Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο Ηρακλής γεννήθηκε στη φαντασία των ανθρώπων σε µια πολύ παλιά εποχή. Την εποχή εκείνη οι άνθρωποι κυνηγούσαν τα άγρια ζώα, για να τραφούν µε το κρέας τους και να ντυθούν µε το δέρµα τους, και τρόµαζαν από τους κεραυνούς, τους σεισµούς και τις άγριες καταιγίδες. Χρειάζονταν λοιπόν τους ήρωες, για να τους βοηθούν στις δυσκολίες της ζωής τους. Ο Ηρακλής είναι ο µεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής µυθολογίας. Γιος του ∆ία και µιας θνητής βασιλοπούλας, της Αλκµήνης, ήταν ο δυνατότερος απ’ όλους τους ανθρώπους. Εξολόθρευσε άγρια θηρία και τέρατα, έδιωξε τυράννους και σκότωσε κακούς βασιλιάδες. Ήταν πάντα δίκαιος, καλόκαρδος και πρόθυµα βοηθούσε τους ανθρώπους. Ήταν ατρόµητος κι ανίκητος και τα κατορθώµατά του έµειναν για πάντα αξέχαστα. Ο Ηρακλής και η θεά Αθηνά, που πάντα του συµπαραστεκόταν. |
|
|
7. Η Αρετή και η Κακία
Μια µέρα, όταν ο Ηρακλής ήταν ακόµη νέος, καθόταν σ’ ένα ήσυχο σταυροδρόµι και σκεφτόταν ποιο δρόµο ν’ ακολουθήσει στη ζωή του. Το δρόµο του αγώνα και της προσφοράς στους ανθρώπους ή το δρόµο της διασκέδασης και της απόλαυσης; Τότε του φάνηκε ότι τον πλησίασαν δύο γυναίκες. Η µια ήταν ντυµένη απλά χωρίς κανένα στολίδι, ενώ η άλλη ήταν ντυµένη πολύ όµορφα κι είχε πολλά στολίδια. Αυτή µίλησε πρώτη στον Ηρακλή και του είπε: -Ηρακλή, είσαι ο δυνατότερος άνθρωπος στη γη. Μπορείς ν’ αρπάξεις ό,τι θέλεις, χωρίς ποτέ να εργαστείς. Αν µε ακολουθήσεις, ο δρόµος της ζωής σου θα είναι πολύ εύκολος κι ευχάριστος. Θα απολαύσεις χωρίς κόπο πολλές χαρές και διασκεδάσεις. -Ποια είσαι εσύ; τη ρώτησε ο Ηρακλής. -Οι φίλοι µου µε λένε Ευτυχία και οι εχθροί µου µε λένε Κακία, του απάντησε. Πλησίασε τότε και η άλλη γυναίκα. -Ηρακλή, του είπε, µε λένε Αρετή. Αν ακολουθήσεις το δικό µου δρόµο, η ζωή σου θα είναι γεµάτη κόπους και αγώνες αλλά και καλά έργα. Με τη δύναµη που σου έδωσαν οι θεοί θα ευεργετείς τους ανθρώπους κι εκείνοι θα σε αγαπούν και θα σε τιµούν. Ο Ηρακλής αποφάσισε να χρησιµοποιήσει τη δύναµή του, για να βοηθήσει τους ανθρώπους. Γι’ αυτό διάλεξε το δρόµο της Αρετής. Ξενοφώντας, Αποµνηµονεύµατα, 2, 1, 21 (διασκευή)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
2. Το λιοντάρι της Νεµέας
|
2. Η λεοντή
Πάλεψε µε το θηρίο και το έπνιξε, σφίγγοντάς του το λαιµό µε τα µπράτσα του. Γύρω στο σώµα του τύλιξε το δέρµα του θηρίου, που λόγω του µεγέθους του τον κάλυπτε ολόκληρο, και το είχε στο εξής προστασία για τους µελλοντικούς κινδύνους. ∆ιόδωρος
Σικελιώτης, Ιστορική βιβλιοθήκη, 4, 11, 4, µτφ.
φιλολογική οµάδα Κάκτου (µε µικρές αλλαγές)
4. Τα Νέµεα
Για να
θυµούνται όλοι το κατόρθωµά του αυτό,
ο Ηρακλής όρισε να γίνονται κάθε χρόνο αγώνες στη Νεµέα. Οι αγώνες αυτοί ονοµάζονταν Νέµεα και τους νικητές τους στεφάνωναν µε στεφάνι από αγριοσέλινο. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
3. Η Λερναία Ύδρα και ο κάπρος του Ερύµανθου
Μετά ο Ευρυσθέας έστειλε τον Ηρακλή να του φέρει ζωντανό ένα φοβερό αγριογούρουνο, που ζούσε στο βουνό Ερύµανθο της Πελοποννήσου, έκανε µεγάλες καταστροφές και σκότωνε ζώα και ανθρώπους. Ο Ηρακλής πήγε στον Ερύµανθο και κυνήγησε το αγριογούρουνο κάµποσες ηµέρες. Στο τέλος το ζώο εξαντλήθηκε από την κούραση και ο Ηρακλής το έπιασε, το έδεσε, το σήκωσε στους ώµους του και το πήγε ζωντανό στις Μυκήνες. Ο Ευρυσθέας, όταν το είδε, τρόµαξε και κρύφτηκε στο πιθάρι. |
3. Ο Ερυσθέας μιλάει για την έχθρα του με τον Ηρακλή Φορτώθηκα την έχθρα αυτή άθελα µου.Μα θέλοντας και µη, θεά καθώς ήταν, σ’ αυτό το πάθος µ’ είχε ρίξει η Ήρα. Μ’ αφού την έχθρα ενάντια του έτσι πήρα πολλά για εκείνον πάθη σοφίστηκα και πάντα µέσ’ στης νύχτας τις σκέψεις πολλά γεννούσε ο νους µου. Το ξέρω ο Ηρακλής δεν ήταν ένα κούφιο όνοµα, ήταν άντρας πραγµατικός, γιατί κι εχθρός µου αν είναι, τιµητικά θα πω για ένα γενναίο. Ευριπίδης, Ηρακλείδαι, στ. 985-1000, µτφ. Π. Λεκατσάς
(µε µικρές αλλαγές)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
4. Το ελάφι µε τα χρυσά κέρατα, οι
Στυµφαλίδες όρνιθες,
οι στάβλοι του Αυγεία
|
2. Ο Ηρακλής πιάνει το ελάφι
Στη συνέχεια το πρόσταγµα που έλαβε ήταν να φέρει το
χρυσοκέρατο ελάφι. Αυτό τον άθλο όµως τον εκτέλεσε χωρίς βία και
κινδύνους µόνο µε την εξυπνάδα του µυαλού του.
∆ιόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη, 4, 13, 1, µτφ. φιλολογική οµάδα
Κάκτο
3. Πώς εξόντωσε ο Ηρακλής τις Στυµφαλίδες όρνιθες
Υπάρχει παράδοση πως στα νερά της Στυµφαλίας έζησαν κάποτε
πουλιά ανθρωποφάγα που τα σκότωσε µε το τόξο του ο Ηρακλής.
Ο Πείσανδρος όµως από την Κάµειρο λέει πως δεν σκότωσε τα πουλιά ο
Ηρακλής, αλλά τα έδιωξε χτυπώντας κρόταλα.
Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, 8, 22, 4, µτφ. Ν. Παπαχατζής
|
7. Ο Ηρακλής και οι Ολυµπιακοί αγώνες
Ο Αυγείας είχε υποσχεθεί µεγάλη αµοιβή στον Ηρακλή, αν
καθάριζε τους στάβλους του. ∆εν κράτησε όµως την υπόσχεσή του. Γι’ αυτό
ο Ηρακλής µάζεψε στρατό, τον νίκησε και τον σκότωσε.
Για να θυµούνται όλοι αυτή τη νίκη, όρισε να γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια αγώνες, κοντά στον ποταµό Αλφειό, προς τιµή του πατέρα του, του ∆ία. Το µέρος αυτό ονοµάστηκε Ολυµπία και οι αγώνες Ολυµπιακοί. Ο ίδιος ο Ηρακλής οργάνωσε τους πρώτους Ολυµπιακούς αγώνες και στεφάνωσε τους νικητές µε κλαδί αγριελιάς. Στους αγώνες αυτούς έρχονταν αθλητές και θεατές απ’ όλα τα µέρη της Ελλάδας κι όσο κρατούσαν οι αγώνες σταµατούσαν οι έχθρες και οι πόλεµοι. Και τα έκανε όλα αυτά ο Ηρακλής, γιατί είχε την ιδέα ότι η συγκέντρωση αυτή θα βοηθούσε τους Έλληνες να γίνουν όλοι φίλοι µεταξύ τους. Πίνδαρος, Ολύµπια 10, 26 και Λυσίας, Ολυµπιακός 1-2 (διασκευή)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
5. Κι άλλοι άθλοι
|
3. Άδµητος και Άλκηστη
Ο Ηρακλής έκανε και πολλά άλλα κατορθώµατα προσπαθώντας να
βοηθήσει τους ανθρώπους. Στις Φερές της Θεσσαλίας βασίλευε ο φίλος του,
ο Άδµητος. Ο Άδµητος είχε παντρευτεί την όµορφη Άλκηστη. Τη µέρα όµως
του γάµου του είχε ξεχάσει να κάνει θυσία στην Άρτεµη, γι’ αυτό οι
Μοίρες είχαν αποφασίσει να πεθάνει. Ο θεός Απόλλωνας, που κάποτε είχε
φιλοξενηθεί στο παλάτι του Άδµητου, προσπάθησε ν’ αλλάξει γνώµη στις
Μοίρες. Εκείνες όµως δέχτηκαν να του χαρίσουν τη ζωή, αν κάποιος άλλος
δεχόταν να πεθάνει στη θέση του.
Κανείς, ούτε οι γονείς του Άδµητου δε δέχτηκαν να πεθάνουν αντί γι’ αυτόν. ∆έχτηκε όµως η Άλκηστη κι ήρθε ο Χάροντας και την πήρε, για να την πάει στον Άδη. Τότε πέρασε από τις Φερές ο Ηρακλής, που πήγαινε στη Θράκη, για να φέρει τ’ άλογα του ∆ιοµήδη. Όταν έµαθε τι έγινε, έτρεξε να προλάβει το Χάροντα. Τον πρόλαβε κοντά στην είσοδο του Άδη. Πάλεψε µαζί του, τον νίκησε κι έφερε την Άλκηστη πίσω στο παλάτι του Άδµητου. Ευριπίδης, Άλκηστη (διασκευή)
|
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
6. Ο Κέρβερος του Άδη και τα χρυσά µήλα των
Εσπερίδων
Στη γη ο Ηρακλής ήταν ανίκητος. Γι’ αυτό ο Ευρυσθέας αποφάσισε να τον στείλει στον Κάτω Κόσµο για να του φέρει τον Κέρβερο, ένα φοβερό σκυλί µε τρία κεφάλια, που φύλαγε την είσοδο του Άδη. Ο Ηρακλής πήγε στον Άδη και, µε την άδεια του Πλούτωνα και της Περσεφόνης, πάλεψε µε τον Κέρβερο, τον νίκησε, τον έδεσε και τον έφερε στις Μυκήνες. Όταν τον αντίκρισε, ο Ευρυσθέας τρόµαξε και κρύφτηκε πάλι στο πιθάρι. Ο Ηρακλής γύρισε τον Κέρβερο στον Άδη, όπως είχε υποσχεθεί στον Πλούτωνα. Μετά ο Ευρυσθέας τού ζήτησε να κάνει έναν τελευταίο άθλο. Ήθελε να του φέρει τα χρυσά µήλα των Εσπερίδων. Ο κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν στην άκρη της γης. Εκεί υπήρχε το δέντρο που έκανε τα χρυσά µήλα. Όποιος τα έτρωγε έµενε για πάντα νέος. Το φύλαγαν οι νύµφες Εσπερίδες κι ένας ακοίµητος δράκος. Εκεί κοντά βρισκόταν κι ο τιτάνας Άτλαντας που κρατούσε τον Ουρανό στη ράχη του. Ο Ηρακλής ταξίδεψε πολύ για να φτάσει εκεί. Πέρασε από πολλές χώρες. Πέρασε κι από τον Καύκασο όπου ελευθέρωσε τον Προµηθέα. Εκείνος, για να τον ευχαριστήσει, του έδειξε το δρόµο για να φτάσει στον κήπο των Εσπερίδων και τον συµβούλεψε να στείλει τον Άτλαντα να πάρει τα χρυσά µήλα. Ο Ηρακλής βρήκε τον Άτλαντα κι εκείνος δέχτηκε να πάει στον κήπο των Εσπερίδων. Ο Ηρακλής όµως αναγκάστηκε να κρατήσει ο ίδιος τον ουρανό στη ράχη του, ώσπου να γυρίσει. Ο Άτλαντας µε τη βοήθεια των Εσπερίδων, που έφτιαξαν ένα µαγικό ποτό και κοίµισαν το δράκο, πήρε τα χρυσά µήλα. Επιστρέφοντας στον Ηρακλή δεν ήθελε να ξαναπάρει τον Ουρανό στη ράχη του και είπε ότι θα πήγαινε ο ίδιος τα µήλα στον Ευρυσθέα. Ο Ηρακλής έκανε πως συµφώνησε και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει να βάλει ένα µαξιλάρι στη ράχη του, για να κρατάει καλύτερα τον Ουρανό. Ο Άτλαντας πλησίασε να τον βοηθήσει κι ο Ηρακλής µε µια γρήγορη κίνηση έριξε τον Ουρανό στη ράχη του Άτλαντα, άρπαξε τα χρυσά µήλα και γύρισε στις Μυκήνες. Καταφέρνοντας και αυτό τον άθλο, επιτέλους ήταν ελεύθερος.
|
2. Ο Ηρακλής µιλάει για τον Κέρβερο
....................πέρασα βάσανα αµέτρητα,
σε αφέντη δούλεψα πολύ κατώτερό µου, που άθλους φοβερούς, αβάσταχτους µε πρόσταξε να κάνω. Με είχε κι εδώ (στον Άδη) σταλµένο κάποτε, το σκύλο να του φέρω, γιατί άθλος πιο βαρύς, λογάριαζε, δε γίνεται από τούτον. Ωστόσο εγώ τού τον ανέβασα, τον έβγαλα απ’ τον Άδη, γιατί ήταν ο Ερµής που µου παράστεκε κι η γλαυκοµάτα κόρη. Όµηρος, Οδύσσεια λ 620-626, µτφ. Καζαντζάκη- Κακριδή (µε µικρές αλλαγές)
5. Ο Ηρακλής τιµωρεί τους άδικους βασιλιάδες
Ταξιδεύοντας ο Ηρακλής για τη χώρα των Εσπερίδων, πέρασε από
την Αίγυπτο. Εκεί βασίλευε ο Βούσιρις, ένας πολύ άγριος βασιλιάς, που
συνήθιζε κάθε ξένο που έφτανε στην Αίγυπτο να τον θυσιάζει στους θεούς.
Οι στρατιώτες του Βούσιρι έπιασαν και τον Ηρακλή, όταν έφτασε εκεί, τον
έδεσαν και τον πήγαν στο βωµό για να τον θυσιάσουν. Όταν όµως άρχισε η
τελετή της θυσίας, ο Ηρακλής έσπασε τα δεσµά του και σκότωσε τον
Βούσιρι και τους στρατιώτες του, απαλλάσσοντας έτσι την Αίγυπτο από
αυτόν τον φριχτό βασιλιά.
Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη Β 5,11(διασκευή)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
7. Το τέλος του Ηρακλή
Ελεύθερος πια ο Ηρακλής παντρεύτηκε τη Δηιάνειρα, κόρη του βασιλιά της Αιτωλίας, του Οινέα. Μια µέρα πήγαν να περάσουν τον Εύηνο ποταµό. Εκεί συνάντησαν τον Κένταυρο Νέσσο. Ο Νέσσος πήρε στη ράχη του τη ∆ηιάνειρα, για να την περάσει απέναντι. Θέλησε όµως να την πάρει δική του κι άρχισε να τρέχει. Τότε ο Ηρακλής τον χτύπησε µε ένα από τα δηλητηριασµένα βέλη του. Πριν ξεψυχήσει ο Νέσσος είπε στη Δηιάνειρα: «Μάζεψε λίγο από το αίµα µου. Αν αλείψεις µ’ αυτό το χιτώνα του Ηρακλή, θα σε αγαπάει για πάντα». Έτσι, κάποτε που ο Ηρακλής ζήτησε ένα καθαρό χιτώνα από τη Δηιάνειρα, για να τον φορέσει και να κάνει θυσία στο ∆ία, εκείνη άλειψε ένα χιτώνα µε το δηλητήριο του Νέσσου και του τον έδωσε. Ο Ηρακλής τον φόρεσε κι ο χιτώνας κόλλησε πάνω του. Αµέσως άρχισε να νιώθει αβάσταχτους πόνους. Κατάλαβε τότε ότι έφτασε το τέλος του. Ανέβηκε στο βουνό Οίτη, έφτιαξε ένα σωρό από ξύλα, ξάπλωσε πάνω του και ζήτησε ν’ ανάψουν τη φωτιά. Κανείς δε δέχτηκε να το κάνει αυτό. Μόνο ο Φιλοκτήτης, που περνούσε από κει, δέχτηκε ν’ ανάψει τη φωτιά κι ο Ηρακλής, για να τον ευχαριστήσει, του χάρισε τα δηλητηριασµένα βέλη του. Ξαφνικά άρχισε ν’ αστράφτει και να βροντά. Ένα σύννεφο κατέβηκε, πήρε τον Ηρακλή και τον ανέβασε στον Όλυµπο. Εκεί συµφιλιώθηκε µε την Ήρα κι έζησε για πάντα µε τους θεούς του Ολύµπου.
|
3. Ο Ηρακλής γίνεται θεός
Ο Ηρακλής, ο αντρείος γιος της Αλκµήνης, σαν εκατόρθωσε τους
δύσκολους άθλους του, πήρε για γυναίκα του στο χιονισµένο Όλυµπο την
Ήβη, την κόρη του µεγάλου ∆ία και της Ήρας, ευτυχισµένος που, σαν
κατόρθωσε τεράστιο έργο, κατοικεί ανάµεσα στους αθανάτους, απείραχτος
πλέον από συµφορές και αγέραστος για πάντα.
Ησίοδος, Θεογονία 950-955, µτφ. Π. Λεκατσάς (µε αλλαγές)
|
5. Η δόξα του Ηρακλή
Τι να σηµαίνει άραγε το όνοµα, Ηρακλής; Είναι αυτός, που
χάρη στο µίσος της Ήρας, απέκτησε κλέος, δηλαδή µεγάλη δόξα.
Πραγµατικά η δόξα του Ηρακλή είναι πολύ µεγάλη. Οι άνθρωποι τον αγάπησαν πολύ για τις ευεργεσίες που τους πρόσφερε και τον λάτρεψαν σαν θεό. Πολλοί ναοί φτιάχτηκαν και πολλές γιορτές κι αγώνες γίνονταν για να τον τιµήσουν. Πολλές πόλεις πήραν το όνοµά του σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Ακόµα και το σηµερινό Γιβραλτάρ, λέγεται και «Ηράκλειες στήλες», γιατί περνώντας από κει ο Ηρακλής έστησε δύο κολόνες, µία στην Ευρώπη και µία στην Αφρική. Οι πρόγονοι των Σπαρτιατών, οι ∆ωριείς, πίστευαν ότι κατάγονταν από τον Ηρακλή και γι’ αυτό τους έλεγαν Ηρακλείδες. Βασιλιάδες όλων των εποχών ονειρεύονταν να γίνουν δυνατοί σαν αυτόν και να βοηθάνε τους ανθρώπους. Γι’ αυτό έφτιαχναν νοµίσµατα που είχαν πάνω τους χαραγµένη τη µορφή του. Ένας από αυτούς ήταν κι ο Μέγας Αλέξανδρος, που έλεγε ότι ήταν απόγονος του Ηρακλή και πάντα του πρόσφερε θυσίες. Γράφτηκαν γι’ αυτόν θεατρικά έργα και οι άθλοι του στολίζουν χιλιάδες αγγεία και άλλα έργα τέχνης, αρχαία και νεότερα. Ακόµα και στις µέρες µας γυρίζονται κινηµατογραφικές ταινίες µε πρωταγωνιστή τον Ηρακλή. Σίγουρα θα έχεις δει κι εσύ κάποια από αυτές.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|