|
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
|
|
|
|
|
Θήβης ἄνακτες, ἥκομεν κοινὴν ὁδὸν δύ᾽ ἐξ ἑνὸς βλέποντε· τοῖς τυφλοῖσι γὰρ
|
|
|
αὕτη κέλευθος ἐκ προηγητοῦ πέλει.
|
990 |
ΚΡ.
|
Τί δ᾽ ἔστιν, ὦ γεραιὲ Τειρεσία, νέον; |
|
ΤΕ. |
Ἐγὼ διδάξω, καὶ σὺ τῷ μάντει πιθοῦ. |
|
ΚΡ. |
Οὔκουν πάρος γε σῆς ἀπεστάτουν φρενός.
|
|
ΤΕ. |
Τοιγὰρ δι᾽ ὀρθῆς τήνδ᾽ ναυκληρεῖς πόλιν. |
|
ΚΡ. |
Ἔχω πεπονθὼς μαρτυρεῖν ὀνήσιμα. |
995 |
ΤΕ. |
Φρόνει βεβὼς αὖ νῦν ἐπὶ ξυροῦ τύχης.
|
|
ΚΡ. |
Τί δ᾽ ἔστιν; ὡς ἐγὼ τὸ σὸν φρίσσω στόμα.
|
|
ΤΕ. |
Γνώσῃ, τέχνης σημεῖα τῆς ἐμῆς κλύων.
|
|
|
Εἰς γὰρ παλαιὸν θᾶκον ὀρνιθοσκόπον ἵζων, ἵν᾽ ἦν μοι παντὸς οἰωνοῦ λιμήν,
|
1000 |
|
ἀγνῶτ᾽ ἀκούω φθόγγον ὀρνίθων, κακῷ κλάζοντας οἴστρῳ καὶ βεβαρβαρωμένῳ·
καὶ σπῶντας ἐν χηλαῖσιν ἀλλήλους φοναῖς
ἔγνων· πτερῶν γὰρ ῥοῖβδος οὐκ ἄσημος ἦν.
|
|
|
Εὐθὺς δὲ δείσας ἐμπύρων ἐγευόμην
|
1005 |
|
βωμοῖσι παμφλέκτοισιν· ἐκ δὲ θυμάτων Ἥφαιστος οὐκ ἔλαμπεν, ἀλλ᾽ ἐπὶ σποδῷ μυδῶσα κηκὶς μηρίων ἐτήκετο
|
|
|
κἄτυφε κἀνέπτυε, καὶ μετάρσιοι |
|
|
χολαὶ διεσπείροντο, καὶ καταρρυεῖς
μηροὶ καλυπτῆς ἐξέκειντο πιμελῆς.
Τοιαῦτα παιδὸς τοῦδ᾽ ἐμάνθανον πάρα, φθίνοντ᾽ ἀσήμων ὀργίων μαντεύματα·
ἐμοὶ γὰρ οὗτος ἡγεμών, ἄλλοις δ᾽ ἐγώ. |
1010 |
|
Καὶ ταῦτα τῆς σῆς ἐκ φρενὸς νοσεῖ πόλις·
βωμοὶ γὰρ ἡμῖν ἐσχάραι τε παντελεῖς
πλήρεις ὑπ᾽ οἰωνῶν τε καὶ κυνῶν βορᾶς
τοῦ δυσμόρου πεπτῶτος Οἰδίπου γόνου. Κᾆτ᾽ οὐ δέχονται θυστάδας λιτὰς ἔτι |
1015 |
|
θεοὶ παρ᾽ ἡμῶν οὐδὲ μηρίων φλόγα,
οὐδ᾽ ὄρνις εὐσήμους ἀπορροιβδεῖ βοάς, ἀνδροφθόρου βεβρῶτες αἵματος λίπος.
Ταῦτ᾽ οὖν, τέκνον, φρόνησον. Ἀνθρώποισι γὰρ
τοῖς πᾶσι κοινόν ἐστι τοὐξαμαρτάνειν· |
1020 |
|
ἐπεὶ δ᾽ ἁμάρτῃ, κεῖνος οὐκέτ᾽ ἔστ᾽ ἀνὴρ ἄβουλος οὐδ᾽ ἄνολβος, ὅστις ἐς κακὸν
πεσὼν ἀκῆται μηδ᾽ ἀκίνητος πέλῃ· αὐθαδία τοι σκαιότητ᾽ ὀφλισκάνει.
Ἀλλ᾽ εἶκε τῷ θανόντι, μηδ᾽ ὀλωλότα |
1025 |
|
κέντει· τίς ἀλκὴ τὸν θανόντ᾽ ἐπικτανεῖν; Εὖ σοι φρονήσας εὖ λέγω· τὸ μανθάνειν δ΄
ἥδιστον εὖ λέγοντος, εἰ κέρδος φέρει. |
1030 |
ΚΡ. |
Ὦ πρέσβυ, πάντες ὥστε τοξόται σκοποῦ
τοξεύετ᾽ ἀνδρὸς τοῦδε, κοὐδὲ μαντικῆς
|
|
ἄπρακτος ὑμῖν εἰμι, τῶν δ᾽ ὑπαὶ γένους ἐξημπόλημαι κἀμπεφόρτισμαι πάλαι. Κερδαίνετ᾽, ἐμπολᾶτε τἀπὸ Σάρδεων ἤλεκτρον, εἰ βούλεσθε, καὶ τὸν Ἰνδικὸν
χρυσόν· τάφῳ δ᾽ ἐκεῖνον οὐχὶ κρύψετε, |
1035 |
|
οὐδ᾽ ἢν θέλωσ᾽ οἱ Ζηνὸς αἰετοὶ βορὰν
φέρειν νιν ἁρπάζοντες ἐς Διὸς θρόνους,
οὐδ᾽ ὣς μίασμα τοῦτο μὴ τρέσας ἐγὼ
θάπτειν παρήσω κεῖνον· εὖ γὰρ οἶδ᾽ ὅτι
θεοὺς μιαίνειν οὔτις ἀνθρώπων σθένει. |
1040 |
|
Πίπτουσι δ᾽, ὦ γεραιὲ Τειρεσία, βροτῶν χοἰ πολλὰ δεινοὶ πτώματ᾽ αἴσχρ᾽, ὅταν λόγους
αἰσχροὺς καλῶς λέγωσι τοῦ κέρδους χάριν. |
1045 |
ΤΕΙ. |
Φεῦ· ἆρ᾽ οἶδεν ἀνθρώπων τις, ἆρα φράζεται, |
|
ΚΡ. |
Τί χρῆμα; ποῖον τοῦτο πάγκοινον λέγεις; |
|
ΤΕΙ. |
Ὅσῳ κράτιστον κτημάτων εὐβουλία; |
1050 |
ΚΡ. |
Ὅσῳπερ, οἶμαι, μὴ φρονεῖν πλείστη βλάβη. |
|
ΤΕΙ. |
Ταύτης σὺ μέντοι τῆς νόσου πλήρης ἔφυς. |
|
ΚΡ. |
Οὐ βούλομαι τὸν μάντιν ἀντειπεῖν κακῶς. |
|
ΤΕΙ. |
Καὶ μὴν λέγεις, ψευδῆ με θεσπίζειν λέγων. |
|
ΚΡ. |
Τὸ μαντικὸν γὰρ πᾶν φιλάργυρον γένος. |
1055 |
ΤΕΙ. |
Τὸ δέ γε τυράννων αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ. |
|
ΚΡ. |
Ἆρ᾽ οἶσθα ταγοὺς ὄντας ἃν λέγῃς λέγων; |
|
ΤΕΙ. |
Οἶδ᾽· ἐξ ἐμοῦ γὰρ τήνδ᾽ ἔχεις σώσας πόλιν. |
|
ΚΡ. |
Σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν. |
|
ΤΕΙ. |
Ὄρσεις με τἀκίνητα διὰ φρενῶν φράσαι. |
1060 |
ΚΡ. |
Κίνει, μόνον δὲ μὴ ᾽πὶ κέρδεσιν λέγων. |
|
ΤΕ. |
Οὕτω γὰρ ἤδη καὶ δοκῶ τὸ σὸν μέρος. |
|
ΚΡ. |
Ὡς μὴ ᾽μπολήσων ἴσθι τὴν ἐμὴν φρένα. |
|
ΤΕ. |
Ἀλλ᾽ εὖ γέ τοι κάτισθι μὴ πολλοὺς ἔτι |
|
|
τρόχους ἁμιλλητῆρας ἡλίου τελῶν, ἐν οἷσι τῶν σῶν αὐτὸς ἐκ σπλάγχνων ἕνα
νέκυν νεκρῶν ἀμοιβὸν ἀντιδοὺς ἔσῃ, ἀνθ᾽ ὧν ἔχεις μὲν τῶν ἄνω βαλὼν κάτω, ψυχήν τ᾽ ἀτίμως ἐν τάφῳ κατῴκισας, |
1065 |
|
ἔχεις δὲ τῶν κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν ἄμοιρον, ἀκτέριστον, ἀνόσιον νέκυν. Ὧν οὔτε σοὶ μέτεστιν οὔτε τοῖς ἄνω
θεοῖσιν, ἀλλ᾽ ἐκ σοῦ βιάζονται τάδε. Τούτων σε λωβητῆρες ὑστεροφθόροι |
1070 |
|
λοχῶσιν Ἅιδου καὶ θεῶν Ἐρινύες,
ἐν τοῖσιν αὐτοῖς τοῖσδε ληφθῆναι κακοῖς.
Καὶ ταῦτ᾽ ἄθρησον εἰ κατηργυρωμένος
λέγω· φανεῖ γὰρ οὐ μακροῦ χρόνου τριβὴ,
ἀνδρῶν γυναικῶν σοῖς δόμοις κωκύματα. |
1075 |
|
Ἔχθρᾳ δὲ πᾶσαι συνταράσσονται πόλεις,
ὅσων σπαράγματ᾽ ἢ κύνες καθήγνισαν
ἢ θῆρες, ἤ τις πτηνὸς οἰωνὸς, φέρων
ἀνόσιον ὀσμὴν ἑστιοῦχον ἐς πόλιν.
Τοιαῦτά σου, λυπεῖς γάρ, ὥστε τοξότης |
1080 |
|
ἀφῆκα θυμῷ καρδίας τοξεύματα βέβαια, τῶν σὺ θάλπος οὐχ ὑπεκδραμῇ.
Ὦ παῖ, σὺ δ᾽ ἡμᾶς ἄπαγε πρὸς δόμους, ἵνα
τὸν θυμὸν οὗτος ἐς νεωτέρους ἀφῇ,
καὶ γνῷ τρέφειν τὴν γλῶσσαν ἡσυχαιτέραν |
1085 |
|
τὸν νοῦν τ᾽ ἀμείνω τῶν φρενῶν ἢ νῦν φέρει. |
1090 |
988 |
ἥκομεν κοινὴν ὁδὸν |
ήρθαμε μαζί |
|
δύ' ἐξ ἑνὸς = δι' ἑνὸς (όργανο) βλέποντε (δυϊκ. αρ.) |
με τα μάτια ενός βλέποντας και οι δυο μας |
|
τυφλοῖσι (δοτ. προσ.) |
για τους τυφλούς |
|
αὕτη κέλευθος |
αυτός ο δρόμος |
|
ἐκ προηγητοῦ |
με οδηγό |
|
τοῖς τυφλοῖσι......πέλει |
μ' αυτόν τον τρόπο μπορούν να περπατούν οι τυφλοί, με τη βοήθεια οδηγού |
|
πάρος (επίρρ. χρόνου) |
στο παρελθόν
|
|
δι' ὀρθῆς (ενν. ὁδοῦ) |
ορθά, σωστά |
|
ναυκληρῶ (‹ναῦς + κλῆρος) |
κυβερνώ |
|
ἔχω μαρτυρεῖν |
μπορώ να το διαβεβαιώσω |
|
πεπονθὼς (αιτιολ. μτχ.) ὀνήσιμα
|
επειδή έχω ωφεληθεί |
|
φρόνει βεβὼς (= βεβηκὼς) |
μάθε ότι περπατάς |
|
ἐπὶ ξυροῦ τύχης (παροιμ. έκφρ.) |
στην κόψη του ξυραφιού |
|
ὡς (επιφών.) φρίσσω
|
πόσο τρομάζω |
|
τὸ σὸν στόμα (= τὸν σὸν λόγον) |
τα λόγια σου |
|
γνώσῃ (μέλλ. του γιγνώσκω) |
θα μάθεις |
|
κλύω |
ακούω |
|
θᾶκος ὀρνιθοσκόπος |
η έδρα του ορνιθοσκόπου, το οιωνοσκοπείο |
1000 |
ἵζων (μτχ. του ρ. ἵζω) |
καθισμένος |
|
ἵνα (αναφ. επιρρ.) |
όπου |
|
ἀγνὼς -ῶτος (‹ἀ + γιγνώσκω) |
άγνωστος, παράξενος |
|
κλάζοντας (= κλαζόντων, σχ. κατά το νοούμενο) |
που έκραζαν |
|
οἶστρος |
βοϊδόμυγα, (μεταφ.) μανία |
|
βεβαρβαρωμένος (βαρβαρόω -ῶ) |
δυσερμήνευτος, ακατανόητος |
|
οἴστρῳ (δοτ. τρόπου) κακῷ καὶ βεβαρβαρωμένῳ
|
ασυνάρτητα και ακατανόητα |
|
σπῶντας (κτγρμ. μτχ.) ἀλλήλους
|
ότι κατασπάραζαν το ένα το άλλο |
|
ἐν χηλαῖσι φοναῖς |
με φονικά νύχια |
|
ῥοῖβδος, ὁ |
ο θόρυβος των πουλιών |
|
οὐκ ἄσημος (σχ. λιτότητας) |
πολύ σαφής |
|
ἔμπυρα (ενν. ἱερὰ) |
τα σφάγια της θυσίας μέσα στις φλόγες |
|
γεύομαι |
δοκιμάζω |
|
πάμφλεκτος (‹πᾶν + φλέγομαι) |
ο φλεγόμενος γύρω-γύρω |
|
βωμοῖσι παμφλέκτοισι |
πάνω στους φλεγόμενους βωμούς |
|
Ἥφαιστος (σχ. μετωνυμίας) |
η φωτιά |
|
σποδός, ἡ |
η στάχτη |
|
μυδῶσα (μυδάω -ῶ = διαλύομαι) αντί μυδώντων μηρίων
|
που έλιωνε από τους μηρούς |
|
κηκὶς -ίδος (πρβλ. ρ. κηκύω = χύνομαι, αναβλύζω) |
το λίπος |
|
κἄτυφε = καὶ ἔτυφε (ρ. τύφω)
|
και κάπνιζε |
|
κἀνέπτυε = καὶ ἀνέπτυε (ρ. ἀναπτύω)
|
και πέταγε προς τα πάνω |
|
μετάρσιοι (επιρρ. κατηγ.) |
στον αέρα ψηλά |
1010 |
καταρρυὴς (‹κατὰ + ῥέω) |
αυτός που στάζει |
|
καλυπτὸς |
αυτός που καλύπτει |
|
ἐξέκειτο (‹ἐκ + κεῖμαι) |
έμειναν απογυμνωμένα |
|
πιμελή, ἡ |
το πάχος |
|
φθίνοντα μαντεύματα ὀργίων (σχ. υπαλλαγής) = μαντεύματα φθινόντων ὀργίων ἀσήμων (προλ. κατηγ.) |
ότι δεν πετύχαιναν οι μαντείες της θυσίας και δεν έδιναν σημάδι |
|
καὶ ταῦτα (σύστ. αντικ.) τῆς σῆς ἐκ φρενὸς νοσεῖ πόλις
|
η συντακτ. σειρά: καὶ ταύτην τὴν νόσον ἐκ τῆς σῆς φρενὸς νοσεῖ πόλις = και αυτά από το δικό σου το κεφάλι η πόλη τα παθαίνει |
|
παντελεῖς (κτγρμ. προσδ.) |
όλες γενικά |
|
δύσμορος |
άτυχος |
|
τοῦ πεπτῶτος (= τοῦ πεπτωκότος) |
του σκοτωμένου |
|
κᾆτα (= καὶ εἶτα) |
και έπειτα, και για αυτό |
|
θυστάδες λιταὶ |
οι ικεσίες με θυσίες |
1020 |
εὔσημος (αντίθ. του ἄσημος) |
κατανοητός, ευδιάκριτος |
|
ἀπορροιβδέω (-ῶ) βοὰς |
βγάζω κραυγές |
|
βεβρῶτες (βιβρώσκω) = βεβρωκότες (αιτιολ. μτχ.) |
επειδή έχουν γευτεί |
|
ἀνδροφθόρου (= ἀνδρὸς φθαρέντος) αἵματος |
αίμα σκοτωμένου |
|
τοὐξαμαρτάνειν (= τὸ ἐξαμαρτάνειν) |
το να κάνει κανείς λάθος |
|
ἄβουλος |
ανόητος |
|
ἄνολβος |
δυστυχής |
|
ἀκέομαι -οῦμαι |
θεραπεύω |
|
ἀκίνητος |
αμετάπειστος |
|
αὐθαδία (αντί αὐθάδεια) |
ισχυρογνωμοσύνη |
|
σκαιότητ' ὀφλισκάνει |
θεωρείται σκαιός, ανόητος |
|
εἶκε τῷ θανόντι (αντικ.) |
υποχώρησε στον νεκρό |
1030 |
κεντέω -ῶ |
πληγώνω, χτυπώ |
|
ἀλκὴ |
ένδειξη δύναμης |
|
ἐπικτανεῖν (ἐπικτείνω) |
να ξανασκοτώνεις
|
|
εὖ σοι φρονήσας εὖ λέγω (επιγραμματική έκφραση) |
για το καλό σου σκέφτηκα, για το καλό σου και μιλώ |
|
τὸ μανθάνειν εὖ λέγοντος (υποθ. μτχ.) |
το να μαθαίνει κανείς από κάποιον που μιλάει σωστά |
|
πρέσβυς |
γέροντας |
|
ὥστε (= ὥσπερ) |
όπως, σαν |
|
πάντες.......τούδε |
η συντακτ. σειρά: πάντες τοξεύετε τοῦδε ἀνδρὸς ὥσπερ τοξόται σκοποῦ (ενν. τοξεύουσι) |
|
κοὐδὲ.....ὑμῖν εἰμι |
και δεν είμαι αχτύπητος από σας τους μάντεις |
|
ὑπαὶ |
υπό |
|
τῶν δ' ὑπαὶ γένους |
και από τη γενιά τους, τη συντεχνία τους |
|
ἐξημπόλημαι (ρ. ἐξεμπολάομαι -ῶμαι) |
έχω πουληθεί ως εμπόρευμα |
|
κἀμπεφόρτισμαι = καὶ ἐμπεφόρτισμαι (ἐμφορτίζομαι) |
και έχω φορτωθεί ως εμπόρευμα |
|
κερδαίνετ'(ε) |
κερδίζετε |
|
ἐμπολᾶτε (ἐμπολάω -ῶ) |
εμπορευθείτε |
|
τάφῳ (δοτ. τοπ.) δ' ἐκεῖνον οὐχὶ κρύψετε |
εκείνον όμως δε θα θάψετε |
1040 |
οὐδ' ἢν θέλωσι.......θρόνους |
η συντακτ. σειρά: οὐδ' ἢν θέλωσι οἱ αἰετοὶ Ζηνὸς φέρειν ἐς θρόνους Διὸς ἁρπάζοντες νιν βορὰν
|
|
ἤλεκτρον |
μείγμα από χρυσό και άργυρο |
|
μίασμα......κεῖνον |
η συντακτ. σειρά: μὴ παρήσω ἐγὼ θάπτειν ἐκεῖνον τρέσας μίασμα τοῦτο = θα φοβηθώ εγώ αυτό το μίασμα και θα επιτρέψω να θάψουν εκείνον |
|
χοἰ πολλὰ (αιτ. ποσού) δεινοὶ (= καὶ οἱ πάνυ δεινοὶ)
|
και οι παμπόνηροι |
|
πίπτουσι πτώματα αἰσχρ'(ὰ) |
πέφτουν πολύ άσχημα, ξεπέφτουν άσχημα |
|
λόγους αἰσχροὺς |
άσχημες σκέψεις |
|
τοῦ κέρδους χάριν |
για να κερδίσουν |
|
ἆρ' οἶδεν, ἆρα φράζεται |
άραγε ξέρει, άραγε αναλογίζεται |
|
τί χρῆμα |
τι πράγμα |
|
πάγκοινον |
κοινό και συνηθισμένο |
|
λέγεις |
αντί |
1050 |
εὐβουλία |
ορθή σκέψη, σύνεση |
|
τῆς νόσου |
δηλαδή της αφροσύνης |
|
ἀντιλέγω κακῶς |
κακολογώ (ανταποδίδοντας βρισιά) |
|
καὶ μὴν λέγεις (ενν. κακῶς) |
και όμως βρίζεις |
|
θεσπίζω |
προφητεύω |
|
τὸ μαντικὸν γένος |
οι μάντεις |
|
τὸ δ' ἐκ τυράννων (ενν. γένος) |
οι τύραννοι |
|
ἆρ' οἶσθα......λέγων; |
η συντακτ. σειρά: ἆρ' οἶσθα λέγων ταγοὺς ὄντας ἃ ἂν λέγῃς = άραγε ξέρεις πώς όσα λες τα λες σε αρχηγούς |
|
ἔχεις σώσας (= σέσωκας) |
έχεις σώσει |
1060 |
ὄρσεις (μέλλ. του ὄρνυμι) με |
θα με αναγκάσεις |
|
τἀκίνητα |
τα άρρητα, τα κρυφά, τα μυστικά |
|
διὰ φρενῶν |
μες στην ψυχή μου |
|
οὕτω (ενν. ἐπὶ κέρδεσι) γὰρ ἢδη καὶ δοκῶ (ενν. λέξειν) τὸ σὸν μέρος |
έτσι, πραγματικά νομίζω ότι θα μιλήσω όσον αφορά εσένα (δηλ. θα μιλήσω για δικό σου κέρδος, για δική σου ωφέλεια) |
|
ὡς μὴ (ἐ)μπολήσων |
ότι δε θα εξαγοράσεις |
|
τὴν ἐμὴν φρένα |
τη σκέψη μου, την απόφασή μου |
|
μὴ τελῶν (κτγρμ. μτχ.) |
ότι δε θα συμπληρώσεις, δε θα δεις |
|
τρόχους ἁμιλλητῆρας ἡλίου |
πολλά γυρίσματα του ήλιου (ημέρες) |
|
ἐν οἷσι |
εντός των οποίων, όπου |
|
ἀμοιβὸν ἀντιδοὺς ἔσῃ |
ως αντάλλαγμα θα έχεις δώσει σε ανταπόδοση |
|
ἀνθ' ὧν (= ἀντὶ τούτων ὅτι) |
γιατί |
|
ἔχεις μέν (τινα) τῶν ἄνω βαλὼν κάτω |
έχεις ρίξει στον τάφο ένα από τους ζωντανούς |
|
ψυχὴ |
ζωή, ζωντανός άνθρωπος |
|
κατοικίζω |
βάζω κάποιον να κατοικήσει |
|
ἔχεις δέ (τινα) |
ενώ κρατάς ένα |
1070 |
τῶν κάτωθεν θεῶν (γεν κτητ.) |
που ανήκει στους θεούς του κάτω κόσμου |
|
ἄμοιρος(ενν. τιμῶν) |
στερημένος από νεκρικές τιμές |
|
ἀκτέριστος |
χωρίς κτερίσματα (νεκρικά δώρα) |
|
ἀνόσιος |
ανεξάγνιστος |
|
ὧν (ουδ. γένους) |
σε όλα αυτά (αναφέρεται στους στ. 1069-70) |
|
οὔτε σοὶ μέτεστιν οὔτε.... |
ούτε συ έχεις δικαίωμα ούτε... |
|
ἐκ σοῦ (ποιητ. αίτιο) |
από σένα |
|
βιάζονται τάδε |
αυτά γίνονται αυθαίρετα |
|
τούτων (γεν. της αιτίας) |
γι' αυτά |
|
λωβητὴρ (‹λωβῶμαι)
|
καταστροφέας, ολέθριος |
|
ὑστεροφθόρος |
αυτός που τιμωρεί μετά την πράξη |
|
λοχάω -ῶ |
ενεδρεύω, παραμονεύω |
|
ληφθῆναι (απαρ. αποτελ.) |
ώστε να τυλιχτείς, να εμπλακείς |
|
ἀθρέω -ῶ |
παρατηρώ |
|
κατηργυρωμένος |
πληρωμένος |
|
τριβὴ |
παρέλευση, διάστημα |
1080 |
ἔχθρᾳ (= ἐχθρικῶς) |
με εχθρικές διαθέσεις |
|
σπαράγματα |
σπαραγμένα μέλη |
|
καθήγνισαν (σαρκαστικά) |
εκπλήρωσαν το καθήκον |
|
πτηνὸς οἰωνὸς |
όρνιο |
|
ἑστιοῦχος πόλις (= ἱερὰς ἑστίας ἔχουσαν) |
προγονική πόλη |
|
ἀφῆκα |
έριξα |
|
θυμῷ |
από θυμό |
|
καρδίας τοξεύματα βέβαια |
κατάκαρδα βέλη εύστοχα, αλάθευτα |
|
οὐχ ὑπεκδραμῇ (ὑπεκθέω) |
δε θα ξεφύγεις |
|
τρέφειν |
αντί ἔχειν
|
|
ἡσυχαιτέραν |
πιο ήσυχη (συγκρατημένη) |
|
τὸν νοῦν τῶν φρενῶν |
τις σκέψεις |
1090 |
ἀμείνω ἤ νῦν φέρει |
καλύτερο απ' ό,τι έχει τώρα |