ΟΔ. |
Οὐκ ἂν φράσειας ἥντιν' αὖ παλίντροπος κέλευθον ἕρπεις ὧδε σὺν σπουδῇ ταχύς;
|
|
ΝΕ. |
Λύσων ὅσ' ἐξήμαρτον ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ. |
|
ΟΔ. |
Δεινόν γε φωνεῖς· ἡ δ' ἁμαρτία τίς ἦν; |
1225 |
ΝΕ. |
Ἣν σοὶ πιθόμενος τῷ τε σύμπαντι στρατῷ |
|
ΟΔ. |
Ἔπραξας ἔργον ποῖον ὧν οὔ σοι πρέπον; |
|
ΝΕ. |
Ἀπάταισιν αἰσχραῖς ἄνδρα καὶ δόλοις ἑλών. |
|
ΟΔ. |
Τὸν ποῖον; Ὤμοι· μῶν τι βουλεύῃ νέον; |
|
ΝΕ. |
Νέον μὲν οὐδέν, τῷ δὲ Ποίαντος τόκῳ |
1230 |
ΟΔ. |
Τί χρῆμα δράσεις; Ὥς μ' ὑπῆλθέ τις φόβος. |
|
ΝΕ. |
Παρ' οὗπερ ἔλαβον τάδε τὰ τόξ', αὖθις πάλιν |
|
ΟΔ. |
Ὦ Ζεῦ, τί λέξεις; οὔ τί που δοῦναι νοεῖς; |
|
ΝΕ. |
Αἰσχρῶς γὰρ αὐτὰ κοὐ δίκῃ λαβὼν ἔχω. |
|
ΟΔ. |
Πρὸς θεῶν, πότερα δὴ κερτομῶν λέγεις τάδε; |
1235 |
ΝΕ. |
Εἰ κερτόμησίς ἐστι τἀληθῆ λέγειν. |
|
ΟΔ. |
Τί φῄς, Ἀχιλλέως παῖ; Τίν' εἴρηκας λόγον; |
|
ΝΕ. |
Δὶς ταὐτὰ βούλει καὶ τρὶς ἀναπολεῖν μ' ἔπη; |
|
ΟΔ. |
Ἀρχὴν κλύειν ἂν οὐδ' ἅπαξ ἐβουλόμην. |
|
ΝΕ. |
Εὖ νῦν ἐπίστω πάντ' ἀκηκοὼς λόγον. |
1240 |
ΟΔ. |
Ἔστιν τις, ἔστιν ὅς σε κωλύσει τὸ δρᾶν. |
|
ΝΕ. |
Τί φῄς; τίς ἔσται μ' οὑπικωλύσων τάδε; |
|
ΟΔ. |
Ξύμπας Ἀχαιῶν λαός, ἐν δὲ τοῖς ἐγώ. |
|
ΝΕ. |
Σοφὸς πεφυκὼς οὐδὲν ἐξαυδᾷς σοφόν. |
|
ΟΔ. |
Σὺ δ' οὔτε φωνεῖς οὔτε δρασείεις σοφά. |
1245 |
ΝΕ. |
Ἀλλ' εἰ δίκαια, τῶν σοφῶν κρείσσω τάδε. |
|
ΟΔ. |
Καὶ πῶς δίκαιον, ἅ γ' ἔλαβες βουλαῖς ἐμαῖς, |
|
|
πάλιν μεθεῖναι ταῦτα; ΝΕ. Τὴν ἁμαρτίαν |
|
|
αἰσχρὰν ἁμαρτὼν ἀναλαβεῖν πειράσομαι. |
|
ΟΔ. |
Στρατὸν δ' Ἀχαιῶν οὐ φοβῇ, πράσσων τάδε; |
1250 |
ΝΕ. |
Ξὺν τῷ δικαίῳ τὸν σὸν οὐ ταρβῶ φόβον. |
|
ΟΔ. |
.................................. |
|
ΝΕ. |
Ἀλλ' οὐδέ τοι σῇ χειρὶ πείθομαι τὸ δρᾶν. |
|
ΟΔ. |
Οὔ τἄρα Τρωσίν, ἀλλὰ σοὶ μαχούμεθα. |
|
ΝΕ. |
Ἔστω τὸ μέλλον. ΟΔ. Χεῖρα δεξιὰν ὁρᾷς |
|
|
κώπης ἐπιψαύουσαν; ΝΕ. Ἀλλὰ κἀμέ τοι |
1255 |
|
ταὐτὸν τόδ' ὄψει δρῶντα κοὐ μέλλοντ' ἔτι. |
|
ΟΔ. |
Καίτοι σ' ἐάσω· τῷ δὲ σύμπαντι στρατῷ
λέξω τάδ' ἐλθών, ὅς σε τιμωρήσεται. |
|
1222 |
ἥντινα ... ἕρπεις ... ταχύς |
τι σημαίνει αυτή η επιστροφή σου που γίνεται με τόση γρηγοράδα; |
|
παλίντροπος (<πάλιν + τρέπω)
|
επιστρέφοντας, γυρίζοντας πίσω |
|
κέλευθος (κέλευθον αντικ. στο ἕρπεις)
|
δρόμος, οδοιπορία, βάδισμα |
|
λύσων (τελ. μτχ.) |
για να επανορθώσω |
|
ἔπραξας....σοι πρέπον (ἔργον τούτων, ἅ οὔ σοι πρέπον ἦν πρᾶξαι, αναφ. έλξη) |
ποια πράξη έκανες που δεν σου ταιριάζει |
1230 |
τι βουλεύῃ νέον
|
τι μου ετοιμάζεις πάλι, τι μου σκαρώνεις |
|
κερτομῶν (<κέαρ + τέμνω, τὸ κέαρ = η καρδιά) |
αστειευόμενος, κοροϊδεύοντας |
|
ἀναπολεῖν (< ἀνά + πολέω)
|
να επαναλαμβάνω (μεταφ.) |
|
ἀρχήν (επιρρ. αιτιατ.) |
κατ' αρχήν, πρώτα |
1240 |
εὖ ἐπίστω (προστ. του ἐπίσταμαι) |
να ξέρεις καλά |
|
ἔστιν τις ἔστιν (η επανάληψη για έμφαση) |
υπάρχει κάποιος, υπάρχει |
|
ἐν δὲ τοῖς (= ἐν δὲ τοῖσδε) |
μαζί μ' αυτούς |
|
πεφυκὼς |
εναντ. μτχ. |
|
ἐξαυδάω -ῶ |
λέγω |
|
δρασείεις
|
προτίθεσαι να κάνεις |
|
μεθεῖναι (μεθίημι)
|
ν' αφήσεις, να παρατήσεις |
|
τὴν ἁμαρτίαν αἰσχράν ..... ἀναλαβεῖν |
να επανορθώσω το σφάλμα που διέπραξα |
1250 |
ξὺν τῷ δικαίῳ.... φόβον |
έχοντας το δίκαιο με το μέρος μου, δε φοβούμαι τις απειλές σου (στο τέλος του στ. 1251 πρέπει να εννοηθεί η λέξη «στρατόν», ενώ η λέξη «φόβον» να τεθεί στο τέλος του επόμενου χαμένου στίχου) |
|
ἔστω τὸ μέλλον (φράση ανάλογη με νεοελλ.) |
ας γίνει ό,τι είναι να γίνει |
|
κώπη (<καπ-, κάπτω = πιάνω) |
η λαβή του ξίφους |