ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
| |
ἁνήρ (αντί ὁ ἀνήρ) βέβηκεν |
ο άντρας έφυγε
|
| |
ταχὺς (επιρρ. κατηγ.) |
βιαστικά, γρήγορα
|
| |
νοῦς τηλικοῦτος (αντί τηλικούτου) |
η ψυχή τόσο νέου
|
| |
βαρὺς |
επικίνδυνος, επίφοβος |
| |
ἀλγήσας (υποθ. μτχ.) |
αν πονέσει |
| |
φρονῶ μεῖζον |
μεγαλοφρονώ, μεγαλοπιάνομαι
|
| |
ἤ κατ' ἄνδρα ἰὼν |
από ό,τι ταιριάζει σ' έναν άνθρωπο
|
| |
τὼ κόρα τώδ' (αιτ. δυϊκ. αρ.) |
αυτές τις δύο κόρες |
| |
ἀπαλλάσσω μόρου |
γλυτώνω από τον θάνατο |
| 770 |
ἄμφω αὐτὼ (δυϊκ. αρ.) |
και τις δύο αυτές το ἄμφω για έμφαση |
| |
οὐ (ενν. νοῶ κατακτεῖναι) |
όχι, (δε σκέφτομαι να σκοτώσω) |
| |
τὴν μὴ θιγοῦσαν |
αυτή που δεν άγγιξε (τον νεκρό), δε μετείχε |
| |
μόρῳ ποίῳ |
με ποιον τρόπο |
| |
σφε |
αυτήν |
| |
ἐρῆμος βροτῶν στίβος |
απάτητος δρόμος |
| |
κρύψω ζώσαν |
θα την θάψω ζωντανή |
| |
κατῶρυξ -χος, ὁ |
όρυγμα, σπηλιά, υπόγειος θολωτός τάφος |
| |
φορβὴ |
τροφή (κυρίως ζώων) |
| |
ἄγος, τὸ |
το μίασμα |
| |
ὡς ἄγος μόνον (ενν. εἶναι) |
ώστε απλώς, ίσα-ίσα μόνο να αποτρέψει το μίασμα |
| |
προθεὶς (προτίθημι) |
προσφέροντας, δίνοντας |
| |
σέβει |
σέβεται, τιμά |
| |
κἀκεῖ τὸν Ἅιδην αἰτουμένη
που τεύξεται τὸ μὴ θανεῖν |
και εκεί παρακαλώντας τον Άδη, ίσως γλυτώσει τον θάνατο (σκληρή ειρωνεία) |
| |
γοῦν ἀλλὰ τηνικαῦτα |
τουλάχιστον, αν και αργά |
| |
πόνος περισσός ἐστι τὰν (τὰ ἐν οἴκῳ) Ἅιδου σέβειν |
είναι μάταιος κόπος να τιμά κανείς όσους βρίσκονται στον Άδη, τους νεκρούς |
|
