• Πρώτα επιλέγουμε το θεατρικό έργο. Το βασικό μας κριτήριο για την επιλογή του έργου είναι να μας αρέσει. Ακόμα πρέπει να έχει πολλούς ρόλους για να μπορούμε να παίξουμε όσο γίνεται πιο πολλοί.
• Αφού διαβάσουμε όλοι μαζί το έργο και καταλάβουμε τον μύθο του (την ιστορία), συζητάμε πάνω στην κάθε σκηνή και στον κάθε χαρακτήρα (ποιος είναι, τι ζητά, ποια είναι η δράση του).

• Στο έργο μας μελετάμε τους ρόλους έναν έναν. Θα μας βοηθήσουν όσα λέγονται μέσα στο κείμενο από τα πρόσωπα, φαίνονται από τις πράξεις τους ή είναι κρυμμένα και τα ανακαλύπτουμε στην πρόβα.
  
• Αναλύουμε τις συμπεριφορές και συνθέτουμε όλα τα στοιχεία ενισχύοντάς τα με τη φαντασία μας στους αυτοσχεδιασμούς.
• Η διανομή των ρόλων θα γίνει σύμφωνα με τις επιθυμίες μας. Μικρός ή μεγάλος ο ρόλος, κακός ή καλός ο χαρακτήρας είναι πάντα σημαντικός και πρέπει να τον αγαπήσουμε για να τον ερμηνεύσουμε. Η παράσταση στηρίζεται στη συνεργασία μας για να αναδείξουμε τα πρόσωπα. Δε θα ήταν κακό να δημιουργήσουμε κι άλλους ρόλους. Μπορούμε ακόμα να μοιράσουμε σε περισσότε ρους μαθητές τους κεντρικούς ρόλους (Τουρτούρι, Μαρι άννα).
• Στις πρόβες αυτοσχεδιάζουμε πλουτίζοντας με νέα στοιχεία τους ήρωες και τη δράση τους. Ο καθένας δοκιμάζει, οι άλλοι παρατηρούν και συζητάμε. Έτσι επιλέγουμε τι τελικά κρατάμε στην ερμηνεία του ρόλου μας και τι αφήνουμε.

• Το επόμενο βήμα μας είναι η δημιουργία του σκηνικού για το έργο, η σύνθεση δηλαδή του εικαστικού υλικού που ταιριάζει για την κάθε σκηνή.
• Η κατασκευή του σκηνικού μπορεί να γίνει είτε ζωγραφίζοντας το βάθος της σκηνής μας με χρώματα και υλικά που αναδεικνύουν τον δραματικό χώρο είτε με απλές κατασκευές (κουτιά σε επίπεδα).
• Μπορούμε να επινοήσουμε και σκηνικές λύσεις με το σώμα μας μέσα στον χώρο αγγίζοντας τα όρια μιας πρωτότυπης σύνθεσης.

• Για τα κοστούμια ξεκινάμε από απλά υλικά (ύφασμα, χαρτί, χόρτα, πολύχρωμες κορδέλες, κουρέλια, νάιλον σακούλες, χαρτοκιβώτια, λινά τσα, δέρματα, χασαπόχαρτο κ.ά.). Βρίσκουμε κάτι να ταιριάζει στον ήρωά μας, έτσι που το ρούχο ή το αξεσουάρ να λέει κάτι σημαντικό για τον χαρακτήρα του, την κοινωνική του τάξη, το επάγγελμα, την εποχή του.
• Συμπληρώνουμε την εμφάνιση του προσώπου (όπου χρειάζεται) με την κατάλληλη μάσκα. Με κατάλληλο μακιγιάζ σε συνδυασμό με αλλοί ωση της φωνής μεταμορ φωνόμαστε σε κάποιον ήρωα ή θεό ή ακόμα και σε ζώο.

• Με ήχο και μουσική δίνουμε την ατμό σφαιρα κάθε σκηνής.
  

  Με τη μουσική μας συνοδεύουμε τον Τουρ τούρι στο μεγάλο ταξίδι του.

  Μπορούμε να συνθέσουμε τη δική μας με λω δία για την κάθε σκηνή ή να δημιουρ γήσουμε τους ήχους της παράστασης με αυτοσχέδια μουσικά όργανα. Τέλος μπο ρούμε να επιλέξουμε τη μουσική άλλων δημιουργών.

   

• Ο φωτισμός προσδιορίζει τη διάθεση και την ατμόσφαιρα στον χώρο και τον χρόνο. Μας βοηθάει ακόμα στις αλλαγές ανάμεσα στις σκηνές.
• Οι προβολείς μπορεί να βοηθήσουν στη δημιουργία παράλληλης δράσης σε δύο διαφορετικούς χώρους πάνω στη σκηνή, π.χ. βλέπουμε εναλλάξ τη χιονισμένη πλατεία και το σπίτι της Μαριάννας.
• Με το φως μπορούμε να δημιουργήσουμε παιχνίδια σκιών και χρωματισμών. Ψάχνοντας για παράδειγμα το είδος φωτισμού (χρώμα, ύφος, ένταση) για το ΠΑΡΑΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑ, θα σκεφτούμε ότι του ταιριάζει το νέον και οι πολύχρωμες έντονες εμπορικές διαφημίσεις.

Το έργο είναι μυθιστορηματική κωμωδία με θέμα τη χαρά της νιότης και της ζωής. Το απρόοπτο και η ανατροπή χαρακτηρίζουν την πλοκή του και δίνουν το στοιχείο της ροής και της περιπέτειας στην εξέλιξη. Φανταστικός και πραγματικός κόσμος συνυπάρχουν σε αυτό το έργο. Συναντάμε όλων των ειδών τα πρόσωπα: ανθρώπους και ξωτικά, μαστόρους και βασιλιάδες.

Ο αυτοσχεδιασμός, η ελεύθερη κίνηση, οι φυσικές αντι δράσεις, ο δυναμικός λόγος, η φαντασία και η τόλμη στη σκη νική διαμόρφωση του χώρου, η ποίηση των χρωμάτων, η επικοινωνία σκηνής / ηθοποιών και θεατών, όλα αυτά ταιριάζουν στην ατμόσφαιρα του σαιξπηρικού ύφους.

Για να χαρακτηρίσουμε ένα πρόσωπο πρέπει να δούμε:
Ποιο είναι, την ταυτότητά του, ποιον στόχο έχει τι σκέφτεται και τι κάνει.
Τα πρόσωπα στη σαιξπηρική σκηνή είναι από τον πραγματικό αλλά και υπερφυσικό κόσμο: Άνθρωποι και ξωτικά συναντιούνται μια νύχτα καλοκαιριού με κοινό πόθο να χαρούν την περιπέτεια και τη ζωή.
Το έργο περιέχει ως απαραίτητα στοιχεία του τα εμπόδια και την ανατροπή, τα οποία καλούνται να ξεπεράσουν οι ήρωες.
Έτσι η δράση κάνει παρόν και ζωντανό το κείμενο του Σαίξπηρ.
Οι καταστάσεις που περιλαμβάνει δίνουν την αφορμή να γεννηθούν φυσικές αντιδράσεις από τους ήρωες. Η δυναμική των σχέσεων γίνεται ολοκάθαρη μέσα από τον λόγο που χρησιμοποιούν.

Στο έργο μας υπάρχουν μεγάλες και απότομες αλλαγές του χώρου που υπαγορεύονται από τον ίδιο τον συγγραφέα. Έτσι θα πρέπει να καταφύγουμε σε λύσεις με αφαιρετικό σκηνικό, παραδείγματος χάρη με ένα κλαδί μπορούμε να δηλώσουμε στη σκηνή ένα δάσος. Ακόμα μπορούμε να βρούμε λύσεις που θα επιτρέπουν την εύκολη αλλαγή του σκηνικού (πολλαπλό σκηνικό).
Μπορούμε να δημιουργήσουμε τον σκηνικό χώρο με τα σώματα και την κίνησή μας, με την προσθήκη μόνο των αναγκαίων σκηνικών αντικειμένων.
Η σύνθεση των κοστουμιών – μάσκας θα ακολουθήσει τις «οδηγίες» του κειμένου και την ανάλυση της δράσης και συμπεριφοράς των χαρακτήρων (ξωτικό ή άνθρωπος λαϊκής τάξης ή άρχοντας ή βασιλιάς).
Για τα κοστούμια του έργου καλό θα ήταν να επινοήσουμε προτάσεις με απλά υλικά και δικές μας τεχνικές (όπως κολλάζ σε ρούχα, χάρτινες φορεσιές κ.ά.)

Μία σημαντική πηγή ήχου για τη σκηνική πράξη είναι η φωνή μας: μ’ αυτήν μπορούμε να τραγουδήσουμε, να ψιθυ ρίσουμε, να κάνουμε τις φωνές των ζώων ή ήχους της φύ σης. Μπορούμε να δώσουμε ηχητικά το «δάσος», να ντύ σουμε το δραματικό χώρο με τον όγκο και το χρώμα της φω νής μας.
Οι μουσικές μας προτάσεις θα πρέπει να αναδείξουν την ατμόσφαιρα του έργου: τις εκπλήξεις, τα κωμικά απρό οπτα, τις δραματικές καταστάσεις, το μαγικό και φαντα στικό του στοιχείο. Μπορούμε μέσα από αυτοσχεδιασμούς στον ρυθμό των σκηνών και στις εναλλαγές να φθάσουμε σε πρωτότυπες συνθέσεις μελωδίας.

Το φως υπογραμμίζει δραματικά και εικαστικά τη σκηνή και τη δράση. O τρόπος που θα φωτίσουμε, οι πηγές φωτισμού και τα χρώματα χαρακτηρίζουν το ύφος της παράστασης. Στο Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, όπου νύχτα και μέρα εναλλάσσονται, όπως και άνθρωποι με πλάσματα παραμυθένια, μπορού με να φωτίσουμε χρησιμοποιώντας κεριά, φακούς και προβολείς με χρωματιστά φίλτρα.