15ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΑΝΩΜΑΛΑ ΕΠΙΘΕΤΑ
184. Τα πιο συνηθισμένα ανώμαλα επίθετα της αρχαίας ελληνικής είναι τα ακόλουθα πέντε:
1. πολύς, πολλή, πολύ (ετερόκλιτο· πβ. § 149)
(θ. πολυ- και πολλο-)
Ενικός αριθμός
|
ον.
|
ὁ
|
πολὺ-ς
|
ἡ
|
πολλὴ
|
τὸ
|
πολὺ
|
|
γεν.
|
τοῦ
|
πολλοῦ
|
τῆς
|
πολλῆς
|
τοῦ
|
πολλοῦ
|
|
δοτ.
|
τῷ
|
πολλῷ
|
τῇ
|
πολλῇ
|
τῷ
|
πολλῷ
|
|
αιτ.
|
τὸν
|
πολὺ-ν
|
τὴν
|
πολλὴν
|
τὸ
|
πολὺ
|
|
κλ.
|
(ὦ)
|
πολὺ
|
(ὦ)
|
πολλὴ
|
(ὦ)
|
πολὺ
|
|
|
|
Πληθυντικός αριθμός
|
|
|
|
ον.
|
οἱ
|
πολλοὶ
|
αἱ
|
πολλαὶ
|
τὰ
|
πολλὰ
|
|
γεν.
|
τῶν
|
πολλῶν
|
τῶν
|
πολλῶν
|
τῶν
|
πολλῶν
|
|
δοτ.
|
τοῖς
|
πολλοῖς
|
ταῖς
|
πολλαῖς
|
τοῖς
|
πολλοῖς
|
|
αιτ.
|
τοὺς
|
πολλοὺς
|
τὰς
|
πολλὰς
|
τὰ
|
πολλὰ
|
|
κλ.
|
(ὦ)
|
πολλοὶ
|
(ὦ)
|
πολλαὶ
|
(ὦ)
|
πολλὰ
|
2. μέγας, μεγάλη, μέγα (ετερόκλιτο· πβ. § 149)
(θ. μεγα- και μεγαλο-)
|
Ενικός αριθμός
|
Πληθυντικός αριθμός
|
|
ον.
|
μέγα-ς
|
μεγάλη
|
μέγα
|
μεγάλοι
|
μεγάλαι
|
μεγάλα
|
|
γεν.
|
μεγάλου
|
μεγάλης
|
μεγάλου
|
μεγάλων
|
μεγάλων
|
μεγάλων
|
|
δοτ.
|
μεγάλῳ
|
μεγάλῃ
|
μεγάλῳ
|
μεγάλοις
|
μεγάλαις
|
μεγάλοις
|
|
αιτ.
|
μέγα-ν
|
μεγάλην
|
μέγα
|
μεγάλους
|
μεγάλας
|
μεγάλα
|
|
κλ.
|
μέγα
|
μεγάλη
|
μέγα
|
μεγάλοι
|
μεγάλαι
|
μεγάλα
|
|
Δυϊκός αριθμός
|
|
ον., αιτ., κλ.
|
αρσ. μεγάλω
|
θηλ. μεγάλα
|
ουδ. μεγάλω
|
|
γεν., δοτ.
|
αρσ. μεγάλοιν
|
θηλ. μεγάλαιν
|
ουδ. μεγάλοιν
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3. πρᾶος, πραεῖα, πρᾶον (ετερόκλιτο· πβ. § 149)
(θ. πραο- και πραε-)
|
Ενικός αριθμός
|
Πληθυντικός αριθμός
|
|
ον.
|
πρᾶος
|
πραεῖα
|
πρᾶον
|
πρᾶοι
|
πραεῖαι
|
πραέ-α
|
|
γεν.
|
πράου
|
πραείας
|
πράου
|
πραέ-ων
|
πραειῶν
|
πραέ-ων
|
|
δοτ.
|
πράῳ
|
πραείᾳ
|
πράῳ
|
πραέ-σι
|
πραείαις
|
πραέ-σι
|
|
αιτ.
|
πρᾶον
|
πραεῖαν
|
πρᾶον
|
πράους
|
πραείας
|
πραέ-α
|
|
κλ.
|
πρᾶε
|
πραεῖα
|
πρᾶον
|
πρᾶοι
|
πραεῖαι
|
πραέ-α
|
|
Δυϊκός αριθμός
|
|
ον., αιτ., κλ.
|
αρσ. πράω
|
θηλ. πραεία
|
ουδ. πράω
|
|
γεν. δοτ.
|
αρσ. πράοιν
|
θηλ. πραείαιν
|
ουδ. πράοιν
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4. ὁ σῶς, ἡ σῶς, τὸ σῶν (ελλειπτικό· πβ. § 153)
(θ. σα- και σω-)
|
Ενικός αριθμός
|
Πληθυντικός αριθμός
|
|
ον.
|
ὁ ἡ
|
σῶς
|
τὸ
|
σῶν
|
οἱ αἱ
|
σῷ
|
τὰ
|
(σά-α)
|
σᾶ
|
|
αιτ.
|
τὸν τὴν
|
σῶν
|
τὸ
|
σῶν
|
τοὺς τὰς
|
σῶς
|
τὰ
|
(σά-α)
|
σᾶ
|
5. ὁ φροῦδος, ἡ φρούδη, τὸ φροῦδον (ελλειπτικό· πβ. § 153)
|
Ενικός:
|
ὁ
|
φροῦδος
|
ἡ
|
φρούδη
|
(και ἡ φροῦδος)
|
τὸ
|
φροῦδον
|
|
Πληθυντ.:
|
οἱ
|
φροῦδοι
|
αἱ
|
φροῦδαι
|
(και αἱ φροῦδοι)
|
τὰ
|
φροῦδα
|
