Θρησκευτικά (ΣΤ Δημοτικού) - ΑΝΕΝΕΡΓΟ: Ηλεκτρονικό Βιβλίο

19. Oι Σύνοδοι της Eκκλησίας μεριμνούν για τη διάσωση της χριστιανικής αλήθειας

Οι Σύνοδοι αποτελούν βασικό θεσμό της δημοκρατικής οργάνωσης της Εκκλησίας μας και αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις για ζητήματα πίστης και εκκλησιαστικής ζωής
Οι Οικουμενικές και τοπικές Σύνοδοι διατυπώνουν και διασαφηνίζουν την αλήθεια της Εκκλησίας μας εξασφαλίζοντας την ενότητά της

Στην προηγούμενη ενότητα μάθαμε ότι κάποιοι προσπάθησαν να κατανοήσουν την πίστη μας αποκλειστικά με τη δύναμη της ανθρώπινης λογικής και ότι έπεσαν σε πλάνες. Οι άνθρωποι αυτοί ονομάστηκαν αιρετικοί και αντιμετωπίστηκαν από την Εκκλησία μας με τη σύγκληση επτά Οικουμενικών Συνόδων από το 325 μ.Χ. έως το 787μ.Χ.
Πώς όμως λειτουργούσαν οι Σύνοδοι; Αυτό θα το πληροφορηθούμε, παρακολουθώντας από κοντά τις εργασίες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος έπρεπε να αντιμετωπίσει την αίρεση του μονοφυσιτισμού. Τη Σύνοδο αυτή συγκάλεσε ο αυτοκράτορας Μαρκιανός στη Χαλκηδόνα, το 451 μ.Χ. Οι αυτοκράτορες συγκαλούσαν πάντα τις Οικουμενικές Συνόδους και παρευρίσκονταν σε αυτές, για να τονίσουν τη σημασία της διευθέτησης των εκκλησιαστικών ζητημάτων για την ενότητα του λαού και για το συμφέρον του κράτους.

Στη Σύνοδο προσκλήθηκαν όλοι οι επίσκοποι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Πολλοί από τους επισκόπους συνοδεύονταν από μέλη των Εκκλησιών τους, που μπορούσαν να συνεισφέρουν στη λύση των ζητημάτων που θα απασχολούσαν τη Σύνοδο. Η διατύπωση του δόγματος από μια Οικουμενική Σύνοδο, με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, δεν αποτελεί βέβαια εισαγωγή νέων αληθειών, αλλά ανάπτυξη και διασάφηση της χριστιανικής πίστης, όπως μας την αποκάλυψε ο ίδιος ο Χριστός και την κήρυξαν οι Απόστολοι.
Η έγκριση των αποφάσεων μιας Συνόδου από τον αυτοκράτορα δεν αρκεί για να εξασφαλιστεί το κύρος της. Για παράδειγμα η Σύνοδος της Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-39μ.Χ.), η οποία αποφάσισε για την ένωση της Ανατολικής Εκκλησίας με

Εικ. 29^η: Ο αυτοκράτορας Μαρκιανός ανάμεσα σε επισκόπους της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Μικρογραφία από χειρόγραφο του 16ου αι. μ.Χ., Μονή Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων της Εκκλησίας από τις Συνόδους

Οι εργασίες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου

Το κριτήριο για τα θεμελιώδη θέματα της πίστης μας

Η Σύνοδος είναι βασικός θεσμός της Εκκλησίας μας

τους Ρωμαιοκαθολικούς με τρόπο ταπεινωτικό για την πρώτη, δεν πέτυχε την εφαρμογή των αποφάσεών της, οι οποίες αποδοκιμάστηκαν από τον πιστό ορθόδοξο λαό. Οι αποφάσεις μιας Συνόδου για να γίνουν αποδεκτές πρέπει να εκφράζουν την πίστη του πληρώματος της Εκκλησίας.

Η σύγκληση Συνόδων αποτελεί ένα ουσιαστικό γνώρισμα της ζωής και της δομής της Εκκλησίας μας και μαρτυρεί τη δυναμική παρουσία του Αγίου Πνεύματος για την αποσαφήνιση και διασφάλιση των σωτηριωδών αληθειών της πίστης μας.

ΠΑΡΑΘΕΜΑ

«μέγα τι χάρισμα δέδωκεν ημίν ο Λόγος, ώστε μη εκ των φαινομένων απατάσθαι, αλλά και μάλλον, καν ταύτα κεκαλυμμένα τυγχάνη διακρίνειν τη του Πνεύματος χάριτι».

«Μεγάλο χάρισμα μάς έχει δώσει ο Λόγος, ώστε να μην απατώμαστε από τα φαινόμενα, αλλά πολύ περισσότερο, ακόμα και αν αυτά δεν είναι ξεκάθαρα, να μπορούμε να τα ερμηνεύουμε με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος».

Μέγας Αθανάσιος, Κατά Αρειανών

Ερωτήσεις - Ασκήσεις

1.Στη διδακτική ενότητα που αφορούσε τα σχίσματα, μάθαμε ότι στη Δυτική Εκκλησία, ένας άνθρωπος, ο Πάπας, έχει τον τελευταίο λόγο για τα ζητήματα της πίστης. Για ποιο λόγο ήταν αδύνατον να δεχτεί η Ανατολική Εκκλησία αυτή την απαίτηση; Ποια είναι η παράδοση της Εκκλησίας μας για τη λήψη τόσο σοβαρών αποφάσεων;

2. Η σύγκληση Συνόδων με τη συμμετοχή των επισκόπων και των λαϊκών, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Εκκλησίας, αποκαλύπτει τη δημοκρατική δομή της. Γνωρίζεις από την ιστορία και άλλες περιπτώσεις που η λήψη αποφάσεων γινόταν με τη συμμετοχή των πολιτών σε συλλογικά όργανα;

3. Στο παράθεμα ο Μέγας Αθανάσιος τονίζει τον ουσιαστικό ρόλο του Αγίου Πνεύματος για την αποκάλυψη των αληθειών της πίστης μας. Πιστεύετε και εσείς ότι ο ρόλος του Αγίου Πνεύματος είναι καθοριστικός στη διατύπωση της δογματικής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας; (Να αναπτύξετε τις απόψεις σας με μια σύντομη αναφορά στις αιρέσεις, που εισάγουν «νέες» διδασκαλίες ανθρώπινης προέλευσης).

4. Να συμπληρώσετε το κείμενο με τις λέξεις που λείπουν.
Η …………………..αποτελεί ένα ουσιαστικό γνώρισμα της ζωής και της δομής της Εκκλησίας μας και μαρτυρεί τη δυναμική παρουσία του …………………………για την αποσαφήνιση και διασφάλιση των………………..της πίστης μας.