υποσχεθεί περισσότερα από τη χημεία. Μας χαρίζει όχι μόνο τα
αναγκαία αγαθά, αλλά και την πολυτέλεια του περιττού. Καθετί που
υπάρχει στην ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα αποτελείται από χημικές
ουσίες σε μια αδιάκοπη αλληλουχία αντιδράσεων. Το ανθρώπινο σώμα
είναι ένα θαυματουργό εργαστήριο χημείας, που αποτελείται από
τρισεκατομμύρια κύτταρα. Το καθένα απ' αυτά αποτελείται από
εκατοντάδες χημικές ουσίες, που βρίσκονται σε συνεχή «χημική»
εξάρτηση με το φυσικό περιβάλλον. Π.χ. ο άνθρωπος αναπνέει, δηλαδή
«καίει» με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας τους υδατάνθρακες που παίρνει
από τα φυτά, πίνει νερό, που αποτελεί το μεγαλύτερο ποσοστό του
σώματός του, και ακόμα τρέφεται με στερεά τροφή, που δεν είναι τίποτα
άλλο από χημικές ουσίες.
Τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τα καλλυντικά, τα απορρυπαντικά, τα
λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα, τα τεχνολογικά προϊόντα, τα σπίτια, τα
προϊόντα ψυχαγωγίας μας και τόσα άλλα, έχουν κατασκευασθεί και
βελτιωθεί με τη βοήθεια της χημικής επιστήμης. Ας δούμε μερικά
παραδείγματα:
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ριζικές αλλαγές στη διατροφή μας με τις σύγχρονες μεθόδους παρασκευής, συντήρησης και
τυποποίησης των τροφίμων. Ακόμα μελετήθηκε η θρεπτική αξία των
τροφών και ανακαλύφθηκαν οι βιταμίνες και η χρησιμότητά τους.
Μεγάλη πρόοδος έγινε και στην ενδυμασία με την ανακάλυψη των
συνθετικών υλικών όπως το νάιλον και το συνθετικό μετάξι. Ευρύτατα
χρησιμοποιούνται τα τεχνητά δέρματα, οι τεχνητές βαφές και τα
συνθετικά νήματα. Για τη θέρμανση και τη μεταφορά του ο άνθρωπος
χρησιμοποιεί τα καύσιμα, στο παρελθόν τον άνθρακα, σήμερα το
πετρέλαιο και τις βενζίνες. Αξιοποιεί δηλαδή την ενέργεια που
ελευθερώνεται από μια χημική αντίδραση. Στην ιατρική νέα φάρμακα
και νέες μέθοδοι εργαστηριακών αναλύσεων έχουν βελτιώσει σημαντικά
την προφύλαξη, διάγνωση και θεραπεία των ασθενειών. Έτσι έχουν
σωθεί αναρίθμητες ζωές. Όλα αυτά που αναφέραμε αποτελούν ένα πολύ
μικρό μέρος των θετικών συνεπειών της χημικής επιστήμης.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και οι αρνητικές συνέπειες της
ανάπτυξης της χημικής επιστήμης. Ως παράδειγμα φέρνουμε τα χημικά
τοξικά αέρια, που χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλη κλίμακα στους
τελευταίους παγκόσμιους πολέμους, και τα πυρηνικά οπλοστάσια, που
αποτελούν σήμερα τον υπ' αριθμό ένα κίνδυνο για την καταστροφή του
πλανήτη μας. Επίσης η μόλυνση του περιβάλλοντος από τα απόβλητα
των βιομηχανιών και από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων, καθώς και η
υπερεκμετάλλευση των αποθεμάτων των φυσικών πόρων, θέτουν σε
κίνδυνο την ισορροπία του οικοσυστήματος.
Όμως εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει «καλή» ή «κακή»
χημεία. Ο άνθρωπος είναι εκείνος που χρησιμοποιεί θετικά ή αρνητικά
τα επιτεύγματα της χημείας και τα καθιστά μοχλό της ανάπτυξης ή της
οπισθοδρόμησης και της καταστροφής. Ο άνθρωπος είναι εκείνος που θα
ανακαλύψει το φάρμακο για τον ιό του AIDS και ο άνθρωπος είναι
εκείνος που θα δώσει την εντολή για το πάτημα ενός κουμπιού του
πυρηνικού οπλοστασίου. |
|
