|
8 Ενότητα Χριστός γεννάταιΣ’ αυτή την ενότητα:
Η νύχτα της γεννήσεως
Γεώργιος Δροσίνης, ΑΠΑΝΤΑ 3ος τόμος, εκδ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ, Αθήνα, 1996  ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΟΥ, Δώρο του Γρηγορίου Βελλά εκ Μελενίκου,  Το ποίημα μας ταξιδεύει στην Άγια νύχτα της Γέννησης του Χριστού.
Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα Κύπρου
Ζωγραφίστε τις ευχές σας Αυτή είναι η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα που διατέθηκε ποτέ στο εμπόριο. Το έτος κατασκευής της; Αρκετά μακρινό από την εποχή μας, μάλλον το 1843! Πρόκειται για ένα έργο του Βρετανού ζωγράφου Τζον Χόρσλεϊ. Σχεδιάστηκε για το φίλο του, σερ Χένρι Κολ και δεν έχει σχέση με τις σημερινές κάρτες, όπου συνήθως είναι αποτυπωμένες οι μορφές του Θείου Βρέφους, του Αϊ-Βασίλη ή κάποιο χιονισμένο τοπίο. Στο κέντρο απεικονίζει μια οικογένεια γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ενώ στις δυο πλευρές της αποτυπώνονται σκηνές όπου προσφέρεται φαγητό και ρουχισμός στους απόρους. Δεν θα μπορούσαν βέβαια να λείψουν από την κάρτα οι ευχές και έτσι με κεφαλαία γράμματα υπάρχει το παραδοσιακό: «Χαρούμενα Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος». Στέλιος Μορφίδης, εφημερίδα ΤO BHMA, 19/12/2004 (διασκευή)
Ευχηθείτε κι εσείς στους συμμαθητές σας για τις γιορτές με μια κάρτα. Γράψτε τα ονόματά σας σε μικρά χαρτάκια και διπλώστε τα. Τραβήξτε τώρα ένα χαρτάκι. Γράψτε στο παιδί που σας έτυχε τις ευχές σας για τις γιορτές σε μια κάρτα που θα κατασκευάσετε. Τοποθετήστε την κάρτα σας σε ένα φάκελο που θα τον ζωγραφίσετε με χριστουγεννιάτικα σχέδια. Μην ξεχάσετε να διαβάσετε όλες τις κάρτες την ημέρα της σχολικής σας γιορτής.
 Κάλυψε το χαρτί παιδική εφημερίδα της Καθημερινής, Η μπουγάδα του Αϊ-ΒασίληΣήμερα ο Αϊ-Βασίλης ξυπνά απ’ τα χαράματα. Έξι μόνο μέρες μένουν ως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κι ένα σωρό δουλειές τον περιμένουν: να τυλίξει τα τελευταία του πακέτα, να επισκευάσει το έλκηθρό του, να ετοιμάσει την επίσημη στολή του, αυτή την κόκκινη, που βάζει μια φορά το χρόνο στο μοίρασμα των δώρων. Για να δει αν είναι εντάξει, την ξεκρεμά από την ντουλάπα του και, βάζοντας τα γυαλιά του, την εξετάζει προσεχτικά. «Μια χαρά είναι! Ένα σιδερωματάκι θέλει μόνο». Όμως οχ! Εκεί μπροστά…ένας απαίσιος μαύρος λεκές στολίζει το αριστερό του μανίκι. «Κοίτα να δεις! Ένας τεράστιος λεκές. Σίγουρα θα έγινε από τις καπνιές σε κάποια καμινάδα» ψιθυρίζει ο Αϊ-Βασίλης και νευριασμένος τη χώνει βιαστικά μέσα στο πλυντήριο. Μετά από λίγο βγαίνει στην αυλή, ν’ απλώσει την μπουγάδα του. Πρώτα κρεμάει τις κάλτσες του, ύστερα τη φανέλα, το μακρύ του σώβρακο, το σκούφο του, το πουκάμισο και τελευταία το σακάκι και το παντελόνι του. «Ποπό! Ζημιά! Αδύνατον!» φωνάζει απελπισμένος.  Το πανωφόρι με τις άσπρες γούνες, το γυαλιστερό του παντελόνι, το πουκάμισο, οι κάλτσες μαζί με το σκουφί του, κρέμονται στο σχοινί αγνώριστα! Έχουν γίνει μικρά, τόσο μικρά, που δε χωρούν να μπουν μήτε στο μικρό του δαχτυλάκι. «Τι θα φορέσω τώρα;» ανησυχεί. «Πώς θα μοιράσω τα δώρα; Δεν έχω άλλα επίσημα ρούχα! Πού να βρω καινούρια; Κάτι πρέπει να σκεφτώ» βηματίζει πέρα δώθε. Ώσπου τελικά το πρόσωπό του φωτίζεται. «Γιούπι! Το βρήκα! Θα ζητήσω από τα παιδιά να με βοηθήσουν» αποφασίζει και, δίχως να χάσει καιρό, απλώνει στο πάτωμα ένα χάρτη με όλους τους τόπους της γης. «Μμμμ! Μάλιστα! Θα τους στείλω από ένα γράμμα» ψιθυρίζει. Αμέσως κάθεται στο γραφείο του και γράφει πέντε όμορφα γράμματα. Από τα παιδιά της Αφρικής ζητά να του στείλουν ένα πουκάμισο, από τα παιδιά της Ασίας μάλλινες κάλτσες, από τα παιδιά της Αμερικής ένα σακάκι με ζεστές γούνες, από τα παιδιά της Αυστραλίας ένα μακρύ παντελόνι κι από τα παιδιά της Ευρώπης ένα σκούφο. Όλα σε μεγάλο νούμερο. Όταν τελειώνει το γράψιμο, πηγαίνοντας στην άκρη του ουρανού, τα σκορπίζει πάνω  στη γη. Οι φάκελοι σαν χάρτινη βροχή φτάνουν στα χέρια των παιδιών, σε κάθε γωνιά του κόσμου. Ε! Από εκείνη τη στιγμή, ο Αϊ-Βασίλης ησυχία δεν μπορεί να βρει. Μια έννοια τον βασανίζει. «Θα πιστέψουν στο γράμμα μου τα παιδιά και θα μου στείλουν ό,τι τους ζητώ ή θα το πάρουν για αστείο και θα γελάσουν;» αναρωτιέται. Κάθε φορά που ακούει θόρυβο, τρέχει στην πόρτα. Μα του κάκου… Περνά μια μέρα…δυο… τρεις… τίποτα ακόμα. Σαν ξημερώνει πια κι η τελευταία μέρα, πριν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, κοντεύει να σκάσει από τη στενοχώρια. «Μα πουθενά; Ούτε ένα παιδί δε με σκέφτηκε; Εγώ ποτέ δεν ξέχασα κανένα» παραπονιέται στριφογυρίζοντας στο κρεβάτι του. Μα άξαφνα, μέσα στη νύχτα, ντριν ντριν το κουδούνι χτυπά. Μπροστά στην πόρτα, πέντε μεγάλα πολύχρωμα πακέτα τον περιμένουν. «Ζήτω! Ήρθαν τα δώρα μου! Τα παιδιά με θυμήθηκαν» φωνάζει καθώς ξετυλίγει με λαχτάρα. «Να το κόκκινο σακάκι! Το παντελόνι! Το φαρδύ πουκάμισο! Οι ζεστές καλτσούλες κι ο θαυμάσιος σκούφος με το χρυσό κουδουνάκι στην άκρη του». «Είναι καταπληκτικό! Eίναι υπέροχο ν’ ανοίγεις πακετάκια που μέσα τους υπάρχουν πανέμορφα δωράκια…» τραγουδά, δοκιμάζοντας ένα ένα τα κομμάτια της ολοκαίνουριας φορεσιάς του. «Μμμ! Άργησα, μα επιτέλους το κατάλαβα! Tώρα ξέρω γιατί με περιμένουν με λαχτάρα και μ’ αγαπούν τόσο πολύ μικροί, μεγάλοι» μουρμουρίζει κλείνοντας πονηρά το μάτι στον καθρέφτη. Κι επειδή ο καημένος ο Αϊ-Βασίλης πρώτη, μα πρώτη, φορά στη ζωή του παίρνει δώρα, βάζει τα κλάματα από τη χαρά του. Ιωάννα Κυρίτση, Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη, εκδ. Παπαδόπουλος, Αθήνα, 2004
Η μοσχομυριστή βασιλόπιταΚάθε Πρωτοχρονιά περιμένω με λαχτάρα την πεντανόστιμη βασιλόπιτα. Πρωτοχρονιά χωρίς βασιλόπιτα δε γίνεται. Γίνεται; Έχει την πρώτη θέση στο τραπέζι. Η βασιλόπιτα κόβεται και μοιράζεται για να εξασφαλιστεί η ευτυχία και η υγεία των μελών της οικογένειας τη νέα χρονιά. Μέσα στη βασιλόπιτα βάζουν πάντα ένα νόμισμα ή ένα κομμάτι χρυσού. Βασιλόπιτα γλυκιά Όμως πώς φτιάχνεται αυτή η μοναδική λαχταριστή και γευστική βασιλόπιτα;  Θέλετε μία συνταγή Δυο ειδών υλικά χρειάζεται η νοικοκυρά. Υλικά για τη γεύση και υλικά για τη διάθεση. Για να φτιάξουμε μια γνήσια παραδοσιακή βασιλόπιτα χρειαζόμαστε: * μαχλέπι: μπαχαρικό Αγγελική Μαστρομιχαλάκη-Ζούρα, Να τα πούμε; Να τα πείτε!,
|
Η Ραλλού σάς προτείνει...
