| |
Ας μ' αξιώσει η μοίρα μου |
[στρ. α] |
| |
ο σεπτός Σεβασμός να στεριώσει |
|
| |
τα έργα και τους λόγους μου για πάντα. |
|
| |
Νόμοι βαθύρριζοι τα θέμελά τους,68
|
1285 |
| |
τέκνα των ουρανών αιθερογέννητα, |
|
| |
έχουν μοναδική πατρίδα τους τον Όλυμπο· |
|
| |
φύση θνητή δεν τους εγέννησε |
|
| |
και δεν βυθίζονται ποτέ |
|
| |
στης λησμονιάς τον ύπνο. |
1290 |
| |
Μέγας θεός, αγέραστος, τους εμψυχώνει. |
|
| |
|
|
| |
Ύβρις φυτεύει τύραννον.69
|
[αντιστρ. α] |
| |
Αν όμως σαν τον ποταμό |
|
| |
η έπαρση σηκώνει ματαιότητα, |
|
| |
αν κατεβάσει φέρνοντας παράκαιρα δεινά |
1295 |
| |
κι αν ανεβεί στην κορυφή της στέγης, |
|
| |
απότομα γκρεμίζεται στα βάθη |
|
| |
της ανάγκης και με το πόδι στο κενό |
|
| |
παραπατά·το θεό παρακαλώ |
|
| |
να μην πάψει να παλεύει για της πόλης το καλό. |
1300 |
| |
Θεός ας είναι πάντα ισχύς μου και σκέψη μου. |
|
| |
|
|
| |
Αν κάποιος πράττοντας και λέγοντας |
[στρ. β] |
| |
πορεύεται τον υπερόπτη δρόμο, |
|
| |
όποιος τη Δίκη δε φοβάται |
|
| |
κι όποιος δε σέβεται τα ιερά τεμένη των θεών, |
1305 |
| |
ας λάβει μοίρα δεινή |
|
| |
για την ανόσια χλιδή της έπαρσής του. |
|
| |
Αν κερδίζει παράνομα κέρδη |
|
| |
κι αν δεν ξορκίζει την ασέβεια |
|
| |
κι αν βεβηλώνει μανιακός τ' ανέγγιχτα, |
1310 |
| |
πώς θα το καυχηθεί πως θα γλυτώσει |
|
| |
την ψυχή απ' των θεών τα βέλη; |
|
| |
Αν είναι να τιμούν ανόσιες πράξεις, |
|
| |
γιατί να σέρνω το χορό στην ιερά πανήγυρη; |
|
| |
|
|
| |
Ποτέ προσκυνητής να μην κινήσω [αντιστρ. β] |
1315 |
| |
για των Δελφών τον ιερό τον ομφαλό70
|
|
| |
ούτε για το μαντείο των Αβών71
|
|
| |
ούτε και για την Ολυμπία,72
|
|
| |
αν οι χρησμοί δεν συνταιριάξουν με τα πράγματα |
|
| |
μπροστά στα μάτια των ανθρώπων. |
1320 |
| |
Αλλ', ω παντοκράτορα Ζευ, αν αληθεύει |
|
| |
τ' όνομά σου, του σύμπαντος κόσμου δυνάστη, |
|
| |
να μη νοθεύσεις την αθάνατη ισχύ σου. |
|
| |
Αμφισβητούν το κύρος των χρησμών |
|
| |
που παλαιόθεν δόθηκαν στον Λάιο· |
1325 |
| |
ο Απόλλων φανερά πουθενά δεν τιμάται· |
|
| |
ρημάξανε τα θεία. |
|
