ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η'
Γιορτές μετά το Πάσχα |
![]() 40
Ο Ιησούς εμφανίζεται στους μαθητές του
Τ
ο βράδυ της μέρας εκείνης που οι μαθητές του Χριστού έμαθαν από τις μυροφόρες τη χαρούμενη είδηση της Ανάστασης, ο Κύριος εμφανίστηκε ανάμεσά τους. Φοβισμένοι, με τα παράθυρα και τις πόρτες του σπιτιού κλειστά συζητούσαν αυτά που είχαν συμβεί. Τότε ήταν που φανερώθηκε μπροστά τους! Τους είπε: «Ε?ρήνη υμίν». Η χαρά και η συγκίνηση των μαθητών ήταν μεγάλη. Η πίστη τους δυνάμωσε και πάλι. Ο Δάσκαλός τους αναστήθηκε όπως τους το είχε πει. Η δυσπιστία του Θωμά
Ένας όμως από τους μαθητές, ο Θωμάς, δεν ήταν εκεί. Όταν οι μαθητές τού μετέφεραν γεμάτοι χαρά την είδηση για την εμφάνιση του Δασκάλου, αυτός δεν τους πίστεψε και τους είπε:– Αν δε δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά κι αν δε βάλω τα δάχτυλά μου πάνω στη λογχισμένη του πλευρά, δεν το πιστεύω! «Ο Κύριος μου και Θεός μου»
Και να που ο Κύριος φανερώθηκε πάλι μετά από οχτώ μέρες, με τον ίδιο τρόπο, την ώρα που βρισκόταν εκεί κι ο Θωμάς! Ξαναείπε τη γνώριμη φράση «Ε?ρήνη υμίν» και πλησιάζοντας το Θωμά του λέει:– Έλα και άγγιξε με το χέρι σου τα σημάδια από τα καρφιά. Σταμάτα να αμφιβάλλεις και πίστεψε. Τότε ο Θωμάς αναγνώρισε τον Ιησού και είπε συγκλονισμένος: |
41
Ο στρατιώτης που ήταν χριστιανός
Ο
Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία της Μ. Ασίας. Ορφάνεψε μικρός από πατέρα. Η μητέρα του που ήταν χριστιανή τον ανέθρεψε με μεγάλη φροντίδα. Όταν μεγάλωσε, κατατάχτηκε στο στρατό στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, ενός μεγάλου διώκτη των χριστιανών. Γρήγορα έφτασε στο αξίωμα του χιλίαρχου. Ως αξιωματικός ελευθέρωσε αιχμαλώτους και υπερασπίστηκε τους φτωχούς.![]() ![]() ![]() Το τέλος του Αγίου
Ο Γεώργιος παρά τα φοβερά μαρτύρια θεραπεύτηκε θαυματουργικά από το Θεό. Ήταν το τρόπαιο του Χριστού για την υπομονή, το θάρρος και την αγάπη του Γεωργίου προς αυτόν. Το γεγονός αυτό είχε ένα ακόμη θαυμαστό αποτέλεσμα. Η σύζυγος του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα και μερικοί άρχοντες πίστεψαν στο Χριστό και ομολόγησαν την πίστη τους. Ντροπιασμένος τότε ο αυτοκράτορας διέταξε να αποκεφαλισθεί ο Άγιος που πλησίασε το μαρτύριο με χαρά στην ψυχή λέγοντας μια φράση από τους ψαλμούς του Δαβίδ: «Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου που δεν άφησε την ψυχή μας να γίνει τροφή στα δόντια των εχθρών μας.» Ο Άγιος Γεώργιος ονομάστηκε από την Eκκλησία Τροπαιοφόρος. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου και είναι πολύ αγαπητός Άγιος. ![]() ![]() |
![]() ![]() ![]()
|
42
Όταν τα είπε αυτά, άρχισε να ανυψώνεται προς τον ουρανό ευλογώντας τους μαθητές και μια νεφέλη τον έκρυψε από τα μάτια τους. Ενώ τον κοιτούσαν που ανέβαινε προς τον ουρανό, εμφανίστηκαν ξαφνικά μπροστά τους δυο λευκοντυμένοι άνδρες και τους είπαν: «Γαλιλαίοι, τι σταθήκατε και κοιτάτε στον ουρανό; Ο Ιησούς, που αναλήφθηκε στον ουρανό, αυτός ο ίδιος θα ξανάρθει, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πηγαίνει εκεί.» Οι μαθητές γύρισαν στην Ιερουσαλήμ. Και τι παράξενο πράγμα! Παρόλο που δε θα έβλεπαν πια τον Κύριο, η ψυχή τους ήταν γεμάτη χαρά. Είχαν τη σιγουριά της παρουσίας του δίπλα τους, όπως τους το υποσχέθηκε. Αποτραβήχτηκαν στο σπίτι που έμεναν και ζούσαν με πολλή προσευχή περιμένοντας τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος να φωτίσει τις καρδιές τους. Η Ανάληψη του Χριστού γιορτάζεται από την Εκκλησία μας σαράντα μέρες μετά το Πάσχα. Η παραμονή της Ανάληψης είναι η τελευταία μέρα της αναστάσιμης περιόδου που λέμε στην προσευχή μας το «Χριστός Aνέστη!». ![]() ![]() ![]() |
|
43
![]() ![]() H αγάπη του λαού προς τους Αγίους, ενοχλούσε τους άλλους ιατρούς. Tους συκοφάντησαν λοιπόν στον αυτοκράτορα ότι κάνουν θεραπείες και θαύματα με μαγική τέχνη. Οι Άγιοι παρουσιάστηκαν στον αυτοκράτορα και ομολόγησαν την πίστη τους, λέγοντας πως θεράπευαν με τη δύναμη του Ιησού Χριστού. Aυτός τους απείλησε με βασανιστήρια και θάνατο. Όταν όμως αρρώστησε σοβαρά και οι Άγιοι τον θεράπευσαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των συγγενών, διέταξε να τους αφήσουν ελεύθερους. Ό,τι όμως δεν έκανε ο αυτοκράτορας το έκανε ο άνθρωπος που είχε διδάξει την ιατρική στους Αγίους. Συνεννοήθηκε με άλλους ειδωλολάτρες ιατρούς της Ρώμης και τους θανάτωσαν με λιθοβολισμό. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη τους την 1η Ιουλίου. ![]() |
![]()
Βάζω τα γεγονότα στη σωστή χρονική σειρά:
![]()
* φθονώ: ζηλεύω πολύ, μισώ. |