Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος (B Λυκείου Γενικής Παιδείας) - Βιβλίο Μαθητή
Κεφ. 37 Κεφ. 39 Επιστροφή στην αρχική σελίδα του μαθήματος

 

Οι χαρές της ζωής.
Το εμπόριο
38. «Καὶ μὴν καὶ τῶν πόνων πλείστας ἀναπαύλας τῇ γνώμῃ ἐπορισάμεθα, ἀγῶσι μέν γε καὶ θυσίαις διετησίοις1 νομίζοντες, ἰδίαις δὲ κατασκευαῖς εὐπρεπέσιν, ὧν καθ’ ἡμέραν ἡ τέρψις
τὸ λυπηρὸν ἐκπλήσσει. ἐπεσέρχεται2 δὲ διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως2 ἐκ πάσης γῆς τὰ πάντα, καὶ ξυμβαίνει ἡμῖν μηδὲν οἰκειοτέρᾳ τῇ ἀπολαύσει τὰ αὐτοῦ ἀγαθὰ γιγνόμενα καρποῦσθαι ἢ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.

 

    Κεφ. 38
Καὶ μὴν καὶ· και πέρ' απ αυτά.
Τῇ γνώμῃ· για το πνεύμα μας.
Διετήσιος· που καλύπτει ολόκληρο το χρόνο.
Νομίζω τινι = χρῶμαί τινι (αντ.) νόμῳ (κατηγ.) = έχω τη συνήθεια να... τελώ...
Ἴδιαι κατασκευαί· το σπιτικό, το νοικοκυριό.		 Ἐκπλήσσω· ξαφνιάζω, διώχνω μακριά.
Τὸ λυπηρόν· η λύπη.
Ἐπεσέρχεται· εισάγονται.
Καρποῦμαι· εφοδιάζομαι
Ἀπολαύσει οἰκειοτέρᾳ· απολαμβάνουμε με την ίδια ευκολία (είναι εξίσου προσιτά).