1	Τα πρώτα βήματα

H ζωή μοιάζει με μια πορεία αρχίζει με μικρά δύσκολα βήματα. Ο κάθε άνθρωπος συναντά μικρές ή μεγάλες δυσκολίες κάθε φορά που κάνει μια καινούρια αρχή. Μεγαλώνοντας, μαθαίνει να ξεχωρίζει τον κίνδυνο, το καλό και το κακό ενώ στη συνέχεια πρέπει να κοπιάσει, για ν' αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις. Όλ' αυτά γίνονται με μεγάλη προσπάθεια και βοήθεια από τους ανθρώπους που μας αγαπούν, μας φροντίζουν και μας δίνουν θάρρος να συνεχίσουμε. Η εμπειρία και η παρουσία τους είναι πολύτιμη και αναγκαία για κάθε ξεκίνημα.

Πρώτη η οικογένεια είναι εκείνη που μας δίνει τα απαραίτητα εφόδια, για να μπορέσουμε να σταθούμε στη ζωή. Στο σχολείο παίρνουμε μόρφωση, δηλαδή όλες εκείνες τις γνώσεις και τις αξίες που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία. Υπάρχει όμως και μια άλλη μεγάλη οικογένεια που ανήκουμε και η οποία παίζει σπουδαίο ρόλο στη ζωή μας. Αυτή είναι η Εκκλησία του Χριστού, που αποτελείται από πολλές ενορίες. Στην ενορία μαθαίνουμε από έμπειρους και πιστούς ανθρώπους να βαδίζουμε στο δρόμο του Θεού. Η Εκκλησία μάς δίνει δύναμη, που φυτεύεται μέσα μας σαν σπόρος. Ο σπόρος αυτός, που ολοένα μεγαλώνει, μας βοηθάει να ξεπερνάμε τις δυσκολίες της ζωής και να πατάμε σταθερά στα πόδια μας σε κάθε νέο ξεκίνημα.

Μαθαίνω τις λέξεις

εμπειρία: Η γνώση που αποκτώ, όταν ασχοληθώ αρκετά με κάτι.

παρουσία: Το να βρίσκομαι σε ένα μέρος. Εδώ σημαίνει, να βρίσκονται κάποιοι δίπλα μας, όταν τους έχουμε ανάγκη.

ενορία: Το σύνολο των πιστών (κατοίκων) της περιοχής που παίρνει συχνά το όνομά της από το ναό που βρίσκεται σ´ αυτήν

Βλέπω και μαθαίνω

Ο πίνακας του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Γ. Ιακωβίδη, «Τα πρώτα βήματα», δείχνει με πόση αγάπη και φροντίδα οι άνθρωποι που έχουν εμπειρία, μας βοηθούν να σταθούμε στα πόδια μας και μας δίνουν θάρρος να συνεχίσουμε. Παρατηρήστε με πόση τρυφερότητα κρατάει η γιαγιά το εγγόνι της, θέλοντας να το βοηθήσει στα πρώτα του βήματα. Αλλά και με πόση λαχτάρα η μεγαλύτερη αδελφή ανοίγει την αγκαλιά της, για να δεχθεί το μωρό.   Γ. Ιακωβίδη, «Τα πρώτα βήματα», από το βιβλίο «Το Αιγαίο επίκεντρο ελληνικού πολιτισμού», εκδ. Μέλισσα.

Γράφω με ρυθμό

Στο δέντρο που είνα ζωγραφισμένο γράφω τα ονόματα όλων όσων με στηρίζουν στα πρώτα βήματα της ζωής μου:
της μαμάς και του μπαμπά, του παππού και της γιαγιάς, της αδελφής ή του αδελφού, του νονού και της νονάς, των δασκάλων μου, των φίλων μου.

 

• Η ζωή του ανθρώπου είναι μια πορεία που αρχίζει με μικρά δύσκολα βήματα.
• Μας βοηθούν και μας στηρίζουν εκείνοι που μας αγαπούν.
• Η εμπειρία και η παρουσία τους είναι πολύτιμη και αναγκαία σε κάθε ξεκίνημα.
• Η οικογένεια, το σχολείο και η Εκκλησία μέσα από τις ενορίες είναι μερικά παραδείγματα αυτών που μας στηρίζουν.

Με μία φράση

Όπως για κάθε ξεκίνημα στη ζωή μας είναι πολύτιμη και αναγκαία η παρουσία έμπειρων ανθρώπων, έτσι είναι απαραίτητη και στα πρώτα βήματα της πορείας μας προς το Θεό.