κεφάλαιο 4

 

 

 

 

 

 

 

 

Έως τώρα είδαμε ότι οι οργανισμοί χρειάζεται να εξασφαλίζουν ενέργεια από το περιβάλλον τους, για να διατηρούν τη δομή και τη λειτουργικότητά τους. Στη συνέχεια θα δούμε ότι παράλληλα είναι υποχρεωμένοι να επεξεργάζονται πληροφορίες. Αυτό συμβαίνει, γιατί τα δομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά των οργανισμών είναι το αποτέλεσμα της έκφρασης μιας σειράς πληροφοριών, τις οποίες κάθε οργανισμός κληρονομεί από τους προγόνους του και κληροδοτεί στους απογόνους του.

Οι πληροφορίες αυτές χαρακτηρίζονται ως κληρονομικές ή γενετικές και είναι καταγραμμένες στο μόριο του DNA. Η μελέτη του DNA και κυρίως του τρόπου με τον οποίο οι γενετικές αυτές πληροφορίες καταγράφονται σ' αυτό και στη συνέχεια εκφράζονται και μεταβιβάζονται στην επόμενη γενιά είναι μερικά από τα αντικείμενα της επιστήμης της Γενετικής.

Από το 1865, που ο Αυστριακός μοναχός Γ. Μέντελ έθεσε τις βάσεις της, έως σήμερα, που έχει γίνει δυνατή η σύνθεση DNA σε δοκιμαστικό σωλήνα, η πρόοδος της επιστήμης αυτής είναι εντυπωσιακή. Ιδιαίτερα στα χρόνια που ακολούθησαν την ανακάλυψη της δομής του DNA η γενετική έρευνα έχει αποδειχτεί από τις πιο ενδιαφέρουσες και παραγωγικές στο χώρο των θετικών επιστημών. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι στις μέρες μας, που η επέμβαση στην έκφραση του γενετικού υλικού είναι πλέον γεγονός, το ενδιαφέρον για τη Γενετική έχει απλωθεί πολύ πέρα από το στενό κύκλο των ερευνητών της. Πολιτικοί, δικηγόροι, διανοούμενοι, επιχειρηματίες αλλά και απλοί άνθρωποι μετέχουν σε μια παγκόσμια συζήτηση, στην οποία τα πιο φιλόδοξα όνειρα του ανθρώπου αναμετρούνται με τους πιο βαθείς φόβους για τις συνέπειες των εφαρμογών της.