Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941) 

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά από το 1910 ως το 1931 έζησε στην Ιταλία. Σπούδασε Νομικά στα Πανεπιστήμια της Μπολόνια και της Ματσεράτα. Το 1931 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Ήταν πνεύμα ανήσυχο με φιλοσοφικά ενδιαφέροντα και αναζητήσεις. Υπηρέτησε ως στρατιώτης στον Αλβανικό πόλεμο, όπου και πέθανε, το Φεβρουάριο του 1941 από τις κακουχίες. Έργα του: Ποιητικά: Οι Αγάπες του Χρόνου (1933), Τα Ουράνια (1934), Αστέρια (1935), Στους Φίλους μιας Αλλης Χαράς (1940). Πεζά: Γράμματα σε Μια Γυναίκα. Φιλοσοφικά δοκίμια: Συμβολή σε μια Φιλοσοφία της Ύπαρξης (1937), Η Παρουσία του Ανθρώπου (1938), Δοκίμιο Λογικής σα Θεωρία του Απόλυτου και μη Απόλυτου (1939).