Θρησκευτικά (Δ Δημοτικού) - Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο)
Μια φορά ήταν ένας γεωργός που έσπειρε σιτάρι στο χωράφι του. Κάποια στιγμή όμως ήρθε ο εχθρός του κι έσπειρε στο ίδιο χωράφι ζιζάνια. Τα στάχυα μεγάλωσαν και φάνηκαν τα ζιζάνια ανάμεσά τους. Οι εργάτες ρώτησαν τότε το αφεντικό τους, αν ήθελε να τα ξεριζώσουν. Όμως εκείνος τους εμπόδισε, γιατί σκέφτηκε πως υπήρχε κίνδυνος να καταστρέψουν μαζί με τα ζιζάνια και το σιτάρι. «Αφήστε όλα τα χόρτα να μεγαλώσουν μαζί και, όταν θα θερίσουμε, θα μαζέψετε πρώτα τα ζιζάνια και θα τα κάψετε. Ύστερα θα μαζέψετε το σιτάρι και θα το φέρετε στην αποθήκη μου.», τους είπε. Στην παραβολή του Ιησού που διαβάσαμε, είδαμε ότι τα ζιζάνια φύτρωσαν ανάμεσα στο σιτάρι. Ζιζάνια είναι τα εμπόδια που συναντάμε στη ζωή μας και μπορεί να μας βγάλουν από το δρόμο του Θεού. Όπως κάθε πορεία έχει τις δυσκολίες της έτσι και στην πορεία της ζωής θα συναντήσουμε συχνά εμπόδια, που θα μας ταλαιπωρήσουν και θα μας κουράσουν. Θα βρούμε παρέες που θα προσπαθήσουν να μας παρασύρουν. Θα χρειαστεί να δοκιμάσουμε τη δύναμή μας σε αποφάσεις σωστές ή λάθος, όπως λέει και ο μύθος ότι έκανε ο Ηρακλής, διαλέγοντας το δρόμο της Αρετής και όχι της Κακίας. Φυσικά δεν είναι πάντα εύκολο να προσπερνάμε τα «ζιζάνια». Γι’ αυτό και ζητάμε από το Θεό τη δύναμη να τα καταφέρουμε. Με την προσευχή μας παρακαλάμε να μας οδηγεί στο δρόμο του
 Μαθαίνω τις λέξεις
ζιζάνια: Τα άγρια χόρτα στα χωράφια.
Μια γελοιογραφία… που θα συζητηθεί πολύ!
Σχολιάζω και συζητώ με τους συμμαθητές μου την παρακάτω γελοιογραφία. Η τηλεόραση αποτελεί ένα «παράθυρο στον κόσμο» αλλά και μια πρόκληση που μπορεί να μας βγάλει από το δρόμο μας. Ποια είναι η δική σου γνώμη;
Κώστας Μητρόπουλος, «…τα καλύτερα άγρια μωρά», εκδ. Κέδρος 2002.
Ζωγραφίζω μια εικόνα Μια εικόνα μου έρχεται στο μυαλό από τη συζήτηση που είχαμε στην τάξη. Ποια είναι αυτή; Ζωγραφίζω και δίνω ένα δικό μου τίτλο, για να την περιγράψω
Με την πίστη και την αγάπη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με σωστό τρόπο, όσους θέλουν να μας απομακρύνουν από το δρόμο του Θεού.
|
