληθεί με την πραγμάτευσή του από την τυπικά ρομαντική (Παράρτημα, αρ. 3), τη μεταρομαντική (Α26) και τη μοντέρνα ποίηση (Α44).
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
PERCY BYSSHE SHELLEY (Χόρσαπ 1792 – Λιβόρνο 1822). Άγγλος ρομαντικός ποιητής. Αριστοκρατικής καταγωγής, σπούδασε στο κολλέγιο Ήτον και στην Οξφόρδη, απ’ όπου εκδιώχτηκε το 1811 επειδή δημοσίευσε το δοκίμιό του Η αναγκαιότητα της αθεΐας. Το 1818 εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, κοντά στον Λόρδο Μπάυρον, με τον οποίο ήδη συνδεόταν με ειλικρινή φιλία. Το 1821, εμπνευσμένος από την Ελληνική Επανάσταση, έγραψε το ποιητικό δράμα Ελλάς. Στις 8 Ιουλίου του 1822 πνίγηκε στον κόλπο της Λα Σπέτσια, καθώς ο άνεμος ανέτρεψε το σκάφος με το οποίο έκανε ιστιοπλοΐα. Από τα υπόλοιπα έργα του ξεχωρίζουν: Οι ποιητικές αλληγορίες Αλάστορ ή το πνεύμα της μοναξιάς (1816), Η επανάσταση του Ισλάμ (1818), τα ποιητικά δράματα Προμηθέας λυόμενος (1820), Τσέντσι (1820), η σατιρική μπαλάντα Πήτερ Μπελ ο τρίτος (1819), οι ποιητικές συνθέσεις «Η μάγισσα του Άτλαντα», «Τζούλιαν και Μαντάλο», «Ωδή στο δυτικό άνεμο», «Αδωνάις» κ.ά. Ο Σέλλεϋ στη νεκρική πυρά στο Βιαρέτζιο της Ιταλίας. |