Ανθολόγιο Φιλοσοφικών Κειμένων (Γ Γυμνασίου) - Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο)
Ενότητα 2 Ενότητα 4 Επιστροφή στην αρχική σελίδα του μαθήματος
 

Ε Ν O Τ Η Τ Α 3η

Αρετές και ευδαιμονία

Στην ενότητα αυτή θα μελετήσουμε τις αντιλήψεις του Δημόκριτου για την ηθική συμπεριφορά του ανθρώπου και για τις αρετές που εξασφαλίζουν την προσωπική και κοινωνική ευδαιμονία. Θα συζητήσουμε επίσης τις ηθικές αντιλήψεις του Ξενοφάνη και του Ηράκλειτου, οι οποίοι πριν από αυτόν τονίζουν την αξία των ηθικών αρετών στη ζωή των ανθρώπων.

KEIMENO

1 Περί εὐθυμίας1

O άνθρωπος που θέλει να έχει ψυχική γαλήνη (εὐθυμία)2 δεν πρέπει να κάνει πολλά, ούτε στην ιδιωτική του ούτε στη δημόσια ζωή, ούτε να επιδιώκει πράγματα που ξεπερνούν τις φυσικές του δυνάμεις. Πρέπει να προσέχει ώστε, ακόμα και αν η τύχη βρεθεί στον δρόμο του και του υποδείξει περισσότερα, αυτός να μπορεί με τη φρόνησή του3να την αφήσει κατά μέρος και να μην απλώσει το χέρι του σε περισσότερα από όσα του επιτρέπουν οι δυνάμεις του. Γιατί το σωστό φορτίο4 είναι ασφαλέστερο από το μεγάλο φορτίο.

(∆ημόκριτος, απόσπ. 3)

2 Ψυχική γαλήνη και σύμμετρη ζωή

Γιατί την ψυχική γαλήνη τη φέρνει στους ανθρώπους η συγκρατημένη διασκέδαση και η σύμμετρη ζωή5. Η στέρηση και η υπεραφθονία τείνουν να μετατρέπονται στο αντίθετό τους και να προκαλούν στην ψυχή μεγάλες κινήσεις6· και οι ψυχές που κινούνται σε μεγάλη έκταση δεν είναι ούτε ευσταθείς ούτε γαλήνιες […] Να μη δίνει μεγάλη σημασία στα όσα ζηλεύουν ή θαυμάζουν οι πολλοί και να μην τα σκέφτεται συνεχώς. Να κοιτάζει πώς ζουν οι ταλαίπωροι και να συναισθάνεται πόσο υποφέρουν […] Γι' αυτό ακριβώς δεν πρέπει κανείς να ψάχνει για πράγματα που είναι μακριά του, παρά να ικανοποιείται με τα όσα είναι κοντά του, συγκρίνοντας τη ζωή του με τη ζωή εκείνων που βρίσκονται σε χειρότερη θέση…

(∆ημόκριτος, αποσπ. 191)

ΠΡΑΓΜΑΤOΛOΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧOΛΙΑ

  1. Περί ευθυμίας: ο Δημόκριτος ήταν από τα Άβδηρα της Θράκης (460-370 π.X.). Το απόσπασμα αυτό θεωρείται ως η αρχή του έργου του Περὶ εὐθυμίης (ιωνική διάλεκτος), έργο πρακτικής ηθικής, όπου συνήθως εντάσσονται πραγματείες που δίνουν συμβουλές, λ.χ. για την υπερνίκηση της οργής, αλλά και «παραμυθίες» που έχουν ως σκοπό να γιατρέψουν τη λύπη.
    Στο κείμενο της ενότητας τονίζεται ότι η σημαντικότερη αρετή του ανθρώπου είναι η «ευθυμία», που οδηγεί σε ψυχική γαλήνη, δηλαδή κατάσταση που επιτυγχάνεται με την αυτογνωσία, με την επίγνωση των φυσικών ικανοτήτων και με τη φρόνηση.
  2. O Δημόκριτος θεωρούσε πως «η ευτυχία και η δυστυχία είναι καταστάσεις της ψυχής» και ότι η ευδαιμονία δε συνίσταται στην απόκτηση υλικών αγαθών αλλά στην καλλιέργεια της ψυχής και του νου. Eίναι ο πρώτος στοχαστής που θέτει κάποιο αγαθό ως σκοπό ζωής, δηλ. την ευθυμία (από τη λέξη θυμός=καρδιά), την ψυχική γαλήνη.
  3. Φρόνηση: ο Δημόκριτος προτρέπει σε βίο λιτό και μετρημένο και θεωρεί πολύ σημαντική για τη ζωή του ανθρώπου τη φρόνηση, την παιδεία και την απλότητα του χαρακτήρα.
  4. Σωστό φορτίο (εὐογκίη): οι έννοιες του μέτρου και της λιτότητας κυριαρχούν στην ηθική του Δημόκριτου, η οποία υποδεικνύει τον σωστό τρόπο ζωής αλλά και κανόνες συμπεριφοράς στα εύπορα στρώματα της κοινωνίας των Aβδήρων χρησιμοποιώντας όρους της φυσικής φιλοσοφίας.
  5. Συγκρατημένη διασκέδαση και σύμμετρη ζωή: συνιστά την τήρηση του μέτρου και στην επιδίωξη των απολαύσεων. Oι δοξογράφοι του Δημόκριτου (Διογένης ο Λαέρτιος, Στοβαίος κ.ά., βλ. σχετικά και Γενική Eισαγωγή) δίνουν διάφορες λέξεις, όπως εὐθυμίη, εὐεστώ, ἁρμονία, συμμετρία, τέρψις, ἀταραξία, ἀθαμβία, για να περιγράψουν την αρετή της ψυχικής γαλήνης που οδηγεί, κατά τον Δημόκριτο, στην ευδαιμονία.
  6. Ψυχή – μεγάλες κινήσεις: οι Προσωκρατικοί αναπτύσσουν την αναλογία (αναλογικός συλλογισμός) και από την παρατήρηση της φύσης και των νόμων της οδηγούνται στη διερεύνηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και πράξης εξηγώντας τις ψυχικές καταστάσεις με τρόπο ανάλογο προς τα φυσικά φαινόμενα. O Δημόκριτος έστρεψε την προσοχή προς τα μέσα, προς τη διερεύνηση της κατάστασης της ψυχής, όπως έκανε και ο Σωκράτης, καθώς θα δούμε στο κεφάλαιο 3, ενότητα 1η.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

1 Ήθος και αρετές

Μα έτσι πολύ αλογάριαστα το συνηθίζουν κι ούτ' είν' δίκιο
να προτιμούν τη δύναμη απ' τη συνετή σοφία.
Γιατί ούτε κι αν μες στους λαούς ένας τεχνίτης ήταν
καλός στο πένταθλον ή στη γροθιά ή και στην πάλη,
ούτε στη γρηγοράδα των ποδιών, που προτιμιέται
απ' όλα τα έργα των αντρών μες στον αγώνα,
γι' αυτό δε θα ευνομούσε πιότερον η πόλη.
Μικρό μονάχα χάρισμα στην πάλη θα γινόταν
στις όχθες αν κανείς της Πίσας τον αγώνα ενίκα.
Γιατί όλα τούτα δεν παχαίνουν τις σοδειές της πόλης.

(Ξενοφάνης, απόσπ. 2)

2 O χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του. (Ἦθος ἀνθρώπῳ δαίμων)

(Ἡράκλειτος, απόσπ. 119)

3 Ερεύνησα τον εαυτό μου. (Ἐδιζησάμην ἐμεωυτόν)

(Ἡράκλειτος, απόσπ. 101)

EPΩTHΣEIΣ – EPΓAΣIEΣ

  1. Για ποιον λόγο ο Δημόκριτος αποκαλείται «γελαστός φιλόσοφος»;
    Δημόκριτος, γελαστός φιλόσοφος Ο Δημόκριτος και το έργο του
  2. Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στην τύχη και τη φρόνηση, σύμφωνα με τον Δημόκριτο;
  3. Γιατί, κατά τη γνώμη σας, η στέρηση και η υπεραφθονία «προκαλούν στην ψυχή μεγάλες κινήσεις»;
  4. Ποια στάση ζωής, γενικά, και ποιες συγκεκριμένες αρετές προτείνει ο Δημόκριτος; Συμφωνείτε με τις απόψεις του;
  5. Να σχολιάσετε γραπτώς την άποψη του Hράκλειτου ότι «ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του».

ΘEMΑΤΑ ΓIA ΣYZHTHΣH Ή ΓPAΠTH EPΓAΣIA

  1. Σε ένα από τα αποσπάσματα του Δημόκριτου διαβάζουμε: «Oι άνθρωποι έπλασαν το είδωλο της τύχης, για να δικαιολογήσουν την αβουλία τους. Γιατί σπάνια η τύχη αντιμάχεται τη φρόνηση, αλλά τα πιο πολλά στη ζωή τα κατευθύνει η συνετή οξυδέρκεια». Σχολιάστε γραπτώς την άποψη αυτή, λαμβάνοντας υπόψη και τη λαϊκή αντίληψη ότι «η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς».
    Δημοσθένης, η τύχη βοηθά τους τολμηρούς αναγκαιότητα και τύχη
  2. O Δημόκριτος συμβουλεύει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με όσους βρίσκονται σε χειρότερη θέση από εμάς και να αρκούμαστε σε αυτά που έχουμε. Tι εννοεί ο Δημόκριτος μ' αυτό και τι επιδιώκει; Συζητήστε επίσης την αντίθετη άποψη, δηλαδή ότι, για να προοδεύσουμε και να βελτιωθούμε, χρειάζεται να παρατηρούμε αυτούς που είναι καλύτεροι από εμάς και να ακολουθούμε το παράδειγμά τους.

ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Στο παράλληλο κείμενο (1) ο Ξενοφάνης απορρίπτει το ιδανικό της εποχής του, δηλαδή τη δόξα του Oλυμπιονίκη, και αντιπαραθέτει προς την αθλητική δύναμη τη «σοφία», η οποία είναι κατ' αυτόν μια νέα αρετή που εξασφαλίζει την ευδαιμονία της πόλης. Συζητήστε την άποψή του λαμβάνοντας υπόψη ποιες ηθικές αξίες και αρετές προβάλλονται στην εποχή μας από τα MME.

αθλητισμός και βία

εικόνα

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
(460-370 π.Χ.)
Pωμαϊκό αντίγραφο χάλκινης προτομής του 3ου αιώνα π.X. (Nάπολη, Eθνικό Mουσείο).

«εὐδαιμονίη ψυχῆς καὶ κακοδαιμονίη».

εικόνα

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
H λογοτεχνική και εικαστική παράδοση τον αναπαριστάνει ως τον «γελαστό φιλόσοφο», επειδή στην ηθική του μιλάει για την ευθυμία και τη συγκρατημένη διασκέδαση. Πίνακας του Oλλανδού ζωγράφου της εποχής του μπαρόκ H. Terbrugghen (1588-1629). Σ' αυτόν τον πίνακα ο ζωγράφος αναφέρεται στη φυσική και στην ηθική φιλοσοφία του ∆ημόκριτου (Άμστερνταμ, Rijksmuseum – Stichtung)

εικόνα

Ο ∆ιόνυσος, θεός της χαράς και της ευθυμίας, στη ράχη ενός πάνθηρα. Μωσαϊκό από την οικία του ∆ιόνυσου στη ∆ήλο (1ος αι. π.Χ.). Η λατρεία του ∆ιόνυσου και του Ορφέα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Θράκη.

εικόνα

Στο τέλος της αρχαϊκής εποχής διαδίδονται οι διδασκαλίες των ορφικών για τη μεταθανάτια ζωή. O μυθικός αρχηγός της κίνησης ήταν ο Oρφέας, ο οποίος εικονίζεται εδώ σε αγγειογραφία του 5ου αιώνα π.X. να παίζει λύρα και να τραγουδά καθισμένος σε βράχο, ενώ Θράκες πολεμιστές τον ακούνε γοητευμένοι (∆υτ. Bερολίνο, Aρχαιολογικό Mουσείο).

εικόνα

Ο αποχαιρετισμός του πολεμιστή. Ερυθρόμορφο αγγείο, έργο του Ευθυμίδη. Γύρω στο 500 π.Χ. (Μόναχο, Antiquarium Museum).

εικόνα

H πάλη συγκαταλέγεται ανάμεσα στα παλαιότερα αγωνίσματα. Eδώ ο παλαιστής με τεχνική λαβή προσπαθεί να καταβάλει τον αντίπαλό του. Παράσταση από ερυθρόμορφη κύλικα του 430 π.X. περίπου (Λονδίνο, Bρετανικό Mουσείο).

«Εὐδαιμονίη οὐκ ἐν βοσκήμασι οἰκεῖ οὐδὲ ἐν χρυσῷ. Ψυχὴ οἰκητἠριον δαίμονος».
(∆ημόκριτος)

«ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη».
(Ξενοφάνης)

εικόνα

Έλληνας οπλίτης μάχεται με Πέρση. Αττικός ερυθρόμορφος αμφορέας, γύρω στα 460 π.Χ. (N. Yόρκη, Mητροπολιτικό Mουσείο).

ΓΛΩΣΣAPIO

AΘAMBIA: θάρρος, τόλμη, αταραξία, αφοβία.

AΡMONIA: συναρμογή, συνταίριασμα.

ΔΑΙΜΩΝ: θεός, θεότης, θείον

EYΔAIMONIA (συνών. ευθυμία, αντίθ. κακοδαιμονία, δυστυχία): ευτυχία.

ΕΥΕΣΤΩ : ευστάθεια ψυχής, ευδαιμονία, παράγεται από το «εὖ ἑστάναι τὸν οἶκον».

ΕΥΘΥΜΙΑ: ευφροσύνη, σύμμετρη κατάσταση της ψυχής, ψυχική γαλήνη

ΗΘΙΚΗ: κλάδος της φιλοσοφίας που σχετίζεται με το πρέπον (το δέον) και την ανθρώπινη πράξη.

ΗΘΟΣ: φύση, χαρακτήρας.

εικόνα

Μετά την ήττα του Κροίσου, βασιλιά των Λυδών, από τον Κύρο, βασιλιά της Περσίας, οι ελληνικές πόλεις της Ασίας εντάχθηκαν στο περσικό κράτος και ο Κροίσος καταδικάστηκε σε θάνατο επί της πυράς, αλλά σώθηκε την τελευταία στιγμή. O Kροίσος τιμωρήθηκε για την έλλειψη μετριοφροσύνης, σύμφωνα με τον Hρόδοτο. Παράσταση σε αττικό ερυθρόμορφο αμφορέα (αρχές του 5ου αι. π.Χ., Παρίσι, Μουσείο Λούβρου).