ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α'
Ο Θεός είναι μαζί μας |
Ο Αγιασμός στη ζωή μας Η Ακολουθία του Αγιασμού γίνεται και σε άλλες περιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων. Tην πρωτομαγιά στις Εκκλησίες. Στα εγκαίνια ενός καινούριου σπιτιού ή ενός νέου καταστήματος. Σ' ένα καινούριο καράβι ή αυτοκίνητο πριν από το πρώτο του ταξίδι.Όταν λοιπόν αρχίζουμε κάτι καινούριο, ζητάμε τη βοήθεια του Θεού. Με τον Αγιασμό έρχεται η χάρη του Θεού και βρίσκεται κοντά μας σε κάθε τίμιο έργο που κάνουμε, για να μας στηρίζει και να μας δίνει δύναμη.
Αγιασμός: Ακολουθία που τελείται, για να αγιαστεί το νερό.
Ευχολόγιο: Βιβλίο της Εκκλησίας με ευχές από Ακολουθίες όπως του Αγιασμού, της βάπτισης, του Γάμου και άλλες. Ακολουθία: Κάθε τελετή της εκκλησίας.
|
|
Η εύρεση και Ύψωση του Τιμίου Σταυρού
Η
μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Aγία Ελένη ήταν χριστιανή. Πήγε λοιπόν να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους* το 326 μ.Χ.. Όταν έφτασε εκεί, άρχισε ν’ αναζητά το Σταυρό του Χριστού. ψάχνοντας έφτασε στο Γολγοθά, δηλαδή στο μέρος που είχε σταυρωθεί ο Χριστός. Εκεί, έβαλε να σκάψουν και βρήκαν το Σταυρό. Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα και κόσμος πολύς πήγαινε να προσκυνήσει. Εκεί που βρήκαν το Σταυρό, η Aγία Ελένη έχτισε το λαμπρό ναό της Αναστάσεως, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Ο Τίμιος Σταυρός τοποθετήθηκε σε ψηλό σημείο μέσα στο ναό, για να μπορούν όλοι να τον βλέπουν και να τον προσκυνούν.Μετά από χρόνια, οι Πέρσες κυρίεψαν τα Ιεροσόλυμα. Μαζί με άλλα πολύτιμα πράγματα πήραν και τον Τίμιο Σταυρό. Αυτό πίκρανε πολύ τους χριστιανούς. Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός και ένας πολύ σπουδαίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Ηράκλειος, νίκησε τους Πέρσες. Πήρε έτσι πίσω τον Τίμιο Σταυρό και τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη. Με μεγάλη συγκίνηση οι χριστιανοί είδαν τον πατριάρχη να υψώνει το Σταυρό. Κάθε χρόνο, στις 14 Σεπτεμβρίου, θυμόμαστε τα γεγονότα αυτά και γιορτάζουμε την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
* Άγιοι Τόποι: Τα μέρη που έζησε και δίδαξε ο Χριστός στην περιοχή της Παλαιστίνης
|
|
3
Ο
Χριστός περνούσε από πολλά μέρη της Ιουδαίας. Παντού πολλοί άνθρωποι μαζεύονταν γύρω του, για να τον δουν και να τον ακούσουν. Κι εκείνος τους μιλούσε, τους συμβούλευε, αλλά και γιάτρευε αρρώστους. Κανένας δεν έφευγε παραπονεμένος από κοντά του, αφού όλους φρόντιζε να τους παρηγορήσει. Γι’ αυτό όλοι ήθελαν να τον αγγίξουν, για να τους ευλογήσει.
Μα πιο πολύ απ’ όλους έσπρωχναν και στριμώχνονταν γύρω του τα μικρά παιδιά που αγαπούσαν πολύ το Χριστό.Ο Χριστός
Μια φορά, λοιπόν, οι μαθητές του Χριστού τα μάλωσαν και τα έδιωξαν από κοντά του. Ο Ιησούς όμως πήρε το μέρος των παιδιών. Γι’ αυτό είπε στους μαθητές του: «Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να ’ρθουν κοντά μου. Στα παιδιά ανήκει η Βασιλεία του Θεού και σε όσους μεγάλους η καρδιά τους είναι αθώα, όπως αυτών των παιδιών». Κι άπλωσε τα χέρια του, πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και τα ευλόγησε χαϊδεύοντας τα κεφαλάκια τους.
και τα παιδιά του |
Η δύναμη της προσευχής ενός μικρού παιδιού Eίπε ο Γέροντας Παΐσιος: «Προσέξτε τα μικρά παιδιά τι αθωότητα έχουν στη σκέψη. Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούμε να κάνουμε θαύματα, γιατί ο Κύριος ακούει τις αθώες τους προσευχές ».«O γέροντας Παΐσιος», π. Δ. Tάτσης.
* Γέροντας: Σεβάσμιος μοναχός, καλόγερος, αφιερωμένος στο έργο του Θεού.
|
4
Μ
ε τους ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπούμε θέλουμε να συναντιόμαστε και να συζητάμε. Να μιλάμε για τις χαρές και τις λύπες μας, τα προβλήματά μας, τα σχέδιά μας για το μέλλον. Αυτό το λέμε επικοινωνία. Με αυτούς που βρίσκονται μακριά μας επικοινωνούμε με τηλεφωνήματα και γράμματα.Μπορούμε όμως να επικοινωνήσουμε και να συναντηθούμε με το Θεό, που δεν τον βλέπουμε; Μπορούμε με την προσευχή. Με την προσευχή μιλάμε στο Θεό. Τον ευχαριστούμε για όσα μας χαρίζει, τον παρακαλούμε να μας βοηθήσει στις δυσκολίες μας, αλλά και να βρίσκεται πάντοτε κοντά μας. Όμως και όλα όσα ακούμε και βλέπουμε στην εκκλησία, είναι μια μεγάλη προσευχή στο Θεό. Μια προσευχή παράκλησης και ευχαριστίας για όλα όσα μας προσφέρει. Όταν πάλι κάνουμε το σταυρό μας, παίρνουμε δύναμη και νικάμε τους φόβους μας, γιατί γνωρίζουμε ότι ο Θεός νοιάζεται για μας και μας βοηθάει.
|
Η Κυριακή προσευχή
Όταν κάποτε ρώτησαν το Χριστό τι να λέμε στην προσευχή μας, εκείνος είπε μια πολύ απλή προσευχή. Κι επειδή ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός την είπε, την ονομάζουμε «Κυριακή Προσευχή». Πιο πολύ όμως τη γνωρίζουμε ως «Πάτερ ημών»:
Η προσευχή ενός μικρού κοριτσιού
«Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, για την όμορφη μέρα που πέρασα!
|
Πότε και πού προσευχόμαστε;
Ο Θεός Θεός είναι κάθε στιγμή παντού*. Γι’ αυτό μπορούμε να προσευχόμαστε όποτε και όπου το θελήσουμε. Το πρωί, το μεσημέρι, το βράδυ. Στο σχολείο, στο σπίτι, στο τραπέζι πριν ή μετά το φαγητό, στην εκκλησία, στην παιδική χαρά, στο δρόμο καθώς περπατούμε. Κάθε στιγμή μέσα στη μέρα και παντού μπορούμε να του εμπιστευτούμε τη χαρά, το φόβο ή τη λύπη μας. Κι εκείνος μας ακούει πάντα, χαίρεται ή λυπάται μαζί μας, μας φωτίζει και φροντίζει για μας όπως η μάνα κι ο πατέρας μας.
Όπως το σώμα χρειάζεται τροφή για να ζήσει, έτσι και η ψυχή του ανθρώπου χρειάζεται τη δική της τροφή. Η προσευχή είναι η τροφή της ψυχής.
Εκκλησιασμός Είναι ωραίο, όταν οι μαθητές πηγαίνουν με το σχολείο στην εκκλησία. Γιατί μπορούν να ευχαριστήσουν όλοι μαζί το Θεό για τη χαρά που νιώθουν στο σχολείο, για τις γνώσεις, τις φιλίες και την αγάπη όλων.
* Ο Θεός είναι κάθε στιγμή παντού: «Πανταχού παρών», όπως λέει και μια προσευχή της Εκκλησίας μας.
|