Ανθολόγιο Αρχαϊκής Λυρικής Ποίησης (Β Γενικού Λυκείου- Θεωρητικής Κατεύθυνσης) Βιβλίο Μαθητή - (Εμπλουτισμένο)
Σιμωνίδης Χρονολογικοί πίνακες Επιστροφή στην αρχική σελίδα του μαθήματος

ΣΤΟΙΧΕΙA ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ

Αμαλία Καραμήτρου

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ

ΑΙΟΛΙΚΗ - ΛΕΣΒΙΑΚΗ

1. ψίλωση: η παντελής απουσία δασειών στην αρχή λέξεων
    πακούει αντί πακούει,
    ρματα αντί ρματα
 
2. βαρυτονία: ανέβασμα του τόνου όσο είναι δυνατό στα
περισσότερα μέρη του λόγου.
    παῖδος αντί παιδός,
    εμαρες αντί εὐμαρές
 
  φωνήεντα:  
3.   οι αντί ου
    πλέοισα αντί πλέουσα,
    καλλίποισ' αντί καταλιποῦσα
 
4.   αι αντί α
    παῖσαν αντί πσαν,
    ζεύξαισα αντί ζεύξασα
 
5.   ο (ιδίως μετά από - ρ-) αντί α
    στρότον αντί στρατόν,
    βρόχε’ αντί βραχέα
 
6.   α (μακρό) αντί η
    βάμα αντί βμα,
    πλάσιον αντί πλησίον
 
7.   υ (βραχύ) αντί ο
    μοι αντί μοῦ,
    μως αντί μῶς
 
8.   ω αντί ου
    ρανος αντί οὐρανός,
    προσώπω αντί προσώπου
 
9.   α αντί ε
    ὄτα αντί ὅτε,
    τέρωτα αντί τέρωτε
 
10.   η αντί ει
    ἔχην αντί ἔχειν,
    ἴδην αντί ἰδεῖν
 
11.   To αρχικό - α διατηρείται
    γς μελαίνας αντί γς μελαίνης
 
  σύμφωνα:  
12.   σ δ αντί ζ
    (παντού εκτός από την αρχή λέξης)
    σδάνει αντί ζάνε,
    πέσδων αντί πεζῶν
 
13.   π αντί τ
    πήλοι αντί τηλοῦ
 
14.   νν αντί σν
    σελάννα αντί σελάσνα = σελήνη
 
  κλίση ρημάτων:  
 
15. Απαρέμφατο ενεστώτα: ἔμ(μ)εναι ή ἔμ(μ)εν αντί εἶναι.
16. Το απαρέμφατο παρακειμένου σε -κα λήγει σε -ην: τεθνάκην αντί τεθνακέναι.
17. Οι μετοχές παρακειμένου μοιάζουν με μετοχές ενεστώτα:
παρεστάκοισαν αντί παρεστηκυῖαν.
18. Ο ενεστώτας και ο παρατατικός ρημάτων που συναιρούνται στα αττικά τιμάω, φιλέω, δηλόω, αποδίδονται στα λεσβιακά από τη συζυγία σε -μι: (τίμωμι, φίλημι, δήλωμι). Απαρέμφατα: τίμαν, φίλην. Μετοχές ενεργητικής φωνής:
τίμαις -αντος, τίμαισα -αίσας, φίλεις -εντος, φίλεισα - είσας (πβ. φωνείσας αντί φωνούσης, γελαίσας αντί γελώσης).
19. H συλλαβική αύξηση δεν παραλείπεται ποτέ στη Σαπφώ. Αντιθέτως συναντούμε συχνά τον τύπο γέννατο αντί ἐγείνατο στον Αλκαίο.
 
  κλίση ονομάτων:  
 
20. η αιτιατική πληθυντικού της α' και β' κλίσης λήγει σε -αις και -οις: κόραις αντί κόρας, ἴπποις αντί ἵππους.
21. η δοτική του πληθυντικού λήγει σε -αισι, -οισι.
22. η δοτική του πληθυντικού της γ' κλίσης λήγει σε -εσσι: (ἄνδρεσσι, πολίεσσι).
 
  προθέσεις:  
 
23. ὐπά = ὑπό, ἀπύ = ἀπό, κάτ = κατά, πάρ = παρά.
 
  αντωνυμίες:  
 
24. ὔμμες = ὑμεῖς, ἄμμες = ἡμεῖς, ἄμμι = ἡμῖν, ἄμμες = ἡμᾶς.
25. κεν = ἄν.
 

ΙΩΝΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

1. ψίλωση: ρός αντί ερός,
    κάτημαι αντί κάθημαι
 
  φωνήεντα:  
 
2.   ει αντί ε
    ξεῖνος αντί ξένος,
    εἵνεκα αντί νεκα
    αλλά στα συγκριτικά: μέζων αντί μείζων
 
3.   ου αντί ο
    κούρη αντί κόρη,
    πουλύς αντί πολύς
 
4.   ηε αντί η
    ἠέλιος αντί λιος
 
5.   ασυναίρετοι τύποι αντί συνηρημένων
    ἔρχεο αντί ἔρχου,
    Ποσειδάων αντί Ποσειδν
 
  σύμφωνα:  
 
6.   κ αντί π
    κοῖος αντί ποῖος,
    κως αντί πως
 
  κλίση ονομάτων:  
 
7. H πατρωνυμική κατάληξη σε - ίδης : Πηλεΐδης
 
8. H κατάληξη των θηλυκών σε - η και εκεί όπου η αττική διάλεκτος έχει - α:
  ὥρη αντί ὥρα,   ἡμέρη αντί ἡμέρα
 
9. Τα αρσενικά της α κλίσης σχηματίζουν τη γενική ενικού σε -εω αντί - ου:
  Πηληϊάδεω αντί Πηληϊάδου,
  δεσπότεω αντί δεσπότου
 
10. Τα θηλυκά της α' κλίσης σχηματίζουν τη δοτική πληθυντικού σε - ῃσι:
  πύλῃσι αντί πύλαις
 

ΔΩΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

  φωνήεντα:  
 
1.   α αντί ε, η
    ἱαρός αντί ἱερός,
    σελάνα αντί σελήνη
 
2.   αι αντί ει
    αἴ τις αντί εἴ τις
 
3.   η αντί ει
    κήνα αντί ἐκείνη,
    γλυκ αντί γλυκεῖα
 
4.   ι αντί ε (μπροστά από φωνήεν)
    σιός αντί θεός,
    ἀργύριον αντί ἀργύρεον
 
5.   ω αντί ου
    ὕπνω αντί ὕπνου,
    Μσα αντί Μοῦσα
 
  σύμφωνα:  
 
6.   σ αντί θ (με κάποιες εξαιρέσεις)
    παρσένος αντί παρθένος,
    σιώ αντί θεώ
 
7.   σ δ αντί ζ
    παῖσδες αντί παῖδες
 
8.   νθ αντί λθ
    νθοῖσα αντί λθοῦσα
 
9.   γλ αντί βλ
    ἰανογλεφάρων αντί ἰανοβλεφάρων
 
10.   σ αντί ν (στο α' πληθ. και γ' ενικ. πρόσωπο).
    λέγομες αντί λέγομεν,
    ς αντί ν
 
  κλίση ρημάτων:  
 
11. H κατάληξη του γ' πληθυντικού προσώπου του ενεργητικού ενεστώτα είναι - οντι: ἔχοντι αντί ἔχουσι.
12. Αοριστικοί τύποι με -ξ- ρημάτων σε - ζ -: ὥριξα αντί ὥρισα.
 
  κλίση ονομάτων:  
 
13. H γενική πληθυντικού του θηλυκού γένους λήγει σε -ᾶν:
  ὑψηλᾶν ἀρετᾶν αντί ὑψηλῶν ἀρετῶν.
 
  ιδιοτυπίες:  
 
14. H γενική πληθυντικού του θηλυκού γένους λήγει σε -ᾶν:
  ποτί = πρός, ὥτε = ὥστε, αἴκα = ἐάν.

Χάρτης Ελληνικών Διαλέκτων

ΧΑΡΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ