Νεοελληνική Λογοτεχνία (Γ Λυκείου Γενικής Παιδείας) - Βιβλίο Μαθητή
Μ. Σαχτούρης, Βιογραφικό σημείωμα Έ. Κακναβάτος, Βιογραφικό σημείωμα Επιστροφή στην αρχική σελίδα του μαθήματος

Έκτωρ Κακναβάτος

Ώρα δειλινή

Το Ποιημα Ανηκει στη συλλογή Τα μαχαίρια της Κίρκης (1980).

Λέω μη τάχαμ είναι μεταβίωση*

ακόμα και βυζαντινή

μην η ψηφίδα εντός του εκκλησιδιού

που ενώπια* ασπρίζει

ή που ολόσωμος ο ασβέστης άγιασε

μην είναι που ασκητεύει αντίκρυ του

γαρουφαλένια δύση

η εσπέρα

η ψύχρα

που η ψαλμουδιά ξεπόρτισε στα θάμνα

ένα με τα σπουργίτια

μην είν' του Ίακχου* τα Πάθη ετούτα ή του Χριστού

και σάστισε ο Απρίλης

μην το κερί, μην το θυμίαμα, το αρχαίο στασίδι

μην η λοξή του απ' το βημόθυρο

κρύα ματιά του ταξιάρχη

που ως το καρυόφυλλο η ψυχή μου τρέμει.

 

Μνήμη που με πονάς

μην είσαι συ η αίσθηση όπου στα δυο με σχίζει

λέω μην του μειόκαινου* η καταβολή*

το βιος* που μου αφήσανε μέσα στα κόκαλα

οι αιώνες, κι είναι μες στους εσπερινούς

που εντός μου η πλημμύρα ανεβαίνει τόση.


μεταβίωση: η μεταθανάτια ζωή ή κατάσταση· μεταβιώ: ζω μετά (ενν. από μια καταστροφή), επιζώ.

ενώπια: αντίκρυ, ενώπιον.

Ίακχος: τοπικός ήρωας της Ελευσίνας που ταυτίστηκε αργότερα με το Διόνυσο.

μειόκαινος: γεωλογική περίοδος (26 με 19 εκατομ. χρόνια, κατά την οποία εμφανίστηκαν και εξελίχτηκαν τα θηλαστικά).

καταβολή: κατάθεση, παρακαταθήκη, κληρονομιά.

βιος: ο πλούτος, η αφθονία αγαθών.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

  1. Διαβάστε προσεκτικά το ποίημα και προσπαθήστε να απαντήσετε στις εξής ερωτήσεις:
    α) Από ποιο συναίσθημα διακατέχεται ο ποιητής;
    β) Ποια συγκεκριμένα πράγματα προκαλούν αυτό το συναίσθημα;
    γ) Ποιοι στίχοι δείχνουν ότι αυτό το συναίσθημα δεν προέρχεται μόνο από την άμεση παρατήρηση αλλά και από κάτι βαθύτερο; (ποιο;)
  2. Με ποιες εκφράσεις δίνεται η ψυχική ένταση;
  3. Ποια σημασία παίρνουν μέσα στο ποίημα οι λέξεις και οι φράσεις: «που ενώπια ασπρίζει», «του μειόκαινου η καταβολή» «το βιος»;
  4. Σε τι διαφοροποιείται η τελευταία στροφή από το υπόλοιπο ποίημα;
  5. Τα πάθη του Χριστού άλλοτε συνδέονται με τα πάθη του Άδωνη και άλλοτε με του Ίακχου ή του Διόνυσου. Διαβάστε και το ποίημα του Α. Σικελιανού Στ' Όσιου Λουκά το Μοναστήρι. Τι παρατηρείτε;