ΣΤΟΙΧΕΙA ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ
Αμαλία Καραμήτρου
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ
ΑΙΟΛΙΚΗ - ΛΕΣΒΙΑΚΗ |
1. |
ψίλωση: |
η παντελής απουσία δασειών στην αρχή λέξεων |
|
|
ὐπακούει |
αντί |
ὑπακούει, |
|
|
ἄρματα |
αντί |
ἅρματα |
|
2. |
βαρυτονία: |
ανέβασμα του τόνου όσο είναι δυνατό στα
περισσότερα μέρη του λόγου. |
|
|
παῖδος |
αντί |
παιδός, |
|
|
εὔμαρες |
αντί |
εὐμαρές |
|
|
φωνήεντα: |
|
3. |
|
οι |
αντί |
ου |
|
|
πλέοισα |
αντί |
πλέουσα, |
|
|
καλλίποισ' |
αντί |
καταλιποῦσα |
|
4. |
|
αι |
αντί |
α |
|
|
παῖσαν |
αντί |
πᾶσαν, |
|
|
ζεύξαισα |
αντί |
ζεύξασα |
|
5. |
|
ο (ιδίως μετά από - ρ-) |
αντί |
α |
|
|
στρότον |
αντί |
στρατόν, |
|
|
βρόχε’ |
αντί |
βραχέα |
|
6. |
|
α (μακρό) |
αντί |
η |
|
|
βάμα |
αντί |
βῆμα, |
|
|
πλάσιον |
αντί |
πλησίον |
|
7. |
|
υ (βραχύ) |
αντί |
ο |
|
|
ὔμοι |
αντί |
ὁμοῦ, |
|
|
ὔμως |
αντί |
ὁμῶς |
|
8. |
|
ω |
αντί |
ου |
|
|
ὤρανος |
αντί |
οὐρανός, |
|
|
προσώπω
|
αντί |
προσώπου
|
|
9. |
|
α |
αντί |
ε |
|
|
ὄτα
|
αντί |
ὅτε,
|
|
|
ἀτέρωτα
|
αντί |
ἑτέρωτε
|
|
10. |
|
η |
αντί |
ει |
|
|
ἔχην |
αντί |
ἔχειν, |
|
|
ἴδην |
αντί |
ἰδεῖν |
|
11. |
|
To αρχικό - α διατηρείται |
|
|
γᾶς μελαίνας |
αντί |
γῆς μελαίνης |
|
|
σύμφωνα: |
|
12. |
|
σ δ |
αντί |
ζ |
|
|
(παντού εκτός από την αρχή λέξης) |
|
|
ἰσδάνει |
αντί |
ἰζάνε, |
|
|
πέσδων |
αντί |
πεζῶν |
|
13. |
|
π |
αντί |
τ |
|
|
πήλοι |
αντί |
τηλοῦ |
|
14. |
|
νν |
αντί |
σν |
|
|
σελάννα |
αντί |
σελάσνα = σελήνη |
|
|
κλίση ρημάτων: |
|
|
15. |
Απαρέμφατο ενεστώτα: ἔμ(μ)εναι ή ἔμ(μ)εν αντί εἶναι. |
16. |
Το απαρέμφατο παρακειμένου σε -κα λήγει σε -ην: τεθνάκην αντί τεθνακέναι. |
17. |
Οι μετοχές παρακειμένου μοιάζουν με μετοχές ενεστώτα:
παρεστάκοισαν αντί παρεστηκυῖαν. |
18. |
Ο ενεστώτας και ο παρατατικός ρημάτων που συναιρούνται στα αττικά τιμάω, φιλέω, δηλόω, αποδίδονται στα λεσβιακά από τη συζυγία σε -μι: (τίμωμι, φίλημι, δήλωμι). Απαρέμφατα: τίμαν, φίλην. Μετοχές ενεργητικής φωνής:
τίμαις -αντος, τίμαισα -αίσας, φίλεις -εντος, φίλεισα - είσας (πβ. φωνείσας αντί φωνούσης, γελαίσας αντί γελώσης). |
19. |
H συλλαβική αύξηση δεν παραλείπεται ποτέ στη Σαπφώ. Αντιθέτως συναντούμε συχνά τον τύπο γέννατο αντί ἐγείνατο στον Αλκαίο. |
|
|
κλίση ονομάτων: |
|
|
20. |
η αιτιατική πληθυντικού της α' και β' κλίσης λήγει σε -αις και -οις: κόραις αντί κόρας, ἴπποις αντί ἵππους. |
21. |
η δοτική του πληθυντικού λήγει σε -αισι, -οισι. |
22. |
η δοτική του πληθυντικού της γ' κλίσης λήγει σε -εσσι: (ἄνδρεσσι, πολίεσσι). |
|
|
προθέσεις: |
|
|
23. |
ὐπά = ὑπό, ἀπύ = ἀπό, κάτ = κατά, πάρ = παρά. |
|
|
αντωνυμίες: |
|
|
24. |
ὔμμες = ὑμεῖς, ἄμμες = ἡμεῖς, ἄμμι = ἡμῖν, ἄμμες = ἡμᾶς. |
25. |
κεν = ἄν. |
|
ΙΩΝΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ |
1. |
ψίλωση: |
ἰρός |
αντί |
ἱερός, |
|
|
κάτημαι |
αντί |
κάθημαι |
|
|
φωνήεντα: |
|
|
2. |
|
ει |
αντί |
ε |
|
|
ξεῖνος |
αντί |
ξένος, |
|
|
εἵνεκα |
αντί |
ἕνεκα |
|
|
αλλά στα συγκριτικά: μέζων αντί μείζων |
|
3. |
|
ου |
αντί |
ο |
|
|
κούρη |
αντί |
κόρη, |
|
|
πουλύς |
αντί |
πολύς |
|
4. |
|
ηε |
αντί |
η |
|
|
ἠέλιος |
αντί |
ἥλιος |
|
5. |
|
ασυναίρετοι τύποι αντί συνηρημένων |
|
|
ἔρχεο
|
αντί |
ἔρχου, |
|
|
Ποσειδάων |
αντί |
Ποσειδῶν |
|
|
σύμφωνα: |
|
|
6. |
|
κ |
αντί |
π |
|
|
ὁκοῖος |
αντί |
ὁποῖος, |
|
|
ὅκως |
αντί |
ὅπως |
|
|
κλίση ονομάτων: |
|
|
7. |
H πατρωνυμική κατάληξη σε - ίδης : Πηλεΐδης
|
|
8. |
H κατάληξη των θηλυκών σε - η και εκεί όπου η αττική διάλεκτος έχει - α: |
|
ὥρη αντί ὥρα,
|
|
ἡμέρη αντί ἡμέρα
|
|
9. |
Τα αρσενικά της α κλίσης σχηματίζουν τη γενική ενικού σε -εω αντί - ου: |
|
Πηληϊάδεω αντί Πηληϊάδου,
|
|
δεσπότεω αντί δεσπότου
|
|
10. |
Τα θηλυκά της α' κλίσης σχηματίζουν τη δοτική πληθυντικού σε - ῃσι: |
|
πύλῃσι αντί πύλαις
|
|
ΔΩΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ |
|
φωνήεντα: |
|
|
1. |
|
α |
αντί |
ε, η |
|
|
ἱαρός |
αντί |
ἱερός, |
|
|
σελάνα |
αντί |
σελήνη |
|
2. |
|
αι |
αντί |
ει |
|
|
αἴ τις |
αντί |
εἴ τις |
|
3. |
|
η |
αντί |
ει |
|
|
κήνα |
αντί |
ἐκείνη, |
|
|
γλυκῆ
|
αντί |
γλυκεῖα |
|
4. |
|
ι |
αντί |
ε (μπροστά από φωνήεν) |
|
|
σιός |
αντί |
θεός, |
|
|
ἀργύριον |
αντί |
ἀργύρεον |
|
5. |
|
ω |
αντί |
ου |
|
|
ὕπνω
|
αντί |
ὕπνου, |
|
|
Μῶσα |
αντί |
Μοῦσα |
|
|
σύμφωνα: |
|
|
6. |
|
σ |
αντί |
θ (με κάποιες εξαιρέσεις) |
|
|
παρσένος |
αντί |
παρθένος, |
|
|
σιώ |
αντί |
θεώ |
|
7. |
|
σ δ |
αντί |
ζ |
|
|
παῖσδες |
αντί |
παῖδες |
|
8. |
|
νθ |
αντί |
λθ |
|
|
ἐνθοῖσα |
αντί |
ἐλθοῦσα |
|
9. |
|
γλ |
αντί |
βλ |
|
|
ἰανογλεφάρων |
αντί |
ἰανοβλεφάρων |
|
10. |
|
σ |
αντί |
ν (στο α' πληθ. και γ' ενικ. πρόσωπο). |
|
|
λέγομες
|
αντί |
λέγομεν, |
|
|
ἦς
|
αντί |
ἦν
|
|
|
κλίση ρημάτων: |
|
|
11. |
H κατάληξη του γ' πληθυντικού προσώπου του ενεργητικού ενεστώτα είναι - οντι: ἔχοντι αντί ἔχουσι. |
12. |
Αοριστικοί τύποι με -ξ- ρημάτων σε - ζ -: ὥριξα αντί ὥρισα. |
|
|
κλίση ονομάτων: |
|
|
13. |
H γενική πληθυντικού του θηλυκού γένους λήγει σε -ᾶν: |
|
ὑψηλᾶν ἀρετᾶν αντί ὑψηλῶν ἀρετῶν. |
|
|
ιδιοτυπίες: |
|
|
14. |
H γενική πληθυντικού του θηλυκού γένους λήγει σε -ᾶν: |
|
ποτί = πρός, ὥτε = ὥστε, αἴκα = ἐάν. |

ΧΑΡΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ
|