Νάνος Βαλαωρίτης

Γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Είναι δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Από το 1954-1960 ανήκε στην ομάδα του André Breton. Εργάστηκε ως καθηγητής Λογοτεχνίας και Γραφής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Έργα στα ελληνικά: Ποίηση, Η τιμωρία των Μάγων (Λονδίνο 1947), Κεντρική Στοά (Αθήνα 1958), για το οποίο του απονεμήθηκε Κρατικό Βραβείο ποίησης, Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη (Σαν Φρανσίσκο 1974, Αθήνα 1977), Εστίες μικροβίων, (Σαν Φρανσίσκο 1977), Ο ήρωας του τυχαίου (1979), Η πουπουλένια εξομολόγηση (1982), Στο κάτω-κάτω της γραφής (1984), Ο έγχρωμος στυλογράφος (1986), Ανιδεογράμματα (1996), Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης (1996). Εξέδωσε επίσης τα: Ποιήματα 1 και Ποιήματα 2 στα οποία περιλαμβάνεται η ποιητική του εργασία από το 1944-1974. Πεζά: Ο προδότης του γραπτού λόγου (1980), Ο διαμαντένιος γαληνευτής (1981), Απ' τα κόκαλα βγαλμένη (1982), Μερικές γυναίκες (1982), Η δολοφονία (1984), Ο θησαυρός του Ξέρξη (1984), Ο ομιλών πίθηκος (1986), Παραμυθολογία (1996). Κριτική: Ανδρέας Εμπειρίκος (1989), Για μια θεωρία της γραφής (1990).

Salvador Dali (1904-1989). Η επιμονή της μνήμης ή Τα μαλακά ρολόγια (1931)
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη