ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ Νανούρισμα στο γιο μου O πατέρας-ποιητής παραστέκεται στο άρρωστο παιδί του και υπαγορεύει στη μητέρα το παρακάτω ασυνήθιστο νανούρισμα. Ο
γιος μου κρυολόγησε. Καίει στον πυρετό, ύπνος δεν τον παίρνει. Τα μάτια
του βγάζουνε φωτιές. Κι η μάνα του: «Να νανουρίσω το μωρό μου», λέει.
«Τι να του τραγουδήσω; "Νάνι νάνι το παιδί μου" ή το "Ας κοιμηθεί να
μεγαλώσει κι ύστερα πασάς να γένει";» Μα ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι... Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι... Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Ν. Χικμέτ, Το ερωτευμένο σύννεφο,
|
|