Μια από τις σπάνιες απεικονίσεις της Κιβώτου της Διαθήκης. Ο Δαβίδ, αφού ανέκτησε την Κιβωτό από τους Φιλισταίους, την τοποθέτησε στην Ιερουσαλήμ, η οποία έκτοτε έγινε η πρωτεύουσα του βασιλείου του. Η παράσταση προέρχεται από Συναγωγή της Καπερναούμ του 3ου αι. μ.Χ.

4.4 Ο πολιτισμός

Η θρησκεία. Στις θρησκείες των άλλων λαών της Εγγύς Ανατολής η ιδέα της ύπαρξης του ανθρώπου ήταν υποταγμένη στις επιθυμίες του θεοποιημένου ηγεμόνα. Ουσιαστικά ο άνθρωπος ως αυθύπαρκτη οντότητα δεν υπήρχε. Στη θρησκεία των Εβραίων ο θεός ως έννοια απέκτησε πνευματικό περιεχόμενο. Ήταν η γενεσιουργός δύναμη του κόσμου που ορίζει τη ζωή των ανθρώπων. Η εβραϊκή θρησκεία πέρασε από διαφορετικά εξελικτικά στάδια. Στην αρχή, στη διάρκεια των συνεχών μετακινήσεων των Εβραίων, ο θεός ήταν η δύναμη που τους έσωζε από τους εχθρούς και τους θεούς των εχθρών τους- στη συνέχεια, όταν μετά την έξοδο από την Αίγυπτο πολεμούσαν για την κατάκτηση της Παλαιστίνης, έγιναν ο εκλεκτός λαός του Θεού και η θρησκεία

τους απέκτησε έτσι εθνικό χαρακτήρα. Τέλος, μετά τη βαβυλώνια αιχμαλωσία και με τα κηρύγματα των Προφητών προβλήθηκε η ιδέα της έλευσης του Μεσσία. Η εβραϊκή μονοθεϊστική θρησκεία χωρίς αμφιβολία ήταν ένας σημαντικός σταθμός στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, καθώς προετοίμασε το έδαφος για το Χριστιανισμό και έδωσε πολλά στοιχεία για τη διαμόρφωση του Μωαμεθανισμού.

Η νομοθεσία και η λογοτεχνία. Σπουδαίο πνευματικό επίτευγμα ήταν ο Μωσαϊκός νόμος, ο οποίος περιλαμβάνει τους βασικούς ηθικούς κανόνες που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις³.
Τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης και μεταξύ αυτών οι Ψαλμοί του Δαβίδ αποτελούν εξαίρετα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

3. Ο Μωσαϊκός νόμος
(αποσπάσματα από την Αγία Γραφή)

Καί είπε Κύριος πρός τόν Μωϋσήν, Ανάβηθι πρός έμέ εις τό όρος, καί έσο εκεί· καί θέλω σοί δώσει τάς πλάκας τάς λιθίνας, καί τόν νόμον, καί τάς έντολάς τάς όποιας έγραψα, διά νά διδάσκης αυτούς, (κδ'. 12).
Καί εάν τις πατάξη τόν δοΰλον αύτοϋ ή την δούλην αυτού μέ ράβδον, καί άποθάνη υπό τάς χείρας αύτοϋ, θέλει έξάπαντος τιμωρηθή. "Αν όμως ζήση μίαν ήμέραν, ή δύο, δέν θέλει τιμωρηθη· διότι είναι άργύριον αύτοϋ. (κά, 20-21).
Αν όμως συμβή συμφορά, τότε θέλεις δώσει ζωήν αντί ζωής, όφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδός, καύσιμον άντί καυσίματος, πληγήν άντί πληγής, κτύπημα άντί κτυπήμα- τος.

Έξοδος, εκδ. Βιβλική Εταιρία.