Θρησκευτικά (Δ Δημοτικού) - Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο)
Πολλές φορές καθώς ταξιδεύουμε σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας, την προσοχή μας τραβούν τα μικρά ξωκλήσια. Τα συναντάμε σκαρφαλωμένα στα πιο δύσβατα βουνά, σε κρυφά μονοπάτια, στις άκρες των βράχων της θάλασσας. Καμιά φορά αγναντεύουν το πέλαγος ή παίζουνε κρυφτό με τις φυλλωσιές των δέντρων. Άλλοτε πάλι στέκονται μόνα τους στα πιο ψηλά σημεία της διαδρομής μας, για να μας χαιρετίσουν και να μας συντροφέψουν στο μακρύ μας ταξίδι. Πάντα με το σταυρό στην κορφή τους, λες και θέλουν να ενώσουν τον ουρανό με τη γη. Mας δείχνουν πως ο Χριστός είναι κοντά μας κάθε στιγμή, ακόμη και στις πιο ερημικές γωνιές της πατρίδας μας. Φρεσκοβαμμένα και περιποιημένα περιμένουν τον κάθε πιστό να προσευχηθεί, ν’ ανάψει το κεράκι του και να ξεκουραστεί. Τα ξωκλήσια μας λοιπόν μοιάζουν με τους φάρους της θάλασσας. Όπως οι φάροι δίνουν φως και δείχνουν το δρόμο της θάλασσας, έτσι και τα μικρά εκκλησάκια, μες στην ερημιά, δίνουν παρηγοριά και μας δείχνουν το δρόμο, για να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής μας. Φέρνουν το Θεό κοντά μας και μας κάνουν πιο δυνατούς, δίνοντάς μας γαλήνη και ηρεμία, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη.
 Μαθαίνω τις λέξεις
ξωκλήσια (ή εξωκλήσια): Τα ερημικά εκκλησάκια. δύσβατα: Δύσκολο να τα φτάσουμε. αγναντεύουν (αγναντεύω): Κοιτάζουν. Διαβάζω και συζητώ στην τάξη Διαβάζουμε το μικρό κείμενο και συζητάμε τις εντυπώσεις μας με τους συμμαθητές μας. «και πάλι κίνησα να ’ρθω, Χριστέ μου, στην αυλή σου, να σκύψω στα κατώφλια σου τα τρισαγαπημένα, οπού με πόθο αχόρταγο το λαχταρεί η ψυχή μου» Πάνω στο βράχο ήτανε χτισμένο το ξωκλήσι, που το μάστιζαν οι θύελλες και λικνιζόταν απ’ το παντοτινά ταραγμένο και πολύβουο κύμα. Η στέγη που ’φερνε ακόμη λίγα κεραμίδια και πλάκες, στηριζότανε πάνω σε ένα δοκάρι με πολλές ακτίνες από σκληρή καστανιά. Ο επισκέπτης είχε την επιθυμία να δρασκελίσει το κατώφλι, να μπει στο φτωχικό εκκλησάκι, ν’ ανάψει το κεράκι του, να κάμει το σταυρό του και να ασπασθεί ευλαβικά την εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, της ζωγραφισμένης μ’ ενωμένα τα μάγουλα με το πρόσωπο του θεϊκού βρέφους. Κι ο ευσεβής προσκυνητής θα έβρισκε μεγάλη γλύκα και παρηγοριά απ’ τις πίκρες του κόσμου, με το να βλέπει κατανυκτικά μονάχα το φτωχοκάντηλο να καίει μπροστά στην ωραία εικόνα… «Η Γλυκοφιλούσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Aπόσπασμα σε απόδοση στη νεοελληνική γλώσσα. Γράφω με προσοχή ό,τι κάνει ο επισκέπτης Στο παραπάνω απόσπασμα, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης δείχνει πώς συμπεριφέρεται ο επισκέπτης, όταν μπαίνει στο μικρό ξωκλήσι.
Συζήτησε στην τάξη για τα ξωκλήσια που έχεις επισκεφτεί Συγκέντρωσε φωτογραφίες από ξωκλήσια που παρουσιάζονται σε διαφημιστικό υλικό τουριστικών γραφείων ή περιοδικών που υπάρχουν στο σπίτι σου. Φτιάξτε στην τάξη ένα λεύκωμα με τις φωτογραφίες αυτές και συζητήστε τις δικές σας αναμνήσεις από τα ξωκλήσια που έχετε επισκεφτεί. Στο μικρό ξωκλήσι σταματάμε,
 Στο ξωκλήσι σταματάμε ακόμη, για να:
Τα ξωκλήσια δείχνουν σε όλους πως ο Θεός είναι κοντά μας κάθε στιγμή.
|
||
