2.3 ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΣΗΣ Παράγωγος αθροίσματος ΘΕΩΡΗΜΑ 1
ΑΠΟΔΕΙΞΗ Για x ≠ x0, ισχύει : Επειδή οι συναρτήσεις f, g είναι παραγωγίσιμες στο x0, έχουμε : δηλαδή
Αν οι συναρτήσεις f, g είναι παραγωγίσιμες σ' ένα διάστημα Δ, τότε για κάθε x ϵ Δ ισχύει :
Το παραπάνω θεώρημα ισχύει και για περισσότερες από δύο συναρτήσεις. Δηλαδή, αν f 1 ,f 2 ,.......,f k , είναι παραγωγίσιμες στο Δ, τότε
Για παράδειγμα,
|
Παράγωγος γινομένου ΘΕΩΡΗΜΑ 2
ΑΠΟΔΕΙΞΗ Για x ≠ x0, ισχύει : Επειδή οι συναρτήσεις f, g είναι παραγωγίσιμες, άρα και συνεχείς στο x0, έχουμε : δηλαδή
Αν οι συναρτήσεις f, g είναι παραγωγίσιμες σ' ένα διάστημα Δ, τότε για κάθε x ϵ Δ ισχύει :
Για παράδειγμα,
Το παραπάνω θεώρημα επεκτείνεται και για περισσότερες από δύο συναρτήσεις. Έτσι, για τρεις παραγωγίσιμες συναρτήσεις ισχύει : |
Για παράδειγμα,
Αν f είναι παραγωγίσιμη συνάρτηση σ' ένα διάστημα Δ και c ϵ R, επειδή (c)ʹ = 0, σύμφωνα με το θεώρημα (2) έχουμε:
Για παράδειγμα,
Παράγωγος πηλίκου ΘΕΩΡΗΜΑ
Η απόδειξη παραλείπεται. Αν οι συναρτήσεις f, g είναι παραγωγίσιμες σ' ένα διάστημα Δ και για κάθε x ϵ Δ ισχύει g(x) ≠ 0, τότε για κάθε x ϵ Δ έχουμε :
Για παράδειγμα,
Χρησιμοποιώντας τις προηγούμενες προτάσεις μπορούμε τώρα να βρούμε τις παραγώγους μερικών ακόμη βασικών συναρτήσεων. ● Έστω η συνάρτηση f(x) = x− ν , ν ϵ N*. Η συνάρτηση f είναι παραγωγίσιμη στο R* και ισχύει
|
Πράγματι, για κάθε x ϵ R* έχουμε :
Για παράδειγμα,
Είδαμε, όμως, πιο πριν ότι ( xν )ʹ = νx ν−1, για κάθε φυσικό ν > 1. Επομένως, αν κ ϵ Ζ-{0,1}, τότε
● Έστω η συνάρτηση f(x) = εφx. Η συνάρτηση f είναι παραγωγίσιμη στο R1 = R − {x | συνx = 0} και ισχύει
Πράγματι, για κάθε x ϵ R1 έχουμε :
● Έστω η συνάρτηση f(x) = σφx. Η συνάρτηση f είναι παραγωγίσιμη στο R2 = R − {x | ημx = 0} και ισχύει
|
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ 1. Να βρεθεί η παράγωγος της συνάρτησης ΛΥΣΗ Έχουμε :
2. Να αποδειχθεί ότι οι γραφικές παραστάσεις των συναρτήσεων
Αρκεί να δείξουμε ότι f ʹ(0) = gʹ(0). Έχουμε :
και
οπότε
Άρα
Η εξίσωση της εφαπτομένης στο σημείο Α(0,1) είναι :
Παράγωγος σύνθετης συνάρτησης Έστω ότι ζητάμε την παράγωγο της συνάρτησης y = ημ2x, η οποία είναι σύνθεση της g(x) = 2x και της f(x) = ημx. Επειδή ημ2x = 2ημx • συνx, έχουμε
Παρατηρούμε ότι η παράγωγος της y = ημ2x δεν είναι η συνάρτηση y = συν2x , όπως ίσως θα περίμενε κανείς από τον τύπο (ημx)ʹ = συνx. Αυτό εξηγείται με το παρακάτω θεώρημα: |
ΘΕΩΡΗΜΑ
Γενικά, αν μια συνάρτηση g είναι παραγωγίσιμη σε ένα διάστημα Δ και η f είναι παραγωγίσιμη στο g(Δ), τότε η συνάρτηση fog είναι παραγωγίσιμη στο Δ και ισχύει
Δηλαδή, αν u = g(x), τότε
Με το συμβολισμό του Leibniz, αν y = f(u) και u = g(x), έχουμε τον τύπο
που είναι γνωστός ως κανόνας της αλυσίδας. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Το σύμβολο Άμεση συνέπεια του παραπάνω θεωρήματος είναι τα εξής : ● Η συνάρτηση f(x) = x α , α ϵ R - Z, είναι παραγωγίσιμη στο (0, +∞) και ισχύει f ʹ(x) = αx α−1, δηλαδή
Πράγματι, αν y = x α = e αlnx και θέσουμε u = αlnx, τότε έχουμε y = e u. Επομένως,
● Η συνάρτηση f(x) = α x , α > 0, είναι παραγωγίσιμη στο R και ισχύει f ʹ(x) = αx lnα , δηλαδή
(1) Αποδεικνύεται ότι, για α > 1 η f είναι παραγωγίσιμη και στο σημείο x0 = 0 και η παράγωγός της είναι ίση με 0, επομένως δίνεται από τον ίδιο τύπο. |
Πράγματι, αν y = α x = e xlnα και θέσουμε u = xlnα, τότε έχουμε y = e u. Επομένως ,
● Η συνάρτηση f(x) = ln |x|, x ϵ R*, είναι παραγωγίσιμη στο R* και ισχύει
Πράγματι. — αν x > 0, τότε — αν x < 0, τότε ln |x| = ln (−x), οπότε, αν θέσουμε y = ln(−x) και u = −x , έχουμε y = lnu. Επομένως,
και άρα Ανακεφαλαιώνοντας, αν η συνάρτηση u = f(x) είναι παραγωγίσιμη, τότε έχουμε :
ΕΦΑΡΜΟΓEΣ 1. Να βρεθούν οι παράγωγοι των συναρτήσεων ΛΥΣΗ |
i) Αν θέσουμε u = 3x2 + 5, τότε η συνάρτηση y = f(x) γράφεται
οπότε έχουμε
Ομοίως, έχουμε
ΛΥΣΗ Αν λύσουμε την εξίσωση του κύκλου ως προς y, βρίσκουμε ότι
Επομένως, ο κύκλος C αποτελείται από τα σημεία των γραφικών παραστάσεων των συναρτήσεων
|
οι οποίες είναι ορισμένες στο κλειστό διάστημα [−ρ, ρ] και παραγωγίσιμες στο ανοικτό διάστημα (−ρ, ρ). Αν, τώρα, με y = f(x) συμβολίσουμε εκείνη από τις παραπάνω συναρτήσεις στην οποία ανήκει το M1(x1,y1), τότε θα ισχύει
Έτσι, με παραγώγιση και των δύο μελών της (2), έχουμε
οπότε, για x = x1 , θα ισχύει
Έτσι, λόγω της (1) θα έχουμε
οπότε, για y1 ≠ 0, θα είναι
Άρα, η εφαπτομένη ε έχει εξίσωση :
η οποία γράφεται διαδοχικά :
αφού x 2 + y 2 = ρ 2. Αν y1 = 0, που συμβαίνει όταν το σημείο M1(x1,y1) είναι το A(ρ, 0) ή το Aʹ(−ρ, 0), τότε εύκολα αποδεικνύεται ότι οι εφαπτόμενες της Cf στα σημεία αυτά είναι οι κατακόρυφες ευθείες
αντιστοίχως. Και οι δυο αυτές εξισώσεις δίνονται από τον παραπάνω τύπο (3) για (x1,y1) = (ρ, 0) και (x1,y1) = (−ρ, 0) αντιστοίχως. Με ανάλογο τρόπο βρίσκουμε την εξίσωση της εφαπτομένης οποιασδήποτε άλλης κωνικής τομής. |
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να βρείτε την παράγωγο των συναρτήσεων 2. Ομοίως των συναρτήσεων : 3. Ομοίως των συναρτήσεων : 4. βρείτε, όπου ορίζεται, την παράγωγο των συναρτήσεων : 5. Nα βρείτε τα σημεία της γραφικής παράστασης της f, στα οποία οι εφαπτόμενες είναι παράλληλες στον άξονα των x, όταν 6. Aν |
7. Να αποδείξετε ότι οι εφαπτόμενες των γραφικών παραστάσεων των συναρτήσεων f(x) = x2 και 8. Δίνεται η συνάρτηση 9. Να βρείτε τα σημεία της γραφικής παράστασης της συνάρτησης f(x) = x3 − 3x + 5, στα οποία η εφαπτομένη είναι : 10. Να βρείτε την εξίσωση της εφαπτομένης της γραφικής παράστασης της f(x) = x2 η οποία άγεται από το σημείο Α(0, −1). 11. Δίνεται η συνάρτηση f(x) = αx2 + βx + γ, α, β, γ ϵ R. Να βρείτε τις τιμές των α, β, γ ϵ R για τις οποίες η Cf , διέρχεται από το σημείο Α(1, 2) και εφάπτεται της ευθείας y = x στην αρχή των αξόνων. 12. Να βρείτε την παράγωγο των συναρτήσεων : 13. Nα βρείτε την παράγωγο της συνάρτησης f στο σημείο x0 όταν : 14. Nα βρείτε την παράγωγο των συναρτήσεων : 15. Aν f(x) = ημ2x, να αποδείξετε ότι f ʹʹ(x) + 4f(x) = 2. |
1. Nα αποδείξετε ότι οι γραφικές παραστάσεις των συναρτήσεων 2. Να αποδείξετε ότι η ευθεία y = 3x − 2 έχει με τη γραφική παράσταση της συνάρτησης f(x) = x3 δύο κοινά σημεία και εφάπτεται αυτής σε ένα από τα σημεία αυτά. 3. Δίνονται οι συναρτήσεις 4. Δίνονται οι συναρτήσεις f(x) = e x και g(x) = − x2 − x. Να αποδείξετε ότι η εφαπτομένη της Cf στο σημείο A(0,1) εφάπτεται και στην Cg. 5. Να βρείτε πολυώνυμο τρίτου βαθμού τέτοιο, ώστε f(0) = 4, f ʹ(−1) = 2, f ʹʹ(2) = 4 και f (3) (1) = 6 6. Να αποδείξετε ότι δεν υπάρχει πολυώνυμο f δεύτερου βαθμού του οποίου η γραφική παράσταση να εφάπτεται των ευθειών y = x + 1 και y = 3x − 1 στα σημεία A(0,1) και B(1,2) αντιστοίχως. 7. Αν μία συνάρτηση f : R → R είναι παραγωγίσιμη στο σημείο x0 = α, να αποδείξετε ότι 8. Να βρείτε τα σημεία της γραφικής παράστασης της συνάρτησης
στα οποία η εφαπτομένη της είναι παράλληλη στον άξονα των x. 9. Να βρείτε την παράγωγο των συναρτήσεων και στη συνέχεια την εξίσωση της εφαπτομένης της Cf στο Ο(0,0) σε καθεμια περίπτωση χωριστά. |
10. Έστω f μια παραγωγίσιμη στο R συνάρτηση για την οποία ισχύει f ʹ(1) = 1 και g η συνάρτηση που ορίζεται από την ισότητα g(x) = f(x2 + x + 1) − 1, x ϵ R. Να αποδείξετε οτι η εφαπτομένη της Cf στο A(1, f(1)) εφάπτεται της Cg στο B(0, g(0)). 11. Έστω μια παραγωγίσιμη συνάρτηση f για την οποία ισχύει
i) Να βρείτε την f ʹ(0) ii) Να αποδείξετε ότι η εφαπτομένη της Cf στο σημείο A(0, f(0)) σχηματίζει με τους άξονες ισοσκελές τρίγωνο. |