|
Kεφάλαιο 6. O τόπος μας: O τρόπος ζωής άλλοτε και τώρα
…Σήμερα στο νησάκι [της λίμνης των Ιωαννίνων] ζουν ειρηνικά 460 κάτοικοι που ασχολούνται με το ψάρεμα, την καλαθοπλεχτική και τον τουρισμό. Η λίμνη έχει βάθος 12 μ. και πολλές φορές σαρώνεται από καταιγίδες. Τα καφενεδάκια στις όχθες, τα αιωνόβια πλατάνια, η ομίχλη που απλώνεται ξαφνικά και τυλίγει τον τόπο… όλα δημιουργούν ένα εξαίσιο και γοητευτικό περιβάλλον γαλήνης και ηρεμίας.»
Ευγενία Φακίνου, Ελληνικό Πανόραμα (Eκδόσεις Kέδρος) Πώς ζούμε στο δικό μας τόπο;
Παρατηρούμε το σχήμα. Eπιλέγουμε και μελετάμε ένα από τα θέματα που υπάρχουν στις καρτέλες. Παρουσιάζουμε στην τάξη το θέμα που μελετήσαμε.
|
|
Οι άνθρωποι παλιότερα μετακινούνταν δύσκολα από τον έναν τόπο στον άλλον. Τα μέσα συγκοινωνίας ήταν λιγοστά και τα δρομολόγια δεν ήταν συχνά.
Ένα σημαντικό έργο στην Ελλάδα είναι το διεθνές αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο νομό Αττικής.
Πώς φαντάζομαι τον τόπο μου στο μέλλον;
Τι θα ήθελα να αλλάξει; Τι θα ήθελα να μείνει ίδιο; Για ποιους λόγους; |