Νίκος Εγγονόπουλος (1910-1985)

Ζωγράφος και ποιητής. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Προχώρησε από τους πρώτους στον υπερρεαλισμό και στην ποίηση και στη ζωγραφική. Επαναστατικός και προκλητικός στην ποίησή του ενόχλησε από τις πρώτες κιόλας ποιητικές του συλλογές το μέσο αστό, με την τολμηρή του φαντασία και την αποστροφή του για καθετί λογικό και συμβατικό, και ξεσήκωσε εναντίον του την αγανάκτηση και το σκώμμα. Παρέμεινε όμως συνεπής υπερρεαλιστής και στις μεταπολεμικές συλλογές του, παρά την αντίδραση που προκάλεσε. Ως ζωγράφος εξέθεσε έργα του σε πολλές Πανελλήνιες Εκθέσεις, καθώς και σε πολλές πόλεις της Ευρώπης και στην Αμερική. Ποιητικές συλλογές: Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν (1938), Τα Κλειδοκύμβαλα της Σιωπής (1939), Επτά Ποιήματα (1944), Έλευσις (1948), Εν Ανθηρώ Έλληνι λόγω (1957), Κοιλάδα με τους Ροδώνες (1979). Μετέφρασε ποιήματα των Λωτρεαμόν, Μαγιακόφσκι, Λόρκα, Μποντλέρ, Ντε Κίρικο, Τζαρά και Πικάσο.