| ΦΙ. |
Αἰνῶ τάδ', ὦ παῖ, καί μ' ἔπαιρ', ὥσπερ νοεῖς· |
|
| |
τούτους δ' ἔασον, μὴ βαρυνθῶσιν κακῇ
|
890 |
| |
ὀσμῇ πρὸ τοῦ δέοντος· οὑπὶ νηὶ γὰρ
ἅλις πόνος τούτοισι συνναίειν ἐμοί. |
|
| ΝΕ. |
Ἔσται τάδ'· ἀλλ' ἵστω τε καὐτὸς ἀντέχου. |
|
| ΦΙ. |
Θάρσει· τό τοι σύνηθες ὀρθώσει μ' ἔθος. |
|
| ΝΕ. |
Παπαῖ· τί δῆτ' ἂν δρῷμ' ἐγὼ τοὐνθένδε γε; |
895 |
| ΦΙ. |
Τί δ' ἔστιν, ὦ παῖ; ποῖ ποτ' ἐξέβης λόγῳ; |
|
| ΝΕ. |
Οὐκ οἶδ' ὅποι χρὴ τἄπορον τρέπειν ἔπος. |
|
| ΦΙ. |
Ἀπορεῖς δὲ τοῦ σύ; μὴ λέγ', ὦ τέκνον, τάδε. |
|
| ΝΕ. |
Ἀλλ' ἐνθάδ' ἤδη τοῦδε τοῦ πάθους κυρῶ. |
|
| ΦΙ. |
Οὐ δή σε δυσχέρεια τοῦ νοσήματος |
900 |
| |
ἔπεισεν ὥστε μή μ' ἄγειν ναύτην ἔτι; |
|
| ΝΕ. |
Ἅπαντα δυσχέρεια, τὴν αὑτοῦ φύσιν
ὅταν λιπών τις δρᾷ τὰ μὴ προσεικότα. |
|
| ΦΙ. |
Ἀλλ' οὐδὲν ἔξω τοῦ φυτεύσαντος σύ γε |
|
| |
δρᾷς οὐδὲ φωνεῖς, ἐσθλὸν ἄνδρ' ἐπωφελῶν. |
905 |
| ΝΕ. |
Αἰσχρὸς φανοῦμαι· τοῦτ' ἀνιῶμαι πάλαι. |
|
| ΦΙ. |
Οὔκουν ἐν οἷς γε δρᾷς· ἐν οἷς δ' αὐδᾷς ὀκνῶ. |
|
| ΝΕ. |
Ὦ Ζεῦ, τί δράσω; δεύτερον ληφθῶ κακός,
κρύπτων θ' ἃ μὴ δεῖ καὶ λέγων αἴσχιστ' ἐπῶν; |
|
| ΦΙ. |
Ἁνὴρ ὅδ', εἰ μὴ 'γὼ κακὸς γνώμην ἔφυν,
προδούς μ' ἔοικεν κἀκλιπὼν τὸν πλοῦν στελεῖν. |
910 |
| ΝΕ. |
Λιπὼν μὲν οὐκ ἔγωγε, λυπηρῶς δὲ μὴ
πέμπω σε μᾶλλον, τοῦτ' ἀνιῶμαι πάλαι. |
|
| ΦΙ. |
Τί ποτε λέγεις, ὦ τέκνον; Ὡς οὐ μανθάνω. |
|
| ΝΕ. |
Οὐδέν σε κρύψω· δεῖ γὰρ ἐς Τροίαν σε πλεῖν |
915 |
| |
πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ τὸν Ἀτρειδῶν στόλον. |
|
| ΦΙ. |
Οἴμοι, τί εἶπας; ΝΕ. Μὴ στέναζε πρὶν μάθῃς. |
|
| ΦΙ. |
Ποῖον μάθημα; Τί με νοεῖς δρᾶσαί ποτε; |
|
| ΝΕ. |
Σῶσαι κακοῦ μὲν πρῶτα τοῦδ', ἔπειτα δὲ |
|
| |
ξὺν σοὶ τὰ Τροίας πεδία πορθῆσαι μολών. |
920 |
| ΦΙ. |
Καὶ ταῦτ' ἀληθῆ δρᾶν νοεῖς; ΝΕ. Πολλὴ κρατεῖ
τούτων ἀνάγκη· καὶ σὺ μὴ θυμοῦ κλύων. |
|
| ΦΙ. |
Ἀπόλωλα τλήμων, προδέδομαι. Τί μ', ὦ ξένε,
δέδρακας; Ἀπόδος ὡς τάχος τὰ τόξα μοι. |
|
| ΝΕ. |
Ἀλλ' οὐχ οἷόν τε· τῶν γὰρ ἐν τέλει κλύειν
τό τ' ἔνδικόν με καὶ τὸ συμφέρον ποεῖ. |
925 |
| 889 |
αἰνῶ τάδ'(ε) (ευγενική άρνηση) |
τα επαινώ αυτά (δηλ. τη συνδρομή των ναυτών), αλλά δεν τα θέλω· |
| |
ἐπαίρω |
εγείρω, σηκώνω |
| |
ὥσπερ νοεῖς |
όπως υποσχέθηκες |
| |
κακῇ ὀσμῇ (αναγκ. αίτιο) |
από τη δυσοσμία, την κακοσμία |
| |
πρὸ τοῦ δέοντος |
πρόωρα |
| |
οὑπὶ νηί....ἐμοὶ
(= ἱκανὸς αὐτοῖς
γενήσεται ὁ πόνος
ἐπὶ τῇ νηὶ συνεῖναί
μοι καὶ συνναίειν μοι, Σχολ.) |
αρκετό γι' αυτούς το βάρος που θα συνταξιδέψουν μαζί μου στο καράβι |
| |
συνναίειν |
επξγ. στο πόνος |
| |
ἔσται τάδ'(ε) |
έτσι θα γίνει |
| |
ἵστω (= ἵστασο).....ἀντέχου |
σήκω όρθιος κι επάνω μου στηρίξου |
| |
τὸ σύνηθες ἔθος |
η συνήθεια |
| |
ὀρθώσει με |
θα με κρατήσει όρθιο |
| |
τί δήτ' ἂν δρῷμ' ἐγὼ |
τι λοιπόν μπορώ εγώ να κάνω |
| |
τοὐνθένδε (= τὸ ἐνθένδε) |
στο εξής, από δω και πέρα |
| |
ποῖ ποτ' ἐξέβης (ἐκβαίνω)
λόγῳ |
πού τέλος πάντων εκτράπηκες με τον λογισμό σου, πού πήγε το μυαλό σου |
| |
τρέπω ἄπορον ἔπος |
λέω, ξεστομίζω με δυσκολία λόγο που δε λέγεται |
| |
τοῦ (= περὶ τίνος) |
για ποιο λόγο |
| |
ἐνθάδ' ἤδη τοῦδε τοῦ
πάθους (γεν. διαιρ.) |
σ' αυτό το σημείο, σ' αυτή τη δυσάρεστη θέση |
| 900 |
δυσχέρεια |
δυσκολία, βάρος |
| |
ναύτης (= ναυβάτης) |
καθένας που ταξιδεύει στη θάλασσα, επιβάτης στο πλοίο |
| |
ἅπαντα δυσχέρεια
(ἅπαντα δυσχερῆ) |
όλα είναι δύσκολα |
| |
τὰ μὴ προσεικότα |
πράγματα που δεν του ταιριάζουν |
| |
ἔξω τοῦ φυτεύσαντος |
μακριά απ' ό,τι θα ταίριαζε στον πατέρα σου, ανάξιά του |
| |
ἐπωφελῶν (τροπ. μτχ.) |
βοηθώντας |
| |
αἰσχρὸς |
σε αντίθεση προς τον ἐσθλὸν Φιλοκτήτη |
| |
φαίνομαι |
αποδεικνύομαι |
| |
τοῦτο (αναγκ. αίτιο) |
γι' αυτό |
| |
οὔκουν....ὀκνῶ (= οὔκουν
αἰσχρὸς φαίνει ἐν οἷς
γε δρᾷς· ἐν οἷς δ' αὐδᾷς
ὀκνῶ μὴ αἰσχρὸς φανῇς) |
καθόλου άτιμος δε θα φανείς σε όσα κάνεις· φοβούμαι όμως μήπως φανείς άτιμος με όσα λες |
| |
ἐν οἷς (= ἐν τούτοις, ἅ) |
σ' αυτά τα οποία |
| |
κακὸς |
κακόβουλος, άτιμος, ψεύτης |
| |
ἃ μὴ δεῖ (ενν. κρύπτειν) |
εκείνα που δεν πρέπει να κρύπτω |
| |
λέγων αἴσχιστα ἐπῶν
(γεν. διαιρ.) |
λέγοντας αισχρά ψέματα· δηλ. ότι πηγαίνει στην πατρίδα |
| 910 |
γνώμην (αιτιατ. αναφ.) |
στην κρίση μου |
| |
προδούς μ' ἔοικεν |
φαίνεται πως με πρόδωσε |
| |
κἀκλιπὼν (ενν. ἐμὲ) |
και εγκαταλείποντάς |
| |
στέλλω τὸν πλοῦν |
ετοιμάζω το ταξίδι |
| |
οὐ μανθάνω |
δεν καταλαβαίνω |
| |
κακὸν |
η αρρώστια (εδώ) |
| 920 |
τὰ Τροίας πεδία (περίφρ.) |
την Τροία |
| |
ἀληθῇ (αντί ἀληθῶς) |
αλήθεια |
| |
κρατεῖ τούτων ἀνάγκη |
είναι ανάγκη να γίνουν αυτά |
| |
μὴ θυμοῦ |
μη θυμώνεις |
| |
κλύω |
ακούω |
| |
ποῶ (αντί ποιῶ) |
(εδώ) αναγκάζω |
