| ΝΕ. |
Λέγεις μὲν εἰκότ', ἀλλ' ὅμως σε βούλομαι
θεοῖς τε πιστεύσαντα τοῖς τ' ἐμοῖς λόγοις |
|
| |
φίλου μετ' ἀνδρὸς τοῦδε τῆσδ' ἐκπλεῖν χθονός. |
1375 |
| ΦΙ. |
Ἦ πρὸς τὰ Τροίας πεδία καὶ τὸν Ἀτρέως
ἔχθιστον υἱὸν τῷδε δυστήνῳ ποδί; |
|
| ΝΕ. |
Πρὸς τοὺς μὲν οὖν σε τήνδε τ' ἔμπυον βάσιν
παύσοντας ἄλγους κἀποσώσοντας νόσου. |
|
| ΦΙ. |
Ὦ δεινὸν αἶνον αἰνέσας, τί φῄς ποτε; |
1380 |
| ΝΕ. |
Ἃ σοί τε κἀμοὶ λῷσθ' ὁρῶ τελούμενα. |
|
| ΦΙ. |
Καὶ ταῦτα λέξας οὐ καταισχύνῃ θεούς; |
|
| ΝΕ. |
Πῶς γάρ τις αἰσχύνοιτ' ἂν ὠφελούμενος; |
|
| ΦΙ. |
Λέγεις δ' Ἀτρείδαις ὄφελος, ἢ 'π' ἐμοὶ τόδε; |
|
| ΝΕ. |
Σοί που, φίλος γ' ὤν· χὠ λόγος τοιόσδε μου. |
1385 |
| ΦΙ. |
Πῶς, ὅς γε τοῖς ἐχθροῖσί μ' ἐκδοῦναι θέλεις; |
|
| ΝΕ. |
Ὦ τᾶν, διδάσκου μὴ θρασύνεσθαι κακοῖς. |
|
| ΦΙ. |
Ὀλεῖς με, γιγνώσκω σε, τοῖσδε τοῖς λόγοις. |
|
| ΝΕ. |
Οὔκουν ἔγωγε· φημὶ δ' οὔ σε μανθάνειν. |
|
| ΦΙ. |
Ἐγὼ οὐκ Ἀτρείδας ἐκβαλόντας οἶδά με; |
1390 |
| ΝΕ. |
Ἀλλ' ἐκβαλόντες εἰ πάλιν σώσουσ' ὅρα. |
|
| ΦΙ. |
Οὐδέποθ' ἑκόντα γ' ὥστε τὴν Τροίαν ἰδεῖν. |
|
| ΝΕ. |
Τί δῆτ' ἂν ἡμεῖς δρῷμεν, εἰ σέ γ' ἐν λόγοις
πείσειν δυνησόμεσθα μηδὲν ὧν λέγω; |
|
| |
Ὡς ῥᾷστ' ἐμοὶ μὲν τῶν λόγων λῆξαι, σὲ δὲ |
1395 |
| |
ζῆν, ὥσπερ ἤδη ζῇς, ἄνευ σωτηρίας. |
|
| ΦΙ. |
Ἔα με πάσχειν ταῦθ' ἅπερ παθεῖν με δεῖ·
ἃ δ' ᾔνεσάς μοι δεξιᾶς ἐμῆς θιγών,
πέμπειν πρὸς οἴκους, ταῦτά μοι πρᾶξον, τέκνον, |
|
| |
καὶ μὴ βράδυνε μηδ' ἐπιμνησθῇς ἔτι |
1400 |
| |
Τροίας· ἅλις γάρ μοι τεθρήνηται γόοις. |
|
| ΝΕ. |
Εἰ δοκεῖ, στείχωμεν. ΦΙ. Ὦ γενναῖον εἰρηκὼς ἔπος. |
|
| ΝΕ. |
Ἀντέρειδε νῦν βάσιν σήν. ΦΙ. Εἰς ὅσον γ' ἐγὼ σθένω. |
|
| ΝΕ. |
Αἰτίαν δὲ πῶς Ἀχαιῶν φεύξομαι; ΦΙ. Μὴ φροντίσῃς. |
|
| ΝΕ. |
Τί γάρ, ἐὰν πορθῶσι χώραν τὴν ἐμήν; ΦΙ. Ἐγὼ παρὼν
|
|
| ΝΕ. |
Τίνα προσωφέλησιν ἔρξεις; ΦΙ. Βέλεσι τοῖς Ἡρακλέους |
1405 |
| ΝΕ. |
Πῶς λέγεις; ΦΙ. Εἴρξω πελάζειν σῆς πάτρας. |
|
| ΝΕ. |
Αλλ' εἰ <δοκεῖ σοι
τὸ> δρᾶν τάδ' ὥσπερ αὐδᾷς, στεῖχε προσκύσας χθόνα. |
|
| 1373 |
λέγεις μὲν εἰκότ'(α) |
τα λόγια σου είναι σωστά |
| |
πιστεύσαντα (= πεισθέντα) |
αφού δείξεις εμπιστοσύνη |
| |
φίλου μετ' ἀνδρὸς τοῦδε |
μαζί με μένα ως φίλο σου |
| |
ἦ (ενν. βούλει με ἐκπλεῖν) πρὸς τὰ Τροίας πεδία |
αλήθεια (θέλεις να πάω) στις πεδιάδες της Τροίας; |
| |
τῷδε δυστήνῳ ποδὶ |
μ' αυτό το σακατεμένο πόδι μου |
| |
ἔμπυος βάσις (αντί ποὺς) |
το γεμάτο από πύο πόδι |
| |
πρὸς τοὺς παύσοντας ἄλγους κἀποσώσοντας νόσου (σχ. πρωθύστερο) |
σ' εκείνους που θα σου γιατρέψουν τον πόνο και θα σε απαλλάξουν από την αρρώστια σου |
| 1380 |
ὦ δεινὸν αἶνον αἰνέσας |
εσύ, που μου δίνεις φρικτή συμβουλή |
| |
λῷσθ' ὁρῶ τελούμενα |
βλέπω ότι, αν γίνουν, θα είναι άριστα |
| |
ὠφελούμενος (υποθ. μτχ.) |
αν ωφελείται |
| |
σοί που (ὄφελος λέγω τόδε) |
για όφελος σου βέβαια |
| |
πῶς (ενν. φίλος εἶ), ὅς γε τοῖς ἐχθροῖσι..... θέλεις |
πώς (είσαι φίλος), αφού θέλεις να με δώσεις στους εχθρούς μου |
| |
ὦ τᾶν |
φίλε μου (προσφώνηση οικεία) |
| |
διδάσκου.... κακοῖς |
μάθε να μην είσαι θρασύς στις συμφορές |
|
οὔκουν ἔγωγε (ενν. ὀλῶ σε) |
εγώ βέβαια (δε θα σε καταστρέψω) |
| |
μανθάνω
|
κατανοώ |
| 1390 |
ἐκβαλόντας (κτγρμ. μτχ.
από το ρ. οἶδα) |
ότι με έριξαν εδώ |
| |
εἰ πάλιν σώσουσ'(ι)
(πλάγια ερώτ.) |
αν θα σε σώσουν πάλι |
| |
οὐδέποθ' (ενν. γενήσεται
τοῦτο)...... Τροίαν ἰδεῖν
|
ποτέ (δε θα γίνει αυτό), να δω δηλ. την Τροία με τη θέλησή μου |
| |
εἰ σέ γ'.... δυνησόμεσθα....
ὧν λέγω (εναλλαγή ενικ. πληθ.) |
αφού δε θα μπορέσω να σε πείσω με τίποτε απ' όσα λέω |
| |
σὲ - μηδὲν |
αντικ. του πείσειν |
| |
ὡς ῥᾷστ' ἐμοὶ (= ῥᾷστον
ἐμοί ἐστιν) λῆξαι |
είναι πολύ εύκολο για μένα να σταματήσω |
| |
ἃ δ', ᾔνεσάς (αἰνέω -ῶ) μοι
|
όσα μου υποσχέθηκες |
| |
πέμπειν πρὸς οἴκους
|
επξγ. του ἃ |
| 1400 |
ἅλις (επίρρ.) γάρ μοι....
γόοις (πλέον.) |
γιατί αρκετούς θρήνους και στεναγμούς είχα |
| |
στείχω
|
βαδίζω, προχωρώ |
| |
ὦ γενναῖον..... ἔπος |
τι λόγο ευγενικό είπες |
| |
ἀντέρειδε (ἀντερείδω)
νῦν βάσιν σὴν (ενν. τῇ ἐμῇ
βάσει) |
στηρίξου πάνω μου να πάμε |
| |
αἰτία |
τιμωρία |
| |
μὴ φροντίσῃς |
μη σε απασχολεί |
| |
τί γὰρ (ενν. ποιήσω) |
τι λοιπόν (θα κάνω) |
| |
πορθέω -ῶ
|
καταστρέφω |
| |
ἐγὼ παρών.... |
εγώ είμαι εδώ... |
| |
τίνα προσωφέλησιν ἔρξεις
(ἔρδω = εκτελώ) |
ποια επιπλέον βοήθεια θα προσφέρεις |
| |
εἴρξω πελάζειν (ενν. τοὺς
Ἀχαιοὺς τῆς σῆς πάτρας) |
θα εμποδίσω (τους Αχαιούς) να πλησιάσουν (στην πατρίδα σου) |
| |
στεῖχε προσκύσας (αντί
προσκυνήσας) χθόνα
|
προσκύνα το χώμα και προχώρει |
13. Ηρακλής αναπαυόμενος. Μπρούντζος. Ρωμαϊκό αντίγραφο προτύπου έργου του
Λυσίππου, περίπου 330-320 π.Χ. (Ηρακλής Farnese) Παρίσι, Λούβρο.
14. Jean - Baptiste Carpeaux: Ο Φιλοκτήτης πληγωμένος. 1852.
Πηλός. Musée des Beaux - Arts, Valenciennes.
