| ΝΕ. |
Κἀγὼ γνώμην ταύτῃ τίθεμαι. |
|
| HP. |
Μή νυν χρόνιοι μέλλετε πράσσειν. |
|
| |
Καιρὸς καὶ πλοῦς
ὅδ' ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμναν. |
1450 |
| ΦΙ. |
Φέρε νυν στείχων χώραν καλέσω.
Χαῖρ', ὦ μέλαθρον ξύμφρουρον ἐμοί,
Νύμφαι τ' ἔνυδροι λειμωνιάδες, |
|
| |
καὶ κτύπος ἄρσην πόντου προβολῆς,
οὗ πολλάκι δὴ τοὐμὸν ἐτέγχθη
κρᾶτ' ἐνδόμυχον πληγῇσι νότου,
πολλὰ δὲ φωνῆς τῆς ἡμετέρας
Ἑρμαῖον ὄρος παρέπεμψεν ἐμοὶ |
1455 |
| |
στόνον ἀντίτυπον χειμαζομένῳ.
Νῦν δ', ὦ κρῆναι Λύκιόν τε ποτόν,
λείπομεν ὑμᾶς, λείπομεν ἤδη,
δόξης οὔ ποτε τῆσδ' ἐπιβάντες.
Χαῖρ', ὦ Λήμνου πέδον ἀμφίαλον, |
1460 |
| |
καί μ' εὐπλοίᾳ πέμψον ἀμέμπτως
ἔνθ' ἡ μεγάλη Μοῖρα κομίζει,
γνώμη τε φίλων, χὠ πανδαμάτωρ
δαίμων, ὃς ταῦτ' ἐπέκρανεν. |
1465 |
| ΧΟ. |
Χωρῶμεν δὴ πάντες ἀολλεῖς, |
|
| |
Νύμφαις ἁλίαισιν ἐπευξάμενοι
νόστου σωτῆρας ἱκέσθαι. |
1470 |
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
| ΝΕ. |
Το ίδιο θα κάνω κι εγώ. |
|
| HP. |
Εμπρός και μην αργείτε,
είναι ο καιρός καλός κι ο αγέρας
τώρα κατάπρυμνα φυσάει. |
1450 |
| ΦΙ. |
Έλα, τη χώρα τούτη ας χαιρετήσω
τώρα που φεύγω.
Χαίρε σπηλιά που με προστάτευες,
κι εσείς των λειβαδιών και του γιαλού
Νεράιδες, και βαρύ βογγητό
από τα κύματα που εβρέχαν
με του νοτιά τη φόρα το κεφάλι μου,
κι εσύ βουνό του Ερμή που μου έστελνες
αμέτρητες φορές βόγγους αντίλαλους
στους στεναγμούς μου όταν πονούσα.
Ω! εσείς πηγές και Λύκιο ρέμα,
από κοντά σας φεύγω τώρα, σας αφήνω
κι ας μη το πρόσμενα ποτές.
Ω! γη της Λήμνου κυματόζωστη, έχε γεια·
στείλε με καλοτάξιδον εκεί
όπου η Μεγάλη Μοίρα με οδηγεί
κι η γνώμη των φίλων κι ο θεός
ο παντοδύναμος το στέργει,
αυτός που τέλειωσε όλα αυτά. |
1460 |
| ΧΟ. |
Ας φύγουμε λοιπόν όλοι μαζί
παρακαλώντας τις Νεράιδες της θάλασσας
να μας γίνουν προστάτισσες
στου γυρισμού το ταξίδι. |
1470 |
15. Διονύσης Γερολυμάτος. Θεατρική μορφή. Χαλκός. 1990. Ιδιωτική συλλογή.
|
