|
Α΄ (1-49) |
|
|
2. |
βροτοῖς.... οἰκουμένη· κατά τον Σοφοκλή η Λήμνος ήταν έρημη και ακατοίκητη· έτσι γίνεται δραματικότερη η ιστορία του Φιλοκτήτη. Αντίθετα ο Ευριπίδης και ο Αισχύλος στην ομώνυμη τραγωδία τους θεωρούν το νησί κατοικημένο. Ο αρχαίος Σχολιαστής σημειώνει ότι ο Φιλοκτήτης εγκαταλείφθηκε σε ένα έρημο μέρος της Λήμνου (ἐν ἐρήμῳ γὰρ μέρει τῆς Λήμνου ἐξετέθη).
|
3. |
ὦ κρατίστου πατρὸς Ἑλλήνων· φιλοφρόνηση προς τον Νεοπτόλεμο. Ο Αχιλλεύς ήταν ασφαλώς ο γενναιότερος από όλους τους Έλληνες· γι' αυτό και ο Νεοπτόλεμος ήταν δέσμιος της ευγενικής του καταγωγής.
|
4. |
Ἀχιλλέως παῖ Νεοπτόλεμε· οι θεατές πληροφορούνται από τις προσφωνήσεις την ταυτότητα των προσώπων. Ο Σοφοκλής χρησιμοποιεί δύο φορές το όνομα Νεοπτόλεμος (στ. 4, 241). Οι θεατές έχουν μαντέψει το όνομα του Οδυσσέα, που ακούγεται στον στ. 26. |
4-5. |
τὸν Μηλιᾶ.... υἱόν· ο Οδυσσεύς αρχίζει τη διήγηση των γεγονότων του παρελθόντος. Μηλιεύς ήταν ο κάτοικος της Μαλίδος ή Μηλίδος γης, που εκτεινόταν νότια της Θεσσαλίας και δυτικά του Μαλιακού κόλπου, στους πρόποδες της Οίτης. Ο Όμηρος περιλαμβάνει τη χώρα αυτή στο βασίλειο του Αχιλλέα (Β, 682) και τοποθετεί το βασίλειο του Φιλοκτήτη βορειότερα, στη Μαγνησία (πρβλ. Ηροδ. 7, 198 και Θουκ. Γ, 92). Ο Ποίας, πατέρας του Φιλοκτήτη, ήταν γιος του Θαυμάκου και είχε λάβει μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία. |
5. |
ἐξέθηκ'· το ρήμα χρησιμοποιείται κυρίως για την έκθεση ανεπιθύμητων παιδιών. |
6. |
τῶν ἀνασσόντων ὕπο· η έκθεση του Φιλοκτήτη στη Λήμνο έγινε μετά από εντολή των αρχηγών, όπως λέει ο Οδυσσεύς· αυτός απλώς εκτέλεσε τη διαταγή. Έτσι προσπαθεί να αποποιηθεί την ευθύνη. Άλλωστε τόσο στο έπος όσο και στο δράμα ο Οδυσσεύς γενικά πειθαρχεί στις εντολές των αρχηγών. |
7. |
νόσῳ.... πόδα· τη μεταφορά διαβρώνει-κατατρώγει είχαν χρησιμοποιήσει για την πληγή του Φιλοκτήτη και ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης (Αριστ. Ποιητ. 1457b). |
9-10. |
ἀγρίαις....δυσφημίαις· κατά την τέλεση των θυσιών οι παρόντες τηρούσαν απόλυτη σιωπή, μήπως ξεστομίσουν δύσφημη φράση. Έτσι διασφαλιζόταν η επιβεβλημένη για τις θυσίες ευφημία. Την ευφημία στη συγκεκριμένη περίσταση διατάρασσαν οι φωνές του Φιλοκτήτη (πρβλ. Αριστ. Ὄρνιθ. 859). |
16. |
δίστομος πέτρα· από τις δύο εισόδους της σπηλιάς η μία έβλεπε στην ανατολή και η άλλη στη δύση.
|
17-19. |
τοιάδε... πνοή· από τις δύο εισόδους της σπηλιάς έμπαινε ο ήλιος που ζέσταινε τον χειμώνα και η θαλάσσια αύρα που δρόσιζε το καλοκαίρι. Κατά τον Οδυσσέα δηλαδή ο χώρος της κατοικίας του Φιλοκτήτη ήταν ευάερος και ευήλιος.
|
21. |
εἴπερ ἐστὶ σῶν· συνηθισμένη είναι η εξαφάνιση πηγών σε ηφαιστειογενείς τόπους, όπως η Λήμνος. |
22. |
ἅ.....σήμαινε· έμμεση σκηνοθετική οδηγία. |
25. |
ἐγὼ δέ....ἴῃ· μετά τον στίχο 25 ίσως ακολουθεί ένα μικρό χρονικό διάστημα σιωπής, ώσπου ο Νεοπτόλεμος και ο ακόλουθός του αναρριχώνται με προφυλάξεις στα βράχια. Ο Οδυσσεύς περιμένει στην ορχήστρα. |
32. |
οἰκοποιὸς τροφή· γενικά τα μέσα ζωής. |
33. |
στιπτή γε φυλλάς· κατά τον αρχαίο Σχολιαστή «χαμαιστρωσία φύλλων. Ἡπλωμένη καὶ πατουμένη, ὡς κοιμωμένου ἐπ' αὐτῇ τινος». |
35-36. |
φλαυρουργοῦ τινος τεχνήματ'· οξύμωρο σχήμα· λέγεται με ειρωνική διάθεση. |
36. |
καὶ πυρεῖ'.....τάδε· από τον στίχο 296 φαίνεται ότι πρόκειται για πυρόλιθους, τσακμακόπετρες, με την τριβή των οποίων ο Φιλοκτήτης άναβε φωτιά. |
37. |
τὸ θησαύρισμα τόδε· ειρωνεία. |
38-39. |
ἰοὺ...... πλέα· το επιφώνημα εκφράζει την έκπληξη και την αηδία του Νεοπτόλεμου, τη στιγμή που αντικρίζει τα βρώμικα ρούχα του Φιλοκτήτη, φανερά σημάδια της βαριάς νόσου. |
40-44. |
ἁνήρ..... κάτοιδέ που· ο συλλογισμός του Οδυσσέα οφείλεται στον φόβο μήπως ξαφνικά παρουσιασθεί ο Φιλοκτήτης. Η αναφορά στην αναζήτηση τροφής ή παυσίπονου βοτάνου υποδηλώνει την τραγική θέση του ήρωα. |
45. |
τὸν οὖν......ἐς κατασκοπήν· πρόκειται για τον ακόλουθο του Νεοπτόλεμου που στον στίχο 125 λέγεται σκοπός. Έμμεση σκηνοθετική οδηγία. |
48. |
ἀλλ' ἔρχεται.....στίβος· ο ναύτης που εδώ αναλαμβάνει να φυλάξει το μονοπάτι, θα επιστρέψει με εντολή του Οδυσσέα στο καράβι (στ. 125) και θα επανέλθει στο στ. 542 μεταμφιεσμένος σε έμπορο. |
49. |
σὺ δ'.... λόγῳ· αρχίζει από τον επόμενο στίχο το δεύτερο μέρος του προλόγου. Στο πρώτο μέρος (1-49) έχει βρεθεί και έχει περιγραφεί η σπηλιά του Φιλοκτήτη, ενώ στο δεύτερο (50-134) ο Οδυσσεύς αναπτύσσει στον Νεοπτόλεμο το σχέδιο της απαγωγής του Φιλοκτήτη.
|